Een Nederlands reddingsverhaal voor wilde dieren

Toen de katten uit de buurt onze tuin overnamen van onze huiskatten, besloten we een jonge kater te adopteren om hun territorium terug te claimen.

kleine vouw munchkin kat

Bij de redding werd ik meteen verliefd op een bang wild katje. Hij was een gemberkat van 6 maanden. Hij was samen met zijn moeder en broer opgepakt aan de rand van onze stad in de polder.

Mensen hadden de reddingsactie gealarmeerd omdat de wilde familie er een gewoonte van had gemaakt de vuilnisbakken te plunderen en de aanwezige katten ongerust te maken.

Ze vingen een flink aantal wilde dieren, castreerden ze allemaal en hielden de kittens en jongvolwassenen voor herplaatsing. De meesten van hen zouden, als ze ooit een nieuw huis zouden krijgen, boerderijkatten worden.

Ik had geen enkele ervaring met wilde katten, maar het kon me niet schelen dat ik van hem hield vanaf het moment dat ik hem zag. Hij kwam met mij mee naar huis.

We hebben hem in een hondenkooi in de woonkamer gehouden, zodat hij aan ons kon wennen. Omdat hij op zijn achterpoten ging staan ​​om een ​​kom met eten te pakken en het naar binnen te slokken voordat ik het zelfs maar kon neerleggen, noemden we hem Jiskefet, wat Fries is voor de vuilnisbak.

Maar dat was het enige moment waarop hij zijn angst voor ons vergat als we een kom eten in onze handen hadden.

Beschermengel

We hadden verwacht dat we veel geduld nodig zouden hebben met dit schichtige kereltje. Maar de zaken liepen heel anders.

Binnen een paar dagen na zijn aankomst kreeg hij de niesziekte. He was desperately ill with a high fever and his eyes running with a yellow discharge.

Het was een hele uitdaging om hem zijn medicijnen te geven, zijn ogen uit te spoelen en zalf erin te doen, maar na een paar dagen leek hij te begrijpen dat we hem probeerden te helpen en hij ontspande zich en leek dankbaar dat we hem behandelden.

Het was een wonder. Binnen enkele weken veranderde onze wilde kerel in mijn meest loyale bewonderaar, hij aanbad de grond waarop ik liep en volgde me overal.

'S Nachts sliep hij op mijn bed en knuffelde hij zo dicht mogelijk tegen me aan. Als ik ziek was, zou hij niet van mijn zijde wijken. Ik noemde hem gekscherend mijn beschermengel. Hij was echt het licht in mijn leven.

Jiskefet hield van het buitenleven. Hij bezocht het park aan de overkant van onze straat en bleef urenlang weg.

Hij was een bedreven jager en bracht ons veel cadeautjes: muizen, ratten, mollen en zelfs wilde konijnen. Maar ik geloof niet dat hij dit ooit zelf heeft gegeten, anders was hij onverzadigbaar, want hij kwam altijd thuis voor zijn avondeten.

Afscheid nemen

Ruim 2 jaar lang waren we de gelukkigste kattenslaven ter wereld. Toen op een zondagavond laat gebeurde het onvermijdelijke.

doen katten boeren

De deurbel ging en een dame vertelde ons dat ze hem op de stoep had aangetroffen, gedood door een auto. Hoewel het erg rustig in onze straat was, was hij erin geslaagd over te steken, net op het moment dat er een auto passeerde. Hij had zijn nek gebroken, maar hij was zo mooi omdat hij daar zo sereen lag en er geen spoor op hem te zien was.

Het enige bewijs van het ongeluk was zijn klaphoofd toen ik hem oppakte om hem naar huis te dragen.

We zetten hem in de woonkamer en de andere katten kwamen binnen en liepen naar hem toe. Het leek er echt op dat ze hem hun respect betuigden terwijl ze voor het laatst afscheid namen. We hebben hem diezelfde nacht in de tuin begraven.

Afscheidscadeau van Dustbin

De tranen stroomden over mijn wangen terwijl we het graf groeven en hem voorzichtig in het gat lieten zakken. Maar net toen de eerste aarde op zijn slappe lichaam landde, gebeurde er iets merkwaardigs.

Het was alsof er een stem in mijn hoofd sprak. I knew I simply knew we had to be at a certain rescue one we had never been to before by 11 am the next morning.

Toen we daar aankwamen zat deze verlaten kat op de vensterbank alsof hij op onze komst wachtte. Hij volgde ons terwijl we elke kat in de reddingsactie bekeken, maar we konden de kat die mijn ziel raakte niet vinden.

Mijn man zei: ik denk dat deze kat voor ons heeft gekozen en toen ik de reismand neerlegde liep hij gewoon naar binnen en gaf mij een kopstoot alsof hij wilde zeggen: doe dicht. Toen wist ik dat hij voor ons bedoeld was en dat wij voor hem bedoeld waren. Jiskefet had hem uitgekozen.

niet-uitscheidende katten

Tot op de dag van vandaag ben ik ervan overtuigd dat dit het afscheidscadeau van Jiskefet was. Het was Jiskefet die tegen mij en Ricky zei dat ze voor elkaar klaar moesten staan.

Als een echte beschermengel had hij voor mij een kat gevonden die mijn liefde en troost net zo hard nodig had als ik de zijne.

Geschreven door vuilnisbak
In oktober 2012 hielden we een schrijfwedstrijd met als thema wilde katten. Dit is het winnende verhaal dat door ons lid is ingediend vuilnisbak .

Opmerkingen? Laat ze achter via het commentaargedeelte hieronder. Vragen? Gebruik alstublieft de kattenforums  voor degenen!

Let op: we kunnen commissie krijgen voor aankopen gedaan via links op deze pagina.