Als uw kat onlangs een bloedtest heeft ondergaan, maakt u zich waarschijnlijk zorgen over de mogelijke resultaten. Terwijl uw dierenarts de resultaten met u doorneemt, kan het gemoedsrust bieden als u ze op zijn minst een beetje begrijpt.

Wanneer uw kat ziek wordt, is het niet vreemd dat uw dierenarts om een ​​bloedtest vraagt. Dit onderzoek kan uw dierenarts veel over uw kat vertellen en veel verschillende ziekten uitsluiten. Als er iets mis lijkt te zijn, kan dit de eerste stap zijn naar een diagnose.

Wanneer hebben katten bloedonderzoek nodig?

Verschillende gebeurtenissen kunnen naar uw dierenarts leiden bloedonderzoek bestellen . Elke keer dat uw kat ziek lijkt zonder duidelijke oorzaak, zal uw dierenarts waarschijnlijk een test bestellen. Bloedonderzoek kijkt naar veel verschillende parameters tegelijk, waardoor uw dierenarts met één monster verschillende aandoeningen kan uitsluiten en bevestigen. Sommige dierenartsen kunnen ook bloedonderzoek laten uitvoeren wanneer uw kat voor het eerst patiënt wordt. Zelfs als het helemaal goed gaat met uw kat, biedt dit een essentiële basislijn voor uw kat. Als ze later ziek worden, weet uw dierenarts ter vergelijking hoe hun bloedresultaten er gewoonlijk uitzien.

Routinematige bloedonderzoeken kunnen ook controleren op onderliggende aandoeningen die anders onopgemerkt zouden blijven. Om deze reden kan uw dierenarts elke keer dat u deze ziet, jaarlijkse bloedtesten laten uitvoeren. Bij oudere katten is de kans groter dat bloedonderzoek nodig is, omdat leeftijd vaak leidt tot de ontwikkeling van bepaalde ziekten.

Als uw kat een operatie ondergaat, kan een bloedtest nodig zijn om de werking van de organen te bepalen voor de operatie kan worden uitgevoerd. Dit bloedonderzoek is uitsluitend bedoeld als voorzorgsmaatregel en wordt gebruikt om het operatierisico te bepalen.

De meeste dierenartsen hebben interne laboratoria waarmee ze snel bloedonderzoek kunnen lezen. Het meeste basisbloedonderzoek wordt in eigen huis gedaan.

Beeldcredits: Belova59, Pixabay

Soorten kattenbloedonderzoek

Er kunnen verschillende bloedonderzoeken worden besteld. Ze zijn niet allemaal hetzelfde en kunnen dus niet allemaal op dezelfde manier worden gelezen. Soms krijgt uw kat een eenvoudig positief/negatief resultaat. Andere keren kan de test op veel verschillende parameters controleren.

Hier is een lijst met de meest voorkomende bloedtesten voor katten:

• Kattenleukemie: De meeste katten worden elke keer dat ze de dierenarts bezoeken, op deze aandoening getest, vooral als ze een onbekende oorsprong hebben. Dit virus is uiterst besmettelijk, kan van soort wisselen en is levensbedreigend. Daarom is het altijd het beste om vroeg een diagnose te stellen. Deze test is eenvoudig positief/negatief. Ofwel heeft de kat kattenleukemie, ofwel niet.
• Bloedserum: Bij deze test wordt specifiek het serum van de kat geanalyseerd, waardoor uw dierenarts de orgaanfunctie en hormoonspiegels kan beoordelen. Vaak wordt deze test routinematig uitgevoerd bij oudere katten om hun orgaanfunctie en algehele gezondheid te controleren. Ze kunnen ook worden gebruikt om bepaalde aandoeningen te diagnosticeren.
• Totaal schildklierniveau: Als wordt vermoed dat de kat hyperthyreoïdie heeft, controleert deze test op verhoogde of verminderde schildklierhormonen.
• Compleet bloed Aantal (CBC): Als u een papier ontvangt met meerdere gegevens erop, is het waarschijnlijk dat uw kat een CBC heeft gekregen. Dit soort tests controleert veel verschillende dingen in het bloed van uw kat. Als uw dierenarts er niet achter kan komen wat er mis is met uw kat, zal hij deze bloedtest waarschijnlijk als volgende stap bestellen. De CBC onderzoekt de bloedcelcomponenten van uw kat en controleert op verschillende parameters in de rode formule van uw kat. Het wordt vaak gebruikt om ziekten, zoals bloedarmoede, en de hydratatiestatus te bepalen. Door de populatie witte bloedcellen van uw kat te analyseren, kan de dierenarts ook bepalen of er sprake is van een actieve infectie of een probleem met het immuunsysteem. Het CBC levert uw dierenarts veel waardevolle informatie op.

Hoe dierenartsen bloedtesten lezen

Als uw kat een CBC heeft ontvangen, worden er veel verschillende statistieken getest. Tijdens dit bloedonderzoek worden meerdere parameters en chemicaliën in het bloed geanalyseerd. Hun resultaten kunnen normaal of abnormaal zijn. Abnormaal betekent niet noodzakelijkerwijs dat er iets mis is, omdat omgevingsomstandigheden de bloedspiegels kunstmatig kunnen veranderen.

Dit is waar de meeste bloedtesten naar kijken:

• Aantal witte bloedcellen: Meestal wordt dit aantal verhoogd als uw kat ziek is. Een te lage waarde kan ook wijzen op bepaalde ziektes.
• Aantal rode bloedcellen: Hoewel deze telling niet wordt gebruikt om de diagnose van de ziekte te bepalen, kan deze wel worden gebruikt om uitdroging of bloedarmoede vast te stellen.
• Hemoglobine: Deze maatstaf wordt vaak naast andere metingen gebruikt om te bepalen of de kat bloedarmoede heeft en zo ja, welke soort.
• Hematocriet: Dit is een meting van de rode bloedcellen van de kat. Meestal wordt het gebruikt om te bepalen of de kat bloedarmoede of uitgedroogd is. Het kan ook worden gebruikt om bepaalde ziekten vast te stellen.
• Aantal bloedplaatjes: Deze waarde wordt gebruikt om het stolvermogen van het bloed te bepalen.
• Neutrofielen: Dit is een specifiek type witte bloedcellen. Elk ongewoon teken kan duiden op ontstekingen, infecties en andere ziekten.
• lymfocyten: Dit is een ander type witte bloedcel. Veranderingen kunnen op bepaalde ziekten duiden.

• Glucose (GLU) : Dit is de bloedsuikerspiegel van uw kat. Het wordt meestal gebruikt om diabetes te diagnosticeren. Bij stress kunnen de waarden echter enigszins verschuiven.
• Serum Ureum Stikstof: Dit duidt op de nierfunctie. Een verhoogd niveau kan duiden op een nierziekte, hoewel obstructie van de urethra en uitdroging ook in verband worden gebracht met verhoogde niveaus.
• Serumcreatinine: Dit duidt ook op de nierfunctie. Maar net als de vorige waarde kan deze ook verhoogd worden door uitdroging.
• Urinezuur: Dit blijkt soms uit bloedtesten, maar is niet gekoppeld aan een aandoening bij katten
• ALLE: Als dit wordt verhoogd, kan dit duiden op leverschade. Het duidt echter niet op een oorzaak.
• Totaal bilirubine: Bilirubine wordt verondersteld door de lever te worden gefilterd. Als het wordt verhoogd, doet de lever zijn werk niet goed. Het kan wijzen op verschillende leverproblemen.
• Direct bilirubine: Dit is gewoon weer een bilirubinetest die helpt de oorzaak of locatie van leverproblemen beter te diagnosticeren.
• Alkalische fosfatase: Soms kunnen verhoogde hoeveelheden wijzen op leverschade. Hogere niveaus zijn echter vaak normaal bij kittens.
• Melkzuurdehydrogenase: Dit is een niet-specifieke indicator van celvernietiging.
• AST: Hoewel deze parameter niet zo specifiek is, kan deze duiden op lever-, hart- of spierschade.
• Verhouding goed/gemaakt: Deze indicator is een berekening met andere parameters. Het wordt gebruikt om te bepalen of andere nierindicatoren het gevolg zijn van een nierziekte of uitdroging.
• Cholesterol: Cholesterol bij katten wordt gebruikt om hypothyreoïdie, leverziekte, diabetes en de ziekte van Cushing te diagnosticeren. Dit is geen factor bij hartziekten, zoals bij mensen wel het geval is.
• Calcium: Deze maatstaf kan op veel verschillende ziekten duiden. Het kan bijvoorbeeld een teken zijn van een nierziekte, tumoren en bijschildklierziekte.
• Fosfor: Verhogingen van deze maatstaf kunnen wijzen op nierziekten, bloedingsstoornissen en hyperthyreoïdie.
• Natrium: Als elektrolyt kan het helpen de hydratatiestatus aan te geven, en lage saldi kunnen het gevolg zijn van braken en diarree. Er kunnen echter ook andere ziekten geïndiceerd zijn.
• Potassium: Dit is een ander elektrolyt dat kan wijzen op een nierziekte als het te laag is. Verhoogde niveaus kunnen wijzen op de ziekte van Addison, uitdroging of urethrale obstructie. Hoge niveaus geven aan dat de kat risico kan lopen op hartproblemen.
• Chloride: Deze elektrolyt gaat vaak verloren door braken en door de ziekte van Addison. Hogere niveaus kunnen op uitdroging duiden.
• Serumeiwit: Dit kan de hydratatiestatus aangeven en informatie verschaffen over infecties of de status van de lever of de nieren.
• Serumalbumine: Dit eiwit wordt gebruikt om de hydratatiestatus en problemen met de lever en/of nieren aan te geven. Het kan ook duiden op een bloeding.
• Globuline: Dit specifieke bloedeiwit neemt gewoonlijk toe bij ontstekingen en chronische ziekten.

Laatste gedachten

Elke keer dat uw kat bloedonderzoek krijgt, kan dit een beetje stressvol zijn. Bloedonderzoek is echter een van de beste manieren om de ziekte van de kat en eventuele onderliggende problemen vast te stellen. Als het bij lichamelijk onderzoek niet duidelijk is wat er met uw kat aan de hand is, zal uw dierenarts waarschijnlijk een bloedtest laten uitvoeren. Bedenk dat katten niet kunnen beschrijven wat ze voelen, dus de informatie die een bloedtest oplevert is ongelooflijk waardevol voor de dierenarts.

Bloedonderzoek leidt echter niet noodzakelijkerwijs altijd tot een diagnose. Meerdere statistieken kunnen verschillende dingen aangeven, dus het is aan uw dierenarts om erachter te komen wat de tests aangeven over het lichaam en de gezondheid van uw kat.

Uitgelichte beeldcredits: PRESSLAB, Shutterstock