Wat is kattenaids?

Feline AIDS (Feline Acquired Immune Deficiency) Syndrome) is een ziekte die wordt veroorzaakt door FIV ( Feline immunodeficiëntievirus ). Zoals de naam al doet vermoeden, heeft het syndroom parallellen met menselijke AIDS, veroorzaakt door het Human Immunodeficiency Virus (HIV).

katten toevoegen

Snel overzicht: Katachtige Aids

Hoe vaak komt kattenaids voor?

AIDS bij katten komt overal ter wereld voor, maar de prevalentie varieert van locatie tot locatie. In een onderzoek uit 2017 onder katten in de VS en Canada was bijvoorbeeld 3,6% van de katten positief. Katten die zich als zieke dieren presenteren, hebben een grotere kans om FIV-positief te zijn (in het onderzoek van 2017 was bijvoorbeeld bijna 10% van de katten met een mondziekte FIV-positief).

Op dezelfde manier is in Groot-Brittannië tussen de drie en zes procent van de gezonde katten positief, terwijl bij zieke katten die worden getest tijdens een bezoek aan een dierenartskliniek een hogere prevalentie van 12 -18% .

FIV-infectie komt vaker voor bij intacte (niet-gecastreerde) mannelijke katten met een voorgeschiedenis van diepe bijtwonden of abcessen , of die tijd buiten doorbrengen.

Wat veroorzaakt kattenaids?

Kattenaids wordt veroorzaakt door het Feline Immunodeficiëntie Virus (FIV). FIV is een retrovirus dat behoort tot het geslacht lentivirus. Het virus veroorzaakt gegeneraliseerde immunosuppressie, waardoor specifieke witte bloedcellen (T-helpercellen) worden uitgeput.

Deze uitputting van witte bloedcellen heeft een sterk negatief effect op het immuunsysteem van de kat, waardoor de kat vatbaarder wordt voor infecties en ziekten.

Hoe wordt kattenaids overgedragen?

Het FIV-virus dat kattenaids veroorzaakt, wordt voornamelijk via het speeksel via bijtwonden van kat op kat overgedragen.

Het virus kan ook in de baarmoeder of op jonge leeftijd via de melk van drachtige vrouwtjes op hun nakomelingen worden overgedragen. In zeldzame gevallen kan de infectie worden overgedragen tussen twee katten in hetzelfde huishouden die geen geschiedenis hebben van vechten of elkaar bijten.

Lees ook: Wat u moet weten bij het adopteren van een FIV-positieve kat

Is kattenaids besmettelijk voor mensen?

Nee. FIV, dat AIDS bij katten veroorzaakt, en HIV, dat AIDS bij mensen veroorzaakt, zijn beide lentivirussen, maar mensen kunnen niet door FIV worden geïnfecteerd, en katten kunnen ook niet door HIV worden geïnfecteerd.

Wat zijn de symptomen van kattenaids?

Katten met kattenaids vertonen symptomen die verband houden met immunosuppressie, waaronder lethargie, gebrek aan eetlust en koorts.

De symptomen van AIDS bij katten houden verband met immunosuppressie, waardoor secundaire infectie door andere ziekteveroorzakende stoffen mogelijk is.

Typische vroege tekenen zijn onder meer:

• Lethargie
• gebrek aan eetlust
• Koorts
• Lymfadenopathie (vergrote lymfeklieren)

In de latere stadia van de ziekte wordt een reeks ernstige ziekteverschijnselen waargenomen, waaronder:

• Gingivitis en stomatitis met halitose, kwijlen en pijn bij het eten
• Gewichtsverlies
• Abcessen
• Ademhalingssymptomen (zoals piepende ademhaling en kortademigheid)
• Neurologische symptomen (zoals gedragsveranderingen en toevallen)
• Oculaire problemen
• Spijsverteringsstoornissen

Naast deze problemen houdt kattenaids verband met een grote verscheidenheid aan andere bijkomende infecties.

Cat FIV-fasen

Typische vroege tekenen zijn onder meer:

De primaire faseDeze fase omvat de eerste twee tot vier maanden na infectie met het virus. Sommige geïnfecteerde katten zijn asymptomatisch, terwijl andere FIV-katten op korte termijn tekenen van ziekte vertonen, waaronder malaise, koorts en mogelijk een gegeneraliseerde vergroting van de lymfeklieren. De meeste FIV-positieve katten herstellen van deze vroege fase. De tweede fase, ook wel bekend als de latente fase. Tijdens deze fase vertonen katten geen tekenen van ziekte en leiden ze maanden of jaren een gezond leven. De derde fasebekend als het Feline Acquired Immunodeficiency Disease-stadium (FAIDS). De weergegeven symptomen kunnen afhankelijk zijn van waar in het lichaam van de kat het virus actief is.

Infectie van het zenuwstelsel kan leiden tot neurologische symptomen of gedragsverandering, infectie van het spijsverteringsstelsel kan leiden tot chronische diarree. De meest opvallende symptomen houden meestal verband met de algemene immunodeficiëntie die door het virus wordt veroorzaakt, met verschijnselen zoals gewichtsverlies, gebrek aan eetlust, koorts, lymfadenopathie (vergrote lymfeklieren) en gingivitis.

Andere typische problemen zijn onder meer verschijnselen van de bovenste luchtwegen, zoals rhinitis (ontsteking van het slijmvlies van de neus) en conjunctivitis, evenals herhaalde problemen met huidinfecties. Getroffen katten lopen ook een hoger risico op het ontwikkelen van kanker (bijvoorbeeld lymfoom) en meerdere andere infecties die geen significante problemen zouden veroorzaken bij katten met een gezond immuunsysteem.

Hoe lang leven katten met kattenaids?

De prognose voor katten die FIV-positief zijn, maar geen tekenen van ziekte vertonen, kan zeer goed zijn, waarbij sommige katten bijna net zo lang leven als katten die FIV-negatief zijn. Katten die kattenaids hebben ontwikkeld, met ernstige ziekteverschijnselen, hebben echter een slechtere prognose.

Hun resterende levensduur kan slechts enkele maanden zijn, maar met de juiste behandeling kan dit worden verlengd tot meerdere jaren.

Hoe wordt FIV gediagnosticeerd?

Feline Immunodeficiëntie Virus wordt gediagnosticeerd door het uitvoeren van een bloedtest, waarbij verschillende opties beschikbaar zijn.

De meeste tests die door dierenartsen in huis worden uitgevoerd, zijn antilichaamtests, gebaseerd op enzymgekoppelde immunosorbent assay (ELISA) of immunochromatografische (IC) technieken om FIV-antilichamen te detecteren.

Deze tests zijn nauwkeurig, met een hoge specificiteit en gevoeligheid. Ze kunnen snel worden verwerkt, waarbij de kattenverzorger vaak binnen enkele minuten wacht om het resultaat te horen. Vaak worden combinatietests gebruikt, waarbij het bloedmonster tegelijkertijd met FIV wordt gecontroleerd op het Feline Leukemie Virus (FeLV), wat logisch is omdat de symptomen van beide virale infecties vergelijkbaar kunnen zijn.

Positieve resultaten kunnen worden opgevolgd door monsters naar externe laboratoria te sturen, die meer gespecialiseerde tests aanbieden.

Deze worden vaak gebruikt om een ​​positieve of negatieve diagnose dubbel te bevestigen. Gespecialiseerde tests omvatten immunofluorescentie (IFA) en western blot-tests voor de detectie van antilichamen tegen FIV, en virusisolatie en polymerasekettingreactie (PCR) voor de detectie van het virus zelf.

Virusisolatie is gevoelig, maar vereist gespecialiseerde faciliteiten, waardoor het duur en traag is in vergelijking met andere diagnostische tests, en daarom zelden wordt gebruikt.

PCR-tests zijn nu overal verkrijgbaar, waarmee de FIV-nucleïnezuren kunnen worden gedetecteerd. Deze zijn vooral nuttig bij de diagnose van FIV-infectie bij jonge kittens, waarbij antilichamen afkomstig van de geïnfecteerde moederkat de tests kunnen verstoren waarbij antilichamen worden gebruikt om de diagnose te stellen.

Aidstest bij katten

Kattenaids beschrijft de ziekte die wordt veroorzaakt door het FIV-virus, dus er bestaat geen specifieke test voor aids. Als een kat met tekenen van AIDS een positief testresultaat voor FIV heeft, wordt hij geclassificeerd als positief voor Feline AIDS.

Hoe kattenaids te behandelen

Kattenverzorgers moeten nauw samenwerken met hun DVM-dierenarts om een ​​geïndividualiseerde behandelstrategie te bedenken, maar sommige van de volgende behandelingen kunnen worden gebruikt.

Zidovudine (AZT)blokkeert het virale reverse transcriptase-enzym, waardoor de infectie van nieuwe cellen met het virus wordt geremd, maar het kan de virale vermenigvuldiging in cellen die al zijn geïnfecteerd niet verminderen. AZT is vooral nuttig als een manier om te voorkomen dat katten volledige kattenaids ontwikkelen, maar ook voor de behandeling van katten met een neurologische aandoening of gingivostomatitis. Interferonis gebruikt, waarbij de immunomodulerende en antivirale effecten in sommige onderzoeken de overlevingskansen verbeterden, terwijl andere onderzoeken minder overtuigende resultaten hadden. Lymfocyt T-cel immuunmodulator (LTCI)stimuleert het immuunsysteem en kan mogelijk de klinische symptomen verbeteren en de virale last bij getroffen katten verminderen. Insuline, intranasaal toegediend, is in verband gebracht met verbetering bij sommige katten die getroffen zijn door neurologische symptomen van Feline AIDS. Algemene ondersteunende therapiespeelt een sterke rol, waarbij antibiotica worden gebruikt voor bacteriële infecties, immunosuppressieve medicijnen zoals glucocorticoïden worden vermeden, en misschien erytropoëtine om de productie van rode bloedcellen bij katten met bloedarmoede te stimuleren. Bloedtransfusies kunnen in sommige gevallen ook worden aanbevolen.

Hoe kattenaids te voorkomen

Binnenkatten die als individuele huisdieren worden gehouden, lopen geen risico om FIV of Feline AIDS op te lopen. Castratie speelt een rol bij de preventie, aangezien gecastreerde mannelijke katten 80% minder kans hebben om te vechten vergeleken met volledige mannelijke katten.

Verspreiding vindt plaats door direct kat-tot-kat-contact door middel van vechten, en niet via de omgeving (bijvoorbeeld via voerbakken of een kattenbak) of spuitbussen. Het FIV-virus kan gemakkelijk worden vernietigd met behulp van gewone reinigings- en ontsmettingsmiddelen, en het blijft niet lang in het milieu leven.

katten zonder staart

Als er een nieuwe kat in een huishouden wordt geïntroduceerd, is het verstandig om eerst een FIV-test uit te voeren.

Katten waarvan bekend is dat ze FIV-positief zijn, moeten binnenshuis worden gehouden om de verspreiding van de infectie naar andere katten te voorkomen en om de blootstelling van zichzelf aan andere infectieziekten te verminderen. Effectieve parasietenbestrijding, regelmatige vaccinatie en hoogwaardige voeding zijn allemaal belangrijk om de symptomen die verband houden met een slecht immuunsysteem te verminderen.

Katachtig AIDS-vaccin

Katten die risico lopen, kunnen het kattenaidsvaccin krijgen, dat twee soorten FIV aanpakt.

In de Verenigde Staten is een volledig virus-adjuvansvaccin tegen FIV goedgekeurd. Dit vaccin bevat geïnactiveerde subtypes A en D. De werkzaamheid is variabel. Het vaccin bevat geen subtype B, een van de meest voorkomende subtypes in de VS. Er zijn inconsistente resultaten gevonden in challenge-onderzoeken.

Het FIV-vaccin wordt door de American Association of Feline Practitioners (AAFP) beschouwd als een niet-kernvaccin en kan worden gereserveerd voor katten met een risicovolle levensstijl (bijvoorbeeld katten die samenleven met FIV-positieve huisgenoten, buitenkatten die gevoelig zijn voor vechten).

Katten ouder dan 8 weken kunnen worden gevaccineerd met behulp van twee doses die subcutaan worden gegeven met een tussenpoos van 2-3 weken, gevolgd door jaarlijkse boostervaccinaties. Katten die met het FIV-vaccin zijn gevaccineerd, zullen positief testen op serologische tests. Daarom moeten ze worden geïdentificeerd (bijvoorbeeld met een microchip), zodat bekend is dat ze zijn gevaccineerd en dat ze niet ten onrechte worden aangezien als FIV-positief als gevolg van blootstelling aan het virus.

Kattenaids is een complexe ziekte die nu goed wordt begrepen.

De diagnose van een FIV-positieve bloedtest is niet langer een reden om een ​​gezonde kat te euthanaseren, aangezien veel positieve katten een lang en gezond leven kunnen leiden.

Veel Gestelde Vragen

Hoe krijgen katten kattenhulpmiddelen?

Het FIV-virus dat kattenaids veroorzaakt, wordt voornamelijk via het speeksel via bijtwonden van kat op kat overgedragen. Katachtige aids kunnen zich ook verspreiden via andere vormen van contact met de lichaamsvloeistoffen van een geïnfecteerde kat, zoals bloed, sperma of melk, maar dit komt minder vaak voor.

Kunnen kattenhulpmiddelen worden overgedragen op honden?

Katachtige aids kan niet worden overgedragen op mensen of honden