Op 8 april 2016 verloor ik mijn zielsverwant kat Meeko. We hadden anderhalf jaar lang veel kwalen voor hem doorgemaakt, waaronder doof worden, het verliezen van een voortand, het ondergaan van bestraling vanwege hyperthyreoïdie en uiteindelijk de diagnose van een nierziekte die hem van mij wegnam.

Ik had hem geadopteerd toen hij naar schatting zes was en tien veel te korte jaren met hem doorgebracht, dus hij was minstens zestien en mogelijk ouder. Ik heb een hele maand gehuild; alles leek me aan hem te herinneren en ik liet niet meer los.

Het online advies was om een ​​kitten te kopen, maar ik voelde dat dat enorm verraad zou zijn en ik was er absoluut niet klaar voor om nog een kat te nemen. Bovendien hadden we thuis nog een kat, Mew, die het erg leuk vond om ‘enige kat’ te zijn.

Ze was net elf geworden en had twee Labradors gehad, een Meeko en twee katten die mijn dochter mee naar huis had genomen en daarna was verhuisd, en ik kon zien dat ze genoot van de wetenschap dat zij de enige overlevende was. Ze zat zelfs voor het eerst een paar keer op schoot, maar als ik haar durfde te aaien, bijt ze me.

welke geuren katten ervan weerhouden om op tapijt te plassen

Niet het vriendelijkste beest ter wereld. Donderdag 5 mei kreeg ik een condoleancekaart van mijn dierenarts en zat ik alleen maar in mijn auto te snikken. Het was nog steeds een hele rauwe wond. Twee dagen later mailde mijn dochter mij deze foto van een Bengaals katje in een dierenwinkel.

Ik weet niet wat er aan de hand was met die foto, maar hij greep mijn hart en ik WIST dat dit een kat was van wie ik kon houden. Man en Mew Lover werd naar zijn mening gevraagd en sprak de noodlottige woorden: ik heb altijd al een Bengaal gewild en mijn zoon en ik waren als een schot op pad om de baby te bekijken.

Je weet als je de kattenmand meeneemt dat je al besloten hebt. Dus Jerry kwam met ons mee naar huis en werd prompt omgedoopt tot Mungojerry, wat al snel gewoon Mungo werd. De foto was bedrieglijk. Mungo slaapt zeer zelden en is nooit stil, maar hij is tenslotte een Bengaal.

Een kat introduceren in een nieuw huis is nooit gemakkelijk

Dus Mungo sloot zich aan bij ons huishouden en aanvankelijk was Mew behoorlijk in hem geïnteresseerd, zat op een afstand en keek hoe hij speelde en naar hem sist als hij ook maar in de buurt van haar durfde te komen, maar na een tijdje begon Mungo met haar om te gaan en dat is toen de problemen begonnen.

Mew is een oudere kat die nu geniet (of was) van haar pensioen en Mungo is een peuter vol bonen die gewoon wil rennen als de vlammen en wil kauwen op alles wat hij maar kan vinden, dus we hadden er veel van (zie rechts). .

waarom slaapt mijn kat met zijn achterwerk naar mij toe?

Hij heeft haar nooit pijn gedaan, maar ze vond het niet erg dat er op werd gesprongen en liep door het huis, voortdurend om zich heen kijkend naar de vervelende bespringer, en trok zich feitelijk terug in de donkere grotten van de kamers van mijn zoons.

Ik had medelijden met haar; Dit was eerst haar thuis en het was niet bepaald haar bedoeling om ongehinderd een vredig leven te leiden. We hoopten dat het castreren van Mungo zou helpen, maar hij merkte nauwelijks dat de procedure had plaatsgevonden en ging terug naar Teigetje, stuiterend door het huis en met zijn lichaam op Mew slaand. Ik zocht dus naar een oplossing.

Hoe ik het aanpakte?

Veel mensen vragen zich af of Bengalen goed overweg kunnen met andere katten. Al het online advies was om een ​​tweede kitten te krijgen om je baby bezig te houden en te bezetten, zodat hij de oudere kat met rust zou laten.

De man was hier niet mee bezig, omdat hij dacht dat het een situatie zou creëren waarin ze samen zouden werken tegen Mew en Mungo bleef omdat hij, nadat hij bijna $ 2000 in hem had gestopt, nu een investering was, bovendien was hij zo mooi dat hij mijn hart een sprongetje deed maken . In de weken en maanden sinds we hem kregen, had ik mijn verdriet om mijn lieve Meeko losgelaten en was ik volkomen gefascineerd door deze nieuwe jongen, die het tegenovergestelde was van mijn arme, oudere kat en zo vol leven en vreugde was.

Het contrast maakte de overgang eigenlijk gemakkelijker, omdat er bijna geen vergelijking tussen de twee was. Waar Mungo het te druk had om op schoot te zitten en altijd door het huis rende, de gordijnroeden op en het meubilair losmaakte, was Meeko bijna een deel van mijn lichaam, zat altijd op mijn schoot en staarde naar mijn gezicht en ging alleen maar weg. om de faciliteiten te gebruiken of wanneer hij te eten kreeg.

Nu moest ik me ook zorgen maken dat een katje Mungo van streek zou maken, die zijn speelgoed of mij misschien niet wilde delen (niet dat hij echt met mij omging, maar in welke kamer ik ook was, hij zat op mij neer te staren vanaf welke plek hij ook was). had gevonden)

Eén Bengaal is nooit genoeg

Dus belde ik naar de dierenwinkel waar we hem vandaan hadden en vroeg of ze Bengaalse kittens hadden. Ik was specifiek op zoek naar een vrouwtje (Mungo zou volgens mij het enige mannetje willen zijn), niet een baby (hij is enorm groot met zes maanden en ik wilde niet dat hij een klein katje pijn zou doen) en van dezelfde fokker (aangezien hij is in perfecte gezondheid en fabelachtig mooi).

De dame in de winkel zei dat ze een kitten hadden dat aan al deze criteria voldeed, maar dat ze haar zojuist naar een andere winkel hadden overgebracht. Dochter was onderweg voor pizza, maar toen ze uit de auto stapte, werd ik door mij begroet met een kattenmand met de mededeling: We gaan een kitten zien! (nogmaals, als de kattenmand meegaat, weet je wat dat betekent…).

Maak een enge rit over de grens met Ontario (we wonen in Ottawa, op een steenworp afstand van Quebec) waar we over onverharde wegen reden zonder bereik van mobiele telefoons en de verkeerslichten manoeuvreerden, wat me verbijsterde, om bij een afgelegen winkelcentrum te komen dat om 18.00 uur sloot.

Zodra we haar zagen, was het een uitgemaakte zaak. Ze was een kleine Mungo-kloon (hoogstwaarschijnlijk dezelfde vader, verschillende moeders) en was in prijs verlaagd omdat ze met vier maanden ‘oud’ was. Dus werd ze in de kattenmand gepakt en naar huis gebracht en Moya genoemd (al mijn katten hebben M-namen... ik weet niet zeker waarom dit een ding is). Ze werd prompt in een veilige kamer geplaatst terwijl ik besloot hoe verder te gaan.

Volg de regels

Het introduceren van twee Bengaalse katten is een echte uitdaging. Dus ik heb alle ‘regels’ voor kattenintroducties doorgenomen en besloten ze naar de letter te volgen.

Eerst werd Moya naar de dierenarts gebracht om haar FIV- en Leukemietesten te laten doen, omdat ik niet verliefd op haar zou worden en erachter zou komen dat ik haar niet kon houden. Ze kreeg op beide een negatief resultaat, dus we waren klaar om te gaan.

Ze werd vastgehouden in haar veilige kamer die was uitgerust met voedsel, een kattenwaterfontein, een zitstok op de vensterbank, speelgoed in overvloed en een spiksplinternieuwe kattenbakrobot. Een paar dagen na haar aankomst liet ze haar vaccinaties bijwerken, ontlastingstest (ook negatief) en ontwormen.

De dierenarts adviseerde 14 dagen in een isolatiekamer, terwijl internet zei dat 7 genoeg was. In de tussentijd kwam Mungo erachter dat ze daarbinnen was en bleef voortdurend naar de deur staren. Ik had zijn etensbakjes naar de deur van haar kamer verplaatst en daar een handdoek neergezet, bedekt met haar geur, maar hij gromde en siste en gedroeg zich erg boos op mij. Ik was bang dat ik een vreselijke fout had gemaakt.

Geduld is de sleutel

oranje kattennaam

Na ongeveer vier dagen hiervan (het sissen ging door) zette ik hem in mijn kamer met de deur dicht en liet haar het huis verkennen en haar geur een beetje verspreiden. Ze genoot daar erg van en raakte behoorlijk geïrriteerd omdat ze de hele dag opgesloten zat in de logeerkamer. Mungo’s gesis werd iets minder en ze gaven de handdoek onder de deur heen en weer door.

oranje witte kat

Mew genoot ondertussen van het leven, omdat Mungo was vergeten dat ze bestond, omdat hij nu geobsedeerd was door DE DEUR. Op dag 7 opende ik de deur en liet hem haar zien.

Het bezitten van een Bengaalse kat is niet eenvoudig, er begon een ballet van Bengalen waarbij ze door de open deur bleven gluren en zich vervolgens (sissend) terugtrokken. Er vond geen echt conflict plaats, dus ik werd aangemoedigd, maar na ongeveer een half uur sloot ik haar weer op.

De volgende dag liet ik ze weer wat tijd hebben om elkaar te zien en opnieuw was er veel heen en weer waarbij ze naar elkaar schoten en dan achteruit. Na een uur werden ze weer uitgeschakeld.

De volgende dag ging ik er gewoon voor en liet haar eruit. Er volgde veel rennen. Het was alsof pony's de hele nacht door het huis galoppeerden, met weliswaar wat gesis en gegrom, maar ze leken te genieten van de achtervolging, en Mew was ergens anders aan het ontspannen.

Moya sliep nog steeds in haar veilige kamer met de deur dicht en dat vond ze best goed nu ze de rest van het huis een beetje zag. Vervolgens liet ik ze elke avond onder toezicht spelen tot we de elfde dag sinds haar aankomst bereikten, wat een zaterdag was, en dat was de dag dat ik de deur voorgoed opendeed.

Ze is nu 20 dagen bij ons en de afgelopen 7 dagen heb ik haar 's nachts niet opgesloten en alles gaat heel goed. Ze spelen RUW, maar zij geeft het terug en achtervolgt hem net zo vaak als hij haar, en ze slapen nu samen in de kattenboom zodra ze elkaar hebben uitgeput.

Gisteren ben ik begonnen met het verplaatsen van Moya’s kattenbakrobot naar de kelder om zich bij de andere twee te voegen; hij heeft een tussenplekje bovenaan de keldertrap en ik hoop dat hij volgende week op zijn vaste plek staat.

Mew is voor het eerst sinds maanden een nachtje in bed bij ons op bezoek geweest en lijkt ontspannen nu ze weet dat de hitte van haar af is. Ik maakte me niet al te veel zorgen over kattenintroducties met haar, aangezien ze er zoveel heeft meegemaakt, en de paar keer dat Moya haar Mew tegenkomt, laat ze weten dat ze zich moet terugtrekken en dat doet ze.

In tegenstelling tot Mungo kent ze haar plaats. Dus nu hebben we een oude vrouwtjeskat en twee baby Bengalen en het lijkt heel goed te gaan.

kleurpunt kat

Er wordt veel vernield en gevlucht en ik heb al mijn tv-afstandsbedieningen moeten verstoppen en de keukentafel en het aanrecht moeten opruimen omdat ze overal mee bezig zijn, maar het heeft goed uitgepakt.

Ik raad ten zeerste aan om ruim de tijd te nemen om Bengalen aan elkaar voor te stellen, aangezien ze erg territoriaal zijn. Ik zou ook erg voorzichtig zijn met het binnenbrengen van een ander mannetje als je er al een hebt.

Ik denk niet dat Mungo zich zo gemakkelijk aan een andere jongen zou hebben aangepast. Als u ten slotte een kitten voor uw kitten gaat aanschaffen, zoals ik deed, doe dit dan eerder dan later, want hoe jonger ze zijn, hoe gemakkelijker het voor hen zal zijn om zich aan te passen.

Helaas heb ik geen foto's van ze samen, omdat ze het te druk hebben met samen door het huis rennen, maar hier liggen ze op verschillende tijdstippen op hetzelfde bed.

Ze ziet er klein uit naast hem, maar zoals ze eet, denk ik dat ze hem snel zal inhalen. Mungo eet sinds twee maanden premium Tiki-nat kattenvoer en is enorm gegroeid; ze at vier maanden lang kittenvoer uit de winkel, maar verwerpt dat nu ten gunste van het natte.

Nadat ik een nierziekte heb gehad, ben ik een grote fan van natvoer en als ik ze alleen daarvan kon krijgen, zou ik dat doen. Ik vind kattenfonteinen absoluut een geweldig idee en ze hebben er elk één. Mijn huis heeft een constant achtergrondgeluid van stromend water.

Ik begin vroeg en zorg ervoor dat ze het beste eten en veel drinken. Katten hebben vanaf dag één onze hulp nodig om ervoor te zorgen dat ze deze vreselijke ziekte niet ontwikkelen.

Dus dat is mijn Bengaalse introductieverhaal en hoe ik erin slaagde mijn rouw te overwinnen. Het werkt misschien niet voor iedereen, maar mijn hart was klaar om van een andere kat te houden en nu heb ik er twee (drie als Mew het toelaat).

Over de auteur:

Caroline is geboren in de Verenigde Staten, maar groeide op in Canada met zeer Britse ouders en heeft altijd katten in haar leven gehad. Na een korte omweg naar liefdevolle Labradors toen haar kinderen klein waren, heeft ze haar innerlijke zelf als Crazy Cat Lady omarmd en geeft ze nu al haar geld uit aan speelgoed voor haar Bengaalse kittens. Haar huis ziet er nu uit alsof het door peuters wordt bewoond.