Dierenvideo's gaan vaak viraal op internet. We zijn gefascineerd door hun merkwaardige gedrag, en hun intrigerende capriolen hebben miljoenen mensen verslaafd gemaakt. Video's van katten die kokhalzen bij het geluid van hun mens die met hun vingers over een kam gaat, hebben mensen de vraag gesteld: waarom?

Het is belangrijk om te zeggen dat we u niet aanraden om hiermee thuis bij uw eigen kat te experimenteren. Het kan niet alleen verontrustend en beangstigend zijn voor uw kat, maar door zijn angst kan hij u ook onbedoeld krabben of bijten. Het lijkt misschien fascinerend voor u, maar het zal niet zo leuk zijn voor uw kat! Maar als je meer wilt weten over dit fenomeen, lees dan verder!

Hoe horen katten het geluid van kammen?

Katten zijn zeer bekwame jagers en zijn goed ontworpen voor dit doel. Hun zintuigen zijn vlijmscherp. Als je met je vingers langs de tanden van een kam gaat, ontstaat er een hoogfrequent geluid – iets dat wij mensen niet kunnen horen, maar onze kattenvrienden wel.

Katten kunnen geluiden detecteren 48 Hz tot 85.000 Hz , waardoor ze een van de grootste frequentiebereiken onder zoogdieren hebben. Mensen kunnen alleen geluiden waarnemen binnen het bereik van 20 Hz tot 20.000 Hz.

Waarom reageren sommige katten meer op kammen dan andere?

Onderzoekers weten niet zeker waarom sommige katten kokhalzen bij het geluid van kammen, en bij anderen kan het geluid een aanval veroorzaken. Maar er wordt gedacht dat katten ouder dan 15 jaar en katten die lijden aan onderliggende gezondheidsproblemen een groter risico lopen op het ontwikkelen van audiogene reflexaanvallen. Om redenen die momenteel onbekend zijn, Birmees lopen ook een bijzonder hoog risico.

Is het gevaarlijk als mijn kat aan een kam kokhalst?

Door uw kat regelmatig te borstelen, kunt u de hoeveelheid vacht die hij binnenkrijgt, en daarmee de kans op haarballen, verminderen.

Voor de meeste katten is het kokhalzen bij kammen eenvoudigweg een onaangename ervaring, en kan voor hen verontrustend zijn. Maar voor sommige katten kan het ernstiger zijn, omdat ze iets kunnen ontwikkelen dat katachtige audiogene reflexaanvallen worden genoemd. Dit zijn aanvallen veroorzaakt door hoge geluiden en kan een langdurige behandeling en behandeling vereisen.

Audiogene reflexaanvallen

Katachtige audiogene reflexaanvallen (FARS), ook wel bekend als het Tom en Jerry-syndroom, is een recent ontdekte vorm van epilepsie die bij katten wordt aangetroffen als een extreme reactie op hoogfrequente geluiden. Het fenomeen werd bestudeerd en gepubliceerd door neurologen in Groot-Brittannië, en de bevindingen zijn gepubliceerd hier .

Het is onduidelijk waarom en hoe dit syndroom zich ontwikkelt, maar het lijkt vaker voor te komen bij Birmanen en katten ouder dan 15 jaar, waarbij een derde van de katten in het onderzoek ook aan een onderliggende ziekte lijdt.

Lees ook: Kattenaanvallen: oorzaken, symptomen en behandeling

Uit het onderzoek waarin dit syndroom werd beschreven, bleek dat meer dan de helft van de katten die aan het onderzoek deelnamen ook doof waren (wanneer katten hun gehoor verliezen, hebben ze de neiging om eerst het vermogen te verliezen om lagere tonen te horen, vandaar dat ze mogelijk meer reageren naar hogere tonen).

Triggers

Sommige mensen hebben katten met succes getraind om uit de buurt van toonbanken en kerstbomen te blijven door de gebieden tijdelijk met aluminiumfolie te bedekken.

De geluiden die FARS bij katten veroorzaken, kunnen variëren, en naast het strijken van uw vinger langs een kam zijn er nog andere hoge tonen die een aanval kunnen veroorzaken:

• Aluminium folie
• Een metalen lepel op een keramische kom
• Het tikken van glas
• Het kreuken van papieren/plastic zakken
• Tikken op een computertoetsenbord of klikken op een muis
• Rammelen van munten/sleutels
• Een spijker hameren

Soorten aanvallen geassocieerd met FARS

Er zijn drie soorten aanvallen waarvan gedocumenteerd is dat ze optreden nadat katten een hoogfrequent geluid horen

Gegeneraliseerde tonisch-klonische aanvallen:Een klassieke aanval. Katten verliezen het bewustzijn, vallen en vertonen trillende of peddelende poten, kauwen, schuimvorming in de mond en plassen soms of ontlasting. Deze aanvallen duren meestal een paar minuten, en daarna zijn katten meestal behoorlijk gedesoriënteerd. Myoclonische aanvallen:Deze duren minder dan een seconde en de meeste katten lijken bij bewustzijn te blijven. De aanval wordt gekenmerkt door onwillekeurige spierspasmen en is het meest voorkomende type aanval bij FARS, waarbij ongeveer 95% van de deelnemende katten aan dit type aanval lijdt. Afwezigheidsaanval (petit mal aanval):Katten kunnen het bewustzijn van hun omgeving gedurende maximaal 20 seconden verliezen. Soms staren ze wezenloos en reactieloos de ruimte in. Deze aanvallen kunnen moeilijk te herkennen zijn en worden slechts af en toe waargenomen bij FARS.

Wat moet ik doen als mijn kat een aanval krijgt na kokhalzen bij kammen?

Als uw kat de pech heeft een aanval te hebben gehad na blootstelling aan het geluid van kammen of een hoog geluid, dient u onmiddellijk een dierenarts te raadplegen. Zet uw kat op de grond, uit de buurt van gevaren zoals meubels, stel hem gerust en breng hem zo snel mogelijk naar de dierenarts. De meeste aanvallen duren niet langer dan een minuut of twee.

mijn kat dronk chocolademelk

Voor de dierenarts is het erg handig als u kunt vertellen hoe lang de aanval heeft geduurd en welk gedrag uw kat precies voor, tijdens en na de aanval vertoonde. Dit zal helpen bij het begeleiden van behandelplannen en langdurige medicatie.

Bestaat er een behandeling voor audiogene reflexaanvallen?

Er zijn effectieve medicijnen beschikbaar voor de behandeling van audiogene reflexaanvallen bij katten.

In eerste instantie zal de dierenarts uw kat beoordelen en de aanval karakteriseren. Zij zullen u een aantal vragen stellen over het gedrag van uw kat vóór, tijdens en na de aanval om de behandeling te begeleiden. Het kan zijn dat de dierenarts medicijnen moet geven om uw kat uit de aanval te halen voordat u met een langdurige behandeling begint.

De behandeling van aanvallen hangt af van het type aanval en de mogelijke gelijktijdige gezondheidsproblemen van de patiënt. Het meest gebruikte medicijn om aanvallen en epilepsie bij katten te behandelen is fenobarbital (ook bekend als fenobarbital). Uit het onderzoek naar FARS bleek echter dat levetiracetam effectiever was bij de behandeling van deze specifieke aanvallen.

Lees ook: Fenobarbital voor katten: overzicht, dosering en bijwerkingen

Levetiracetam vermindert het aantal myoclonische aanvallen bij katten met de helft en veroorzaakt ook minder bijwerkingen dan fenobarbital. Het is belangrijk op te merken dat levetiracetam geen vergunning heeft voor gebruik bij katten. Dit is het geval voor veel geneesmiddelen die we in de diergeneeskunde gebruiken, maar er is sterk en betrouwbaar wetenschappelijk bewijs voor het veilige en effectieve gebruik ervan.

Wat moet ik doen als mijn kat kokhalst bij kammen?

Als uw kat kokhalst bij het geluid van kammen of een ander hoog geluid, is het eerste wat u moet doen het geluid stoppen of uw kat weghalen van het geluid. Onthoud dat katten een ongelooflijk scherp gehoor hebben, dus als u het geluid niet onder controle heeft, plaats ze dan zo ver mogelijk weg.

Zodra uw kat het geluid niet meer kan horen, moet het kokhalzen stoppen. Sommige katten kunnen overgeven van het kokhalzen, en als ze dat doen, hebben ze misschien behoefte aan wat eenvoudig en licht verteerbaar voedsel als avondeten, zoals gekookte kip of witte vis.

Conclusie

Het is belangrijk om te onthouden dat niet alle katten een aanval krijgen na het horen van een plotseling, aanhoudend hoog geluid. Voor de meeste katten is kokhalzen het meest voorkomende symptoom en slechts een klein aantal katten krijgt een aanval.

Het wordt echter afgeraden om uw kat opzettelijk bloot te stellen aan hoge tonen, en u mag hem vooral niet blootstellen aan het geluid van kammen om de kokhalsreflex te stimuleren uit interesse of amusement, aangezien dit gevaarlijk kan zijn voor uw kattenvriend.

De mechanismen waarmee deze geluiden ervoor zorgen dat katten gaan kokhalzen zijn intrigerend, en verder onderzoek in de toekomst kan meer over dit merkwaardige gedrag onthullen!