Dit artikel heeft tot doel de details van atopische dermatitis (atopie) bij katten uit te leggen. Het doel van dit artikel is om eigenaren van gezelschapsdieren een eenvoudige, duidelijke uitleg te geven over deze veel voorkomende allergische huidziekte.
Snel overzicht: Atopische dermatitis bij katten
Andere namen : Atopie Veel voorkomende symptomen : Jeuk, krabben, kauwende huid, oorresten en infecties, haaruitval, verheven plekken met roze of rode zweren op de huid, prikkelbaarheid, gedragsveranderingen. Diagnose : Een terugkerende geschiedenis van ondersteunende symptomen, allergietesten, reactie op therapieën zoals allergiemedicijnen en voedselproeven. Vereist voortdurende medicatie : Ja Vaccin beschikbaar : Nee Behandelingsopties : Corticosteroïden, antihistaminica, antibiotica (voor secundaire infecties), immunosuppressieve medicijnen, allergeenspecifieke immunotherapie, omega-vetzuursupplementen, shampoos en baden. Huismiddeltjes : Allergeenvermijding is soms thuis mogelijk als dit wordt geïdentificeerd.
Wat is atopische dermatitis?
Atopische dermatitis is een jeukende huidaandoening die voorkomt bij katten (en bij andere kleine dieren zoals honden), veroorzaakt door een ontsteking die volgt op een allergische reactie op allergenen uit de omgeving.
Hoe vaak komt atopische dermatitis voor?
Dit type allergische dermatitis is een veel voorkomend probleem en treft ongeveer één op de acht katten die voor onderzoek worden doorverwezen naar dierenartsen die gespecialiseerd zijn in veterinaire dermatologie.
Hoe krijgen katten atopische dermatitis?
Getroffen katten kunnen een genetische aanleg hebben om deze op allergie gebaseerde aandoening te ontwikkelen, maar in de meeste gevallen zijn er geen specifieke oorzaken bekend, en het komt bij sommige rassen niet vaker voor dan bij andere.
Symptomen van atopische dermatitis bij katten
De meest voorkomende symptomen van atopische dermatitis bij katten zijn meestal jeuk, likken aan de voeten, oorinfecties en huidinfecties.
Klinische symptomen geassocieerd met atopische dermatitis zijn onder meer:
- Jeuk (jeuk, overal krabben, voeten likken, enz.)
- Otitis externa (oorinfecties)
- Terugkerende huidlaesies en huidinfecties (pyodermie)
- Alopecia (kaalheid)
- Miliaire dermatitis (opgeruwde plekken op de schurftige huid)
- Eosinofiel granuloom (verheven delen van roze, pijnlijk uitziende huid, ook bekend als eosinofiele plaques)
Oorzaken van atopische dermatitis bij katten
Dit is een immuungemedieerde ziekte (een ziekte van het immuunsysteem), waarbij aangetaste katten een genetische aanleg lijken te hebben voor het ontwikkelen van overgevoeligheid voor allergenen in hun omgeving.
Diagnose van atopische dermatitis
Als uw DVM-dierenarts vermoedt dat uw kat mogelijk atopische dermatitis heeft, kunnen de volgende stappen worden genomen.
Gedetailleerde geschiedenisopname
Uw dierenarts zal elk aspect van het leven en de gezondheidszorg van uw kat bespreken. Er zijn andere oorzaken van dezelfde soort symptomen als atopische dermatitis, en deze geschiedenis zal helpen de verschillende mogelijke oorzaken te onderscheiden.
Soms heeft de jeuk een seizoenspatroon (bijvoorbeeld als een allergie voor een bloeiende plant de oorzaak is), maar vaak gebeurt het het hele jaar door, en soms kan het in eerste instantie seizoensgebonden zijn en in de loop van de tijd overgaan in het hele jaar door.
Fysiek onderzoek
Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren en de precieze aard en het patroon van de laesies in de jeukende huid noteren. Er kunnen rode plekken (erytheem), brandnetelachtige uitslag (papels en striemen) en ontvellingen (gebieden van zelfbeschadiging door krabben) worden waargenomen.
Aangetaste gebieden zijn onder meer de oksels (oksels), liezen (liesgebied), onder de staart (perianaal), rond de ogen (perioculair), rond de mond (perioraal), evenals de oren en het hoofd.
Huidtesten
Uw dierenarts kan een aantal huidtesten voorstellen om het probleem te onderzoeken. Sommige primaire dierenartsen verwijzen u liever naar een dierenarts met een bijzondere interesse in dermatologie (een veterinaire dermatoloog) voor een deel of al dit werk dat moet worden gedaan.
1. Schimmelcultuur
Ringworm (dermatofytose) moet mogelijk worden uitgesloten door huid- en vachtmonsters te kweken.
2. Huidafkrabsels en cytologie
Jeuk wordt vaak veroorzaakt door parasieten zoals vlooienallergie, luizen, demodex, notoedres en andere, dus deze moeten worden uitgesloten. Secundaire infecties met bacteriën/gisten moeten ook worden geïdentificeerd als ze een onderliggende allergie verergeren.
3. Allergietesten
Er kunnen twee typen worden gebruikt.
'Waarom trilt de staart van mijn kat'
- Intradermale Allergietest (IDT): IDT kan worden gebruikt om te identificeren welke allergenen dit probleem kunnen veroorzaken, en dit maakt de selectie van allergenen voor allergeenspecifieke immunotherapie (ASIT) mogelijk of om allergenen te identificeren zodat ze kunnen worden vermeden.
- Serologische allergietest (SAT): omvat het gebruik van een bloedmonster om de overtredende allergenen te identificeren door het meten van de antilichaamniveaus (IgE).
4. Huidbiopsie
Een huidbiopsie brengt geen specifieke veranderingen aan het licht die de directe diagnose van atopische dermatitis bij katten mogelijk maken, maar histopathologie van een huidmonster maakt het wel mogelijk om andere differentiële diagnoses uit te sluiten.
5. Reactie op therapie:
Een eenvoudig en logisch proces om andere oorzaken van jeukende huid uit te sluiten, kan een belangrijke rol spelen bij het diagnosticeren van atopische dermatitis bij katten.
- Een voedingsproef (6 tot 8 weken alleen een speciaal dieet geven) kan nuttig zijn om een voedselallergie uit te sluiten.
- Grondige parasietbehandelingen (bijvoorbeeld het uitvoeren van een grondige vlooienbestrijding) zijn vaak nodig om huidparasieten volledig uit te sluiten.
- Een reactie op een proefbehandeling met ontstekingsremmende medicijnen kan de waarschijnlijkheid van atopische dermatitis bevestigen.
Hoeveel kost het om een kat met atopische dermatitis te behandelen?
De kosten zijn afhankelijk van vele factoren van individuele gevallen. U dient uw dierenarts om een gedetailleerde schatting te vragen voordat u akkoord gaat met de behandeling. Normaal gesproken kost het 0 tot 0 om een eerste onderzoek uit te voeren, en vervolgens tot 0 per maand voor doorlopende zorg.
Behandeling voor atopische dermatitis
Behandelingsopties omvatten meestal corticosteroïden of glucocorticoïden, antihistaminica, EFA-supplementen, calcineurineremmers en shampoos.
Er zijn een aantal behandelingsopties.
- De hoeksteen van de behandeling zijn corticosteroïden of glucocorticoïden geweest, waarbij gewoonlijk orale prednisolon wordt gebruikt, waarbij wordt gestreefd naar de laagst mogelijke dosis, eventueel op afwisselende dagen gegeven, als dat nodig is om het probleem onder controle te houden. Langwerkende depot-glucocorticoïde-injecties zijn een nuttig alternatief voor katten die moeilijk te behandelen zijn.
- Antihistaminica zijn niet sterk genoeg om de vastgestelde symptomen onder controle te houden, maar kunnen in een later stadium nuttig zijn om opflakkeringen te voorkomen.
- Supplementen met essentiële vetzuren (EFA) kunnen op de lange termijn helpen door de gezondheid van de huid te optimaliseren en zo de benodigde dosis van sterkere medicijnen zoals corticosteroïden te verminderen.
- Calcineurineremmers zoals cyclosporine (Atopica) en tacrolimus zijn immuunsysteemmodulatoren die nuttig kunnen zijn als onderdeel van langdurige behandeling.
- Andere, recenter ontwikkelde ontstekingsremmende medicijnen zoals Oclacitinib (Apoquel) zijn mogelijk nog niet goedgekeurd voor katten, maar kunnen in bepaalde gevallen door dierenartsen worden aanbevolen.
- Shampoos en baden kunnen in sommige gevallen helpen (bijvoorbeeld specifieke medicinale baden als de malassezia-infectie de jeuk verergert).
- Immunotherapie: Allergeenspecifieke immunotherapie (ASIT) kan worden gebruikt om de behoefte aan sterkere systemische, immunomodulerende medicijnen te verminderen. ASIT werkt via een proces dat bekend staat als hyposensibilisatie. Veroorzakende allergenen of antigenen worden eerst geïdentificeerd door intradermale allergietesten (IDT) of bloedtesten (SAT). Deze allergenen kunnen vervolgens worden verwerkt in een op maat gemaakte steriele formulering. Dit kan in geleidelijk toenemende doses worden toegediend door middel van subcutane injectie of door middel van sublinguale druppels, en kan in ongeveer 60% van de gevallen effectief zijn. Het idee is dat het immuunsysteem van de kat geleidelijk vertrouwd raakt met de allergenen, en dus minder snel reageert op een overdreven manier, wat de jeuk veroorzaakt.
- Het vermijden van allergenen kan in sommige gevallen mogelijk zijn (bijvoorbeeld door stoffen te verwijderen, specifieke begroeiing te vermijden, enz.).
Monitoring en prognose
Omdat het belangrijkste teken van atopische dermatitis jeuk is, is het voor eigenaren over het algemeen eenvoudig om deze ziekte in de gaten te houden, hoewel regelmatige veterinaire controles nuttig kunnen zijn. De meeste gevallen reageren goed op de behandeling, hoewel doorgaans langdurige, aanhoudende medicatie nodig is.
Conclusie
Atopische dermatitis is een type allergische huidziekte die bij katten jeuk en huiduitslag veroorzaakt. Het heeft vaak een levenslange behandeling nodig met voortdurende medicatie onder toezicht van een dierenarts.
