Hebben alle Ragdoll-katten een oerbuidel? Feiten en veelgestelde vragen

Ragdoll kat in een park kijkt naar de zijkant

Ragdoll-katten zijn een groot, lief ras dat bekend staat om hun geduldige en zachtaardige karakter. Ondanks hun formaat houden de katten ervan om met hun baasjes te knuffelen en te spelen. Met hun grote lichaam en donzige vacht worden Ragdoll-katten vaak ten onrechte als dik beschouwd.

Ze hebben ook een oerbuidel, die eruitziet als een grote buik die op hun buik slingert. Primordiale buidels zijn een laag huid, vacht en vet die op de buik van de kat hangt, wat een noodzakelijk onderdeel is van hun evolutie. Alle Ragdoll-katten (eigenlijk alle katten) hebben een oerbuidel.

Wat is het Primordiale zakje?

Alle katten, Ragdoll of anderszins, hebben een oerzakje , maar ze kunnen in grootte variëren. Sommige katten hebben vrijwel niet-detecteerbare buidels, terwijl andere eruitzien alsof ze een buikje op hun buik hebben. Primordiale buidels zijn het duidelijkst zichtbaar wanneer katten rennen, waardoor de buidel heen en weer zwaait.

Deskundigen weten niet zeker waarom katten oerbuidels hebben, maar er bestaan drie belangrijke theorieën:

De eerste theorie is dat het zakje is ontworpen om de inwendige organen te beschermen tijdens een gevecht met andere katten of roofdieren.
De tweede theorie is dat de buidel zich uitrekt als katten rennen, waardoor ze sneller en behendiger kunnen bewegen om roofdieren te ontwijken of prooidieren te vangen.
De derde theorie is dat de buidel meer ruimte biedt voor grote maaltijden, die overblijft nadat katten op jacht moesten naar hun maaltijden.

Het oerzakje is niet beperkt tot alleen binnenlandse kattenrassen; wilde katten hebben ook een buidel. Katten beginnen rond de leeftijd van zes maanden met het ontwikkelen van oerbuidels.

een mooie mannelijke tweekleurige Ragdoll-kat op een grijze achtergrond

Beeldcredits: madeinitaly4k, Shutterstock

Primordiale zakjes en obesitas

Hoewel veel eigenaren denken dat hun kat dik is vanwege de buidel, kunnen anderen daardoor de tekenen van zwaarlijvigheid over het hoofd zien. De extra huid en het vet kunnen de andere tekenen van overgewicht verbergen, zoals een vetlaag op de ribben en flanken.

Katachtige obesitas is een veel voorkomende voedingsstoornis bij huiskatten. In het wild moeten katten sprinten en jagen om prooien te vangen en roofdieren te ontwijken. Huiskatten krijgen niet zoveel beweging als hun wilde soortgenoten, en eigenaren kunnen hun katten te veel voeren.

Obesitas kan de bewegingsvrijheid van een kat beperken en de levenskwaliteit beïnvloeden. In het ergste geval kan obesitas verschillende aandoeningen en gezondheidsproblemen verergeren, zoals artritis, diabetes en de gezondheid van het hart.

Eigenaars kunnen de fysieke conditie van een kat beoordelen met behulp van een Lichaamsconditiescoregrafiek , verkrijgbaar bij dierenartsen en huisdiervoedingsbedrijven. De beoordeling omvat de ribben, het profiel en de overheadcontrole. Zwaarlijvige katten hebben ribben die je niet voelt onder een zware vetlaag. Ze hebben vetophopingen over het gezicht, de ledematen en de lumbale wervelkolom, zonder taille en een opgezwollen buik.

Het oorspronkelijke zakje kan de eerste tekenen van gewichtstoename verbergen, dus het is belangrijk om de rest van de lichaamsconditie van de kat te onderzoeken om te bepalen of hij te zwaar, te licht of ideaal is. Zorg ervoor dat u uw dierenarts vraagt naar de lichaamsconditie van uw kat en naar de juiste voeding om overgewicht te voorkomen.

Conclusie

Ragdoll-katten zijn niet uniek in de oerbuidel; alle katten hebben een buidel, hoewel deze prominent aanwezig is kan per ras verschillen . Vanwege hun formaat kunnen Ragdoll-katten opvallendere buidels hebben, dus houd hun gewicht in de gaten en zorg ervoor dat ze gezond en gelukkig zijn.

Gerelateerde artikelen:

Uitgelichte beeldcredits: Aaron Zimmermann, Shutterstock