Snel overzicht: het Horner-syndroom bij katten

Het Horner-syndroom bij katten beschrijft een combinatie van symptomen, het is op zichzelf geen ziekte. Symptomen ontstaan ​​door schade aan een deel van het autonome zenuwstelsel, het sympathische zenuwstelsel. Dit deel van het zenuwstelsel is verantwoordelijk voor veel functies in het lichaam, maar reageert vooral op vecht- of vluchtsituaties. Schade aan deze zenuwen kan leiden tot symptomen die één kant van het gezicht aantasten, wat we omschrijven als het Horner-syndroom.

Er zijn veel oorzaken van het Horner-syndroom bij katten, die we nu zullen bespreken.

Oorzaken van het Horner-syndroom bij katten

Het sympathische zenuwstelsel kan in verschillende gebieden worden verdeeld:

Centraal segment– de hersenstam en nek Preganglionisch segment –de nek en het oor Postganglionisch segment– van het oor tot het oog

Schade aan de nek, borst of hoofd kan daarom mogelijk een deel van het sympathische zenuwstelsel beschadigen en tot het Horner-syndroom leiden. Daarom zijn er zoveel verschillende mogelijke oorzaken.

Hier zijn enkele veelvoorkomende oorzaken van het Horner-syndroom bij katten:

• Voertuig-/auto-ongeluk: Aangereden worden door een auto veroorzaakt gewoonlijk een stomp trauma aan het hoofd of de borst. Dit leidt tot ontstekingen of schade aan veel structuren.
Nektrauma:Bijtwonden in de nek zijn een veel voorkomende oorzaak van het Horner-syndroom bij katten, omdat ze ontstekingen en infecties rond vitale zenuwstructuren veroorzaken. Infectie van het middenoor (otitis media) : Oor infecties komen zeer vaak voor bij katten. Wanneer deze het middengedeelte van het oor aantasten, kunnen ze ontstekingen aan nabijgelegen zenuwen veroorzaken. Tumor van de borst, nek of hersenen:Elke tumor die deze gebieden omvat, of deze nu goedaardig of kwaadaardig is, kan compressie van de zenuwen veroorzaken. Ziekten van het oog: Oogaandoeningen die het oog zelf of achter het oog aantasten (retrobulbair), kunnen een ontsteking van de sympathische zenuwen rond het oog veroorzaken. Ziekte van de tussenwervelschijven:Een hernia of ‘hernia’ veroorzaakt vaak zenuwcompressie en schade. Bloedprop:Een bloedstolsel of embolie kan bloedschade in het zenuwweefsel veroorzaken, wat kan leiden tot symptomen van het Horner-syndroom.

Symptomen van het Horner-syndroom bij katten

Veranderingen aan één kant van het gezicht en de ogen zijn de meest voorkomende symptomen van het Horner-syndroom.

De symptomen van dit syndroom verschijnen vaak slechts aan één kant van het hoofd, de kant met het beschadigde sympathische zenuwstelsel. Het komt zelden voor dat het beide kanten treft. Het is de moeite waard om in gedachten te houden dat er naast de tekenen van het Horner-syndroom ook andere verwondingen kunnen optreden als er een stomp trauma of borstletsel wordt vermoed.

De meest voorkomende symptomen van het Horner-syndroom bij katten zijn:

penisweerhaken van mannelijke katten

• Vernauwde pupil (miosis)
• Neerhangen van het bovenste ooglid (ptosis)
• Verzonken uiterlijk voor het oog (enophthalmus)
• Uitsteeksel of roodheid van het derde ooglid
• Verhoogde warmte en kleur rond het hoofd en de oren van de aangedane zijde

Complicaties van het Horner-syndroom

Katten kunnen door verschillende aandoeningen het Horner-syndroom krijgen. Soms zijn de hierboven beschreven symptomen het enige dat opvalt. Sommige katten kunnen echter een ernstig trauma hebben opgelopen of een tumor hebben. Deze katten kunnen naast het Horner-syndroom meerdere symptomen hebben, zoals:

• Moeilijkheden met ademhalen
• Instorten/schokken
• Bloedverlies
• Breuken
• Koorts
• Aanvallen

Dit is geen uitgebreide lijst, maar slechts enkele voorbeelden van complicaties die kunnen optreden bij katten met het Horner-syndroom.

Diagnose van het Horner-syndroom bij katten

Het Horner-syndroom zelf zal voor uw dierenarts duidelijk zijn uit de geschiedenis en klinische symptomen. Maar zoals we weten is dit slechts een syndroom en geen ziekte op zich. Er zijn veel oorzaken van het Horner-syndroom, dus uw dierenarts zal een grondig klinisch onderzoek van uw kat moeten doen.

Dit kan een neurologisch onderzoek en een otoscopisch onderzoek (onderzoek van de oren) omvatten. Uw dierenarts zal het Horner-syndroom onderscheiden van andere aandoeningen die soortgelijke symptomen veroorzaken, zoals het Key-Gaskell-syndroom andere neurologische aandoeningen .

Een oogdruppel met fenylefrine kan op het aangetaste oog worden gebruikt om pupilverwijding te veroorzaken. Dit kan uw dierenarts helpen bij het vaststellen welk segment van de zenuw is beschadigd. Bij katten die andere symptomen of verwondingen hebben, kan uw dierenarts verder onderzoek doen. Ze kunnen bloed- en urinetests uitvoeren, samen met röntgenfoto's en echografie . In gevallen waarin ernstig hersentrauma of tumoren worden vermoed, kan een CT of MRI worden uitgevoerd.

Behandelingen voor het Horner-syndroom bij katten

Het Horner-syndroom zelf is niet schadelijk en de zenuwbeschadiging zou na verloop van tijd moeten verdwijnen – hoewel dit enkele maanden kan duren. Dierenartsen zullen vaak smerende oogdruppels voorschrijven aan aangetaste katten. Dit komt omdat deze patiënten vaak niet goed kunnen knipperen met het aangedane oog, waardoor ze vatbaar kunnen worden voor oogzweren. Oogdruppels helpen dit te voorkomen.

Het is echter de onderliggende oorzaak van het Horner-syndroom die het meest zorgwekkend is en de behandeling zal hiervan afhangen.

Bij milde verwondingen of beten kan uw dierenarts breedspectrumantibiotica, ontstekingsremmers en rust voorschrijven. Infecties zoals middenoorontstekingen kunnen sedatie of anesthesie vereisen om het oor goed te onderzoeken en zullen waarschijnlijk ook antibiotica en ontstekingsremmers vereisen. Het is belangrijk om nooit te proberen een geïnfecteerd oor zelf schoon te maken, omdat dit verdere schade kan veroorzaken als het trommelvlies gescheurd is.

Letsels bij auto-ongelukken kunnen variëren van mild tot zeer ernstig, en in veel gevallen is ziekenhuisopname vereist. Uw kat heeft mogelijk pijnverlichting, antibiotica en intraveneuze vloeistoffen nodig en in sommige gevallen kan zelfs een operatie nodig zijn (bijvoorbeeld een gebroken ledemaat). Een operatie kan ook nodig zijn bij operabele tumoren in de borst, nek of hersenen. Bij bloedstolsels kan uw dierenarts antistollingsmedicijnen voorschrijven.

Tips voor kattenverzorging

Katten met het Horner-syndroom hebben mogelijk wat hulp nodig bij het navigeren door hun omgeving, eten en drinken.

Het Horner-syndroom verdwijnt meestal vanzelf, vooral als de onderliggende oorzaak wordt behandeld. Er zijn enkele dingen die u thuis kunt doen om voor uw kat te zorgen als deze dit syndroom heeft.

Houd u aan hun medicatieschema

Geef ze hun medicatie als instructie en sla geen enkele dosis over. Dit omvat waarschijnlijk gewone oogdruppels om de ogen gesmeerd te houden en oogzweren te voorkomen.

Gemakkelijkere toegang tot bronnen

Katten met het Horner-syndroom kunnen het moeilijker vinden om toegang te krijgen tot voedsel, water en hun kattenbak. Help ze indien nodig om toegang te krijgen tot hun voedsel- en waterbakken of verplaats ze indien nodig. Als ze onlangs een operatie hebben ondergaan of ernstige verwondingen hebben opgelopen, hebben ze mogelijk extra lekker eten nodig.

Bewaar ze indien nodig binnenshuis

Het kan nodig zijn om uw kat binnen te houden terwijl hij aan het herstellen is, om er zeker van te zijn dat hij veilig is en in al zijn behoeften wordt voorzien. Dit is vooral het geval als uw kat botten heeft gebroken of herstellende is van een operatie.

doe-het-zelf fontein voor huisdieren

Preventie van het Horner-syndroom bij katten

Het Horner-syndroom wordt door veel verschillende dingen veroorzaakt. Veel van deze aandoeningen kunnen niet worden voorkomen, maar er zijn enkele risicofactoren. Katten die naar buiten gaan lopen een groter risico op trauma (zoals auto-ongelukken) en letsel (zoals katten bijten ). Over het algemeen hebben oudere katten meer kans op tumoren.

Houd uw kat in goede gezondheid door een compleet kattendieet te voeren en een gezond gewicht te behouden. Zorg ervoor dat ze gedurende hun hele leven regelmatig veterinaire zorg krijgen, wat zal helpen om de aandoeningen vroegtijdig op te pikken.

Veel Gestelde Vragen

Wat is de meest voorkomende oorzaak van het Horner-syndroom bij katten?

Trauma aan het hoofd of de nek zijn veelvoorkomende oorzaken van het Horner-syndroom bij katten. De meest voorkomende oorzaak van trauma is een auto-/verkeersongeluk.

Hoe behandel je het Horner-syndroom bij katten?

De behandeling van het Horner-syndroom bij katten hangt af van de onderliggende oorzaak. De meeste katten hebben oogdruppels nodig om schade aan het oog te voorkomen. In sommige gevallen zijn ontstekingsremmers of antibiotica nodig (bijvoorbeeld bij een kattenbeet), terwijl in andere gevallen een operatie nodig kan zijn (bijvoorbeeld bij een tumor).

Wat zijn de 3 klassieke symptomen van het Horner-syndroom?

Klassieke symptomen van het Horner-syndroom zijn onder meer; vernauwing van de pupil, hangend bovenooglid en verzonken uiterlijk van het oog. Mogelijk ziet u ook een verzakking van het derde ooglid.

Is het Horner-syndroom bij katten dodelijk?

Nee, het Horner-syndroom zelf is niet dodelijk, maar de onderliggende oorzaken kunnen dat wel zijn. Ernstig trauma aan de hersenen of nek is mogelijk fataal en er moet dringend een dierenarts worden behandeld.