*Urethrale obstructie bij katten is levensbedreigend en vereist een spoedbehandeling. Als uw kat moeite heeft met plassen, laat uw kat dan onmiddellijk behandelen om de obstructie te verlichten.

• Wat is een urethrale obstructie?
• Oorzaken
• Risicofactoren
• Klinische tekenen en symptomen
• Diagnose
• Behandeling
• Wat gebeurt er na de behandeling?
• Veel Gestelde Vragen

Heb je gehoord van een geblokkeerde kat? Nee, dit beschrijft niet een kat die graag met blokken speelt.

Een geblokkeerde kat heeft last van urinewegobstructie, een ernstige en levensbedreigende aandoening die relatief vaak voorkomt bij katten.

Er valt veel te leren over urethrale obstructie, dus ga zitten en maak het u gemakkelijk. We laten u zien hoe urethrale obstructie optreedt en hoe deze wordt gediagnosticeerd, behandeld en voorkomen.

zelfgemaakt kattenvoer

Laten we beginnen!

Wat is een urethrale obstructie?

De urethra maakt deel uit van de lagere urinewegen, die ook bestaat uit de urineblaas en urineleiders (dunne buisjes die de nieren met de blaas verbinden). De urethra is de buis die urine van de blaas naar de buitenkant van het lichaam transporteert.

Bij een urinewegobstructie verstopt iets de urethra, waardoor wordt voorkomen dat urine het lichaam verlaat. Een belemmering kan gedeeltelijk of volledig zijn.

Wat veroorzaakt een urethrale obstructie?

Urethrale obstructies bij katten hebben vele oorzaken. Wat de reden ook is, het eindresultaat is dat de urine vastloopt en er niet meer uit kan.

Hier is een lijst met veelvoorkomende oorzaken van urethrale obstructies bij katten:

• Urethrale ‘plug’ van ontstekingsmateriaal, waaronder slijm, urinestenen en urinekristallen
• Urethrale spasmen die de diameter van de urethra verkleinen
• Eerder letsel waarbij de urethra littekens heeft opgelopen
• Ziekte van de lagere urinewegen
• Kanker

Urethrale obstructies komen het meest voor bij mannelijke katten van jonge tot middelbare leeftijd.

Wat zijn de risicofactoren voor urethrale obstructies?

Urethrale obstructie bij katten komt het meest voor bij mannelijke katten, met andere risicofactoren zoals overgewicht, binnenshuis leven en het eten van een droog dieet.

Het zijn van een kater is een van de belangrijkste risicofactoren voor een urinewegobstructie. Waarom is dat?

Het heeft te maken met de anatomie van de urethra. Mannelijke katten hebben een lange en smalle urethra, waardoor de kans op verstopping groter is. Vrouwelijke katten hebben kortere en bredere urethra's, waardoor ze vaak de nachtmerrie van urethrale obstructie bespaard blijven.

Hier zijn andere risicofactoren voor urethrale obstructies:

• Overmatig gewicht
• Droogvoer dieet
• Kat alleen voor binnenshuis
• Huishouden met meerdere katten
• Gedragsproblemen: nerveus, agressief, angstig
• Problemen met de lagere urinewegen

Wat zijn de klinische tekenen en symptomen van een urethrale obstructie?

Klinische tekenen van een urinewegobstructie zijn niet zo duidelijk als u zou denken. De eerste klinische symptomen, die hieronder worden vermeld, hebben voornamelijk betrekking op moeite met urineren. Katten kunnen om vele andere redenen moeite hebben met urineren, behalve door obstructie van de urethra, zoals een urineweginfectie.

Initiële klinische symptomen:

• Regelmatige uitstapjes naar de kattenbak
• Alleen in kleine hoeveelheden plassen
• Bloedige urine
• Vocaliseren tijdens het urineren
• Het achterste uiteinde likken
• Buiten de kattenbak plassen

Naarmate de obstructie onvermijdelijk erger wordt, wat al binnen 24 uur kan gebeuren, zal een geblokkeerde kat steeds zieker worden.

Waarom worden katten zo snel ziek door een urinewegobstructie? Wanneer urine het lichaam niet kan verlaten, komen gifstoffen in de urine in de bloedbaan terecht, waardoor een levensbedreigende aandoening ontstaat die toxemie wordt genoemd.

Ook veroorzaakt urine die zich ophoopt in het lichaam onevenwichtigheden in elektrolyten, zoals kalium. Elektrolyten zijn mineralen die helpen de normale lichaamsfuncties te behouden.

Toxemie en verstoorde elektrolytenbalans maken geblokkeerde katten erg ziek. Deze arme katten zullen systemische symptomen ontwikkelen zoals hieronder vermeld:

• Verminderde eetlust
• Lethargie
• Braken
• Zwakheid
• Saaie vermelding

Hoe wordt een urethrale obstructie gediagnosticeerd?

Obstructies van de urethra bij katten zijn levensbedreigend, dus een snelle diagnose is noodzakelijk om een ​​levensreddende behandeling te kunnen bieden. Het uitstellen van de diagnose en behandeling van urethrale obstructie kan fataal zijn.

1. Lichamelijk examen

Een lichamelijk onderzoek komt eerst. De dierenarts zal de blaas voelen, deze zal groot en stevig aanvoelen. De blaas zal ook behoorlijk pijnlijk zijn. De dierenarts zal ook proberen de blaas voorzichtig te legen. Het legen van de blaas zal niet lukken als er sprake is van een urinewegobstructie.

De penis van een kater kan rood zijn door irritatie als gevolg van voortdurend likken. Soms kan er een urethrale plug zichtbaar zijn die uit de penis komt.

hoe kattenvoer te maken

Bij het lichamelijk onderzoek wordt ook goed naar het hart geluisterd. Een ophoping van kalium in het bloed (hyperkaliëmie) vertraagt ​​de werking hartslag en veroorzaakt een abnormaal hartritme.

Katten met een urinewegobstructie kunnen ook uitgedroogd zijn. A uitgedroogde kat heeft droge en plakkerige slijmvliezen (zoals het tandvlees) en de huid zal minder soepel zijn.

2. Diagnostische tests

Bevindingen van lichamelijk onderzoek geven een duidelijke indicatie van urethrale obstructie. Diagnostisch onderzoek is echter nodig om vast te stellen wat de obstructie veroorzaakt en hoe ziek een geblokkeerde kat is.

Bloed werk zal een verstoord elektrolytenevenwicht en andere afwijkingen in het bloed als gevolg van de toxemie aan het licht brengen. Het geeft ook de nierfunctie aan, die afneemt als gevolg van urethrale obstructie.

Een urineonderzoek zal helpen om bloed en kristallen in de urine te identificeren.

röntgenstralen van de buik geven een goed zicht op de gehele urinewegen en kunnen zichtbaar zijn stenen in de blaas .

Hoe wordt een urethrale obstructie behandeld?

Urethrale obstructie bij katten is een noodgeval en vereist onmiddellijke behandeling.

We kunnen dit niet genoeg benadrukken: a urethrale obstructie is een noodgeval !! Een geblokkeerde kat moet onmiddellijk in het ziekenhuis worden opgenomen en behandeld.

1. Stabilisatie

Geblokkeerde katten die ernstig ziek zijn, moeten worden gestabiliseerd voordat de obstructie wordt opgeheven. Intraveneuze vloeistoffen vormen een steunpilaar van de stabiliserende behandeling. Het zal helpen bij rehydratatie en het weer normaal maken van het elektrolytenniveau. Andere medicijnen kunnen nodig zijn om een ​​verstoord elektrolytenevenwicht te corrigeren.

2. Cystocentese

De blaas kan zeer opgezwollen raken door urethrale obstructie. Bij geblokkeerde katten met extreem grote blazen wordt een cystocentese uitgevoerd om urine te verwijderen en de patiënt te helpen stabiliseren. Een cystocentese zal ook helpen de druk op de blaas te verlichten.

3. Plaatsing van de urinekatheter

Zodra een kat stabiel is, moet de urethrale obstructie worden opgeheven. Het verlichten van de obstructie gebeurt door het plaatsen van een urinekatheter. Geblokkeerde katten hebben veel pijn, dus verdoving of anesthesie nodig is voor katheterisatie.

De katheter wordt via de penis ingebracht en voorzichtig door de urethra omhoog geschoven. Idealiter kan de katheter voorbij de obstructie komen en de blaas bereiken. Als dit niet mogelijk is, zal de dierenarts steriele vloeistof gebruiken om de obstructie in de blaas te spoelen.

Zodra de katheter op zijn plaats is vastgezet, wordt de blaas gespoeld en geleegd met steriele vloeistof. De katheter wordt 24 tot 72 uur op zijn plaats gehouden. Aan het uiteinde van de katheter kan een urineopvangzak worden bevestigd om de urineproductie te meten nadat de obstructie is opgeheven.

Als er stenen in de blaas zitten die niet door spoelen kunnen worden verwijderd, zal de dierenarts een cystotomie uitvoeren. Tijdens een cystotomie opent de dierenarts operatief de blaas en verwijdert de stenen.

waarom staart mijn kat alleen maar naar mij

4. Medicijnen

Geblokkeerde katten hebben vaak medicijnen nodig terwijl ze worden behandeld voor een urethrale obstructie. Pijnstillers helpen pijn en ontstekingen te verminderen. Er worden ook medicijnen gegeven om de urethra te ontspannen.

Tijdens de ziekenhuisopname worden geblokkeerde katten nauwlettend gevolgd om te bepalen hoe goed ze reageren op de behandeling.

Wat gebeurt er na de behandeling?

Na de behandeling is het belangrijk dat uw kat thuis de juiste zorg krijgt om een ​​gezond herstel te garanderen.

Zelfs nadat de obstructie is opgeheven, kan een getroffen kat het ziekenhuis niet verlaten voordat hij zelfstandig kan plassen, nadat de katheter is verwijderd. Omdat de urethra nog steeds een beetje ontstoken kan zijn, kan het plassen moeilijk zijn, en dat kan ook zo zijn bloed in de urine .

Thuiszorg is nodig om een ​​kat comfortabel te houden, ervoor te zorgen dat de behandelplaats volledig geneest en de kans op een nieuwe verstopping te verkleinen.

Een e-halsband voorkomt dat een kat de behandelingsplaats lastig valt. Korrel- of papierafval wordt ook aanbevolen. Medicijnen om de pijn te verlichten en de urethra te ontspannen, worden gedurende ten minste enkele dagen na de ziekenhuisopname gegeven.

Veel katten doen het goed en herstellen volledig nadat ze zijn behandeld voor een urinewegobstructie. Katten met één obstructie lopen echter risico op herobstructie, vooral in de eerste week of twee na de behandeling.

Verschillende preventiemaatregelen verkleinen de kans op een nieuwe obstructie:

• Natvoer geven
• Het verminderen van stress
• Het bieden van onbeperkte toegang tot zoet water, bijvoorbeeld met een circulerende waterbak
• Het voeren van een voorgeschreven dieet om urinekristal- en steenvorming te voorkomen
• Het bieden van milieuverrijking, zoals speelgoed en zitstokken voor katten

Bij thuiszorg hoort ook het waken tekenen van systemische ziekte , zoals lethargie En verlies van eetlust . Katten die na de behandeling systemische klachten ontwikkelen, moeten onmiddellijk opnieuw worden gezien.

Wat moet ik doen als mijn kat obstakels blijft krijgen?

Sommige katten hebben het ongelukkige geluk dat ze terugkerende urinewegobstructies krijgen, ondanks adequate behandeling en preventie.

Deze katten hebben een laatste redmiddelbehandeling nodig om de obstructies permanent op te lossen. Deze behandelingsoptie is een chirurgische procedure die perineale urethrostomie (PU) wordt genoemd. Tijdens een PU verwijdert de dierenarts de penis van een kat en creëert een nieuwe opening waardoor urine het lichaam verlaat.

Hoewel een PU de obstructie zal oplossen, kunnen katten die deze operatie ondergaan zich nog steeds ontwikkelen blaasstenen en infecties. Daarom moeten katten die deze operatie hebben ondergaan regelmatig hun urine controleren op tekenen van infectie.

Veel Gestelde Vragen

Hoe behandel je een kat met urethrale blokkade?

Urethrale obstructies bij katten vereisen een spoedbehandeling. Katten die erg ziek zijn door de obstructie moeten worden gestabiliseerd met intraveneuze vloeistoftherapie en andere medicijnen voordat ze verdere behandeling krijgen.

Na stabilisatie wordt een urinekatheter geplaatst om de obstructie te verlichten. Deze katheter wordt enkele dagen op zijn plaats gehouden. Een kat moet zelfstandig kunnen plassen voordat hij het ziekenhuis verlaat.

Hoe weet ik of mijn kat een urethrale blokkade heeft?

Een urethrale blokkade is niet altijd duidelijk. Een kat zal tekenen vertonen dat hij moeite heeft met urineren: frequente uitstapjes naar de kattenbak, slechts kleine hoeveelheden tegelijk plassen en luidruchtige geluiden tijdens het plassen.

Kunnen katten herstellen van een urethrale blokkade?

Ja, maar alleen als ze meteen een spoedbehandeling krijgen. Katten met een urinewegobstructie kunnen binnen 24 uur ernstig ziek worden. Voor de beste kans op herstel is daarom onmiddellijke behandeling nodig.

Wat veroorzaakt een geblokkeerde urethra bij katten?

Alles wat een fysieke blokkade in de urethra veroorzaakt, kan leiden tot urethrale obstructie. Deze fysieke blokkades kunnen worden veroorzaakt door proppen ontstekingsmateriaal dat bestaat uit slijm, urinestenen en urinekristallen. Een kankergezwel kan ook de urethra blokkeren. Urethrale spasmen en ontstekingen van de lagere urinewegen kunnen leiden tot geblokkeerde urethra’s.