Zonisamide voor katten: overzicht, dosering en bijwerkingen

Zonisamide voor katten: overzicht, dosering en bijwerkingen

Portret van een ernstig ogende kat, met een intense en gerichte uitdrukking, met de blik naar voren gericht.

Zonisamide, ook bekend onder de merknaam Zonegran, is een anticonvulsivum dat kan worden gebruikt bij sommige katten die last hebben van convulsies. In dit artikel leert u hoe zonisamide werkt, in welke situaties het kan worden gebruikt, welke bijwerkingen u bij katten moet verwachten en enkele veelgestelde vragen.

Zonisamide voor katten Overzicht

Medicatietype: Anticonvulsief Vorm: Orale capsule Recept vereist?: Ja FDA goedgekeurd?: Nee Merknamen: Zonegran Algemene namen: Zonisamide Beschikbare doseringen: Orale capsules in de maten 25 mg, 50 mg en 100 mg. Vervaldatum: Producten moeten worden gebruikt vóór de vervaldatum die op de verpakking staat vermeld. Capsules moeten worden bewaard bij 76 graden F (25 graden C). Toeslagen tussen 59-86 graden F (15-30 graden C).

Over Zonisamide bij katten

Afbeelding van een kat tijdens een aanval, met tekenen van neurologische problemen en ongecontroleerde bewegingen.

Zonisamide is veel meer onderzocht bij honden dan bij katten, en het wordt doorgaans niet beschouwd als een eerstelijns anticonvulsivum voor katten.

Zonisamide is een anti-epilepticum dat in de diergeneeskunde voor katten wordt gebruikt in verschillende gevallen waarin een of andere epileptische aandoening aanwezig is.

A hartinfarct treedt op wanneer er een plotselinge ontlading van elektrische signalen in de hersenen optreedt die leidt tot onvrijwillige activiteit van het lichaam of tot vastlopen.

Patiënten die een aanval ervaren, verliezen vaak het bewustzijn en het lichaam kan dan de schijn van spierspasmen en convulsies vertonen, of een huisdier kan volledig stijf worden met stijve spieren. Kwijlen, plassen en ontlasting kunnen ook voorkomen.

Aanvallen kunnen om verschillende redenen voorkomen. De aanwezigheid van hersentumors en ontstekingslaesies in de hersenen kunnen een reeks oorzaken zijn waarbij er iets structureel abnormaals aanwezig is. Huisdieren kunnen ook epileptische aanvallen krijgen als gevolg van bepaalde onderliggende medische aandoeningen, zoals lever- en nierziekten, inname van toxines, of als een diabetes De bloedsuikerspiegel van katten wordt te laag.

Maar epileptische aanvallen kunnen ook optreden als gevolg van een aandoening die bekend staat als idiopathische epilepsie. Met epilepsie treedt de neurologische overmatige opwinding op die tot een aanval leidt, maar er is geen bekende oorzaak. Huisdieren met epilepsie hebben vaak normale MRI-scans (magnetic resonance imaging) van de hersenen.

Als anticonvulsivum helpt zonisamide de kans op een aanval te verkleinen en de frequentie van aanvallen te verminderen door de abnormale elektrische activiteit te verminderen die tot aanvallen leidt. Er zijn verschillende soorten medicijnen tegen epilepsie verkrijgbaar, die allemaal op een andere manier werken en waarvan sommige in sommige gevallen effectiever zijn dan andere.

Wat doet Zonisamide voor katten?

Begeleiden van een kat met epilepsie, waarbij een attente eigenaar de kat nauwlettend in de gaten houdt

Het is nuttig op te merken dat, anders dan bij honden, waar zonisamide doorgaans elke 12 uur wordt gedoseerd, zonisamide bij katten gewoonlijk slechts één keer per dag wordt gedoseerd.

Het werkingsmechanisme van Zonisamide is niet specifiek bekend. Er wordt echter gedacht dat het werkt op de natrium- en calciumkanalen, die kunnen helpen de zenuwcellen te stabiliseren en het domino-effect te onderdrukken van elektrische activiteit die tot een aanval leidt.

Zonisamide beïnvloedt ook bepaalde neurotransmitters in de hersenen, namelijk het ondersteunen van serotonine en dopamine (stemmings- en genotshormonen), maar heeft geen invloed op GABA (kalmerende hormoon). Zonisamide kan naar verluidt ook helpen bij het opruimen van schade veroorzakende vrije radicalen in de hersenen.

Zonisamide is veel meer onderzocht bij honden dan bij katten, en het wordt doorgaans niet beschouwd als een eerstelijns anticonvulsivum voor katten. Vaker voorkomende eerstelijnskeuzes kunnen fenobarbital of levetiracetam (Keppra) zijn.

kattennaam in het Spaans

Vaker kan zonisamide worden ingezet als een eerstelijns anticonvulsivum de aanvallen niet voldoende onder controle houdt, of als een kat onaanvaardbare bijwerkingen ervaart van een ander anticonvulsivum, wat leidt tot het onderzoeken van andere medicatiekeuzes.

Hoewel er niet veel onderzoek is gedaan naar het gebruik van zonisamide bij katten als enige anticonvulsieve keuze of monotherapie, zijn er zeker anekdotische rapporten van individuele gevallen waarin een kat het goed heeft gedaan.

Zonisamide is doorgaans ook een relatief goedkoop medicijn als het wordt gedoseerd voor katten, wat het in sommige gevallen ook als een gunstige keuze kan benadrukken.

Zonisamide wordt bij katten doorgaans ook slechts eenmaal daags gedoseerd, wat een gunstiger optie kan zijn vergeleken met fenobarbital, waarvoor elke 12 uur moet worden toegediend, of Keppra, waarvoor meestal elke acht uur moet worden toegediend.

Bijwerkingen van Zonisamide voor katten

Foto van een kat die aan het braken is, wat wijst op mogelijke maagklachten of spijsverteringsproblemen.

Bijwerkingen van zonisamide zijn verlies van eetlust, diarree, braken, evenwichtsproblemen en sedatie/slaperigheid.

Er kan een hoger risico zijn op bijwerkingen bij het gebruik van zonisamide voor katten.

In één onderzoek ondervond ongeveer 50% van de katten die met zonisamide werden behandeld bijwerkingen, waaronder meestal verlies van eetlust, diarree , braken evenwichtsproblemen tijdens het lopen (ataxie) en sedatie/slaperigheid (slaperigheid).

Uit een andere beoordeling van casusrapporten bleek dat de meerderheid van de katten geen bijwerkingen had van zonisamide. De werkzaamheid of voordelen van de medicatie, evenals het veiligheidsprofiel als enige behandeling, werden echter als zwak beschouwd.

Zonisamide wordt beschouwd als een teratogeen, wat betekent dat het tot geboorteafwijkingen kan leiden als het bij zwangere patiënten wordt gebruikt. Dit is niet specifiek gedocumenteerd bij katten, maar het is wel het geval gebleken bij muizen, ratten, honden en mensen.

Om deze reden wordt aanbevolen om eventuele orale zonisamidemedicatie aan uw kat toe te dienen met wegwerphandschoenen.

Omdat zonisamide grotendeels door de lever wordt gemetaboliseerd en door de nieren wordt uitgescheiden, moet het met voorzichtigheid worden gebruikt bij huisdieren die een reeds bestaande lever- of nierziekte hebben.

Als u zich ooit zorgen maakt dat uw kat bijwerkingen heeft gekregen tijdens het gebruik van zonisamide, of als u een overdosis vermoedt, neem dan contact op met uw dierenarts, de dierenarts. ASPCA Dierengifcontrolecentrum (1-888-426-4435), of Hulplijn voor huisdiergif (1-855-764-7661) onmiddellijk voor verder advies.

Zonisamide voor katten Dosering

Afbeelding van een kat die medicijnen krijgt toegediend door de eigenaar, wat het belang van de juiste verzorging en medische behandeling benadrukt.

Het wordt geadviseerd dat eigenaren van gezelschapsdieren wegwerphandschoenen dragen bij het toedienen van zonisamide.

vrouwelijke kat trilt terug

De dosering van zonisamide voor katten kent veel variatie. Een dierenarts kan de dosis aanpassen, afhankelijk van of het alleen of in combinatie met een ander medicijn wordt gebruikt. Er kan ook met een lagere dosering worden begonnen om te observeren hoe een kat het verdraagt, voordat de dosis verder wordt verhoogd.

Vanwege deze variaties en voorzorgsmaatregelen is het voor een behandelende dierenarts het beste om de juiste orale toedieningsdosering voor zonisamide voor katten te bepalen en om deze redenen wordt er geen specifieke dosis gegeven.

Het is nuttig op te merken dat, anders dan bij honden, waar zonisamide doorgaans elke 12 uur wordt gedoseerd, zonisamide bij katten gewoonlijk slechts één keer per dag wordt gedoseerd.

Hoewel er zeker bijwerkingen mogelijk zijn bij zonisamide, is het belangrijk om de medicatie niet abrupt te stoppen, vooral niet als uw kat het al langere tijd gebruikt. Overleg altijd eerst met uw dierenarts.

Het abrupt stoppen van anticonvulsieve medicatie kan leiden tot rebound-aanvallen.

Het is onwaarschijnlijk dat zonisamide geneesmiddelinteracties heeft met andere vaak voorgeschreven medicijnen. Het meest opvallende is echter dat de dosering mogelijk moet worden aangepast als een kat ook fenobarbital gebruikt voor aanvallen.

Conclusie

Kat voelt zich duidelijk ongemakkelijk en vertoont tekenen van pijn door zijn houding en gezichtsuitdrukking, waardoor mogelijk aandacht en medische hulp nodig is.

Zonisamide is een medicijn dat vaak wordt gebruikt om epileptische aanvallen bij huisdieren aan te pakken. Bij katten kan het meer worden beschouwd als een aanvullende of aanvullende therapie voor aanvallen dan als een primaire eerstelijnskeuze.

Het risico op bijwerkingen kan groter zijn bij katten, en daarom kan de tolerantie van een kat voor het medicijn een belangrijke factor zijn bij het bepalen of het al dan niet als behandelingskeuze moet worden gebruikt.

Disclaimer voor medicijndosering: We kunnen alleen doses leveren voor medicijnen die door de FDA zijn goedgekeurd voor gebruik bij katten en alleen zoals de richtlijnen op het etiket dit voorschrijven. Voor medicijnen die off-label worden gebruikt, kunnen we alleen richtlijnen en veiligheidsinformatie voor gebruik geven. Een veilige en juiste dosering voor off-label medicijnen kan alleen worden bepaald door een dierenarts in de eerste lijn.

Wij raden u aan om samen met uw dierenarts te bepalen of een bepaald medicijn geschikt is voor uw kat. Zelf een dosis voor uw kat wijzigen of aanpassen zonder overleg met een dierenarts kan risico's met zich meebrengen. Wij moedigen het gebruik van medicijnen die zijn voorgeschreven voor menselijk gebruik bij huisdieren niet aan zonder eerst een dierenarts te raadplegen.

Veel Gestelde Vragen

Is zonisamide veilig voor katten?

Alle medicijnen kunnen een risico op bijwerkingen met zich meebrengen, hoewel zonisamide mogelijk vaker voorkomt bij katten. Volgens één onderzoek ondervond ongeveer 50% van de katten bijwerkingen, waaronder slechte eetlust, braken, diarree en slaperigheid. Zonisamide is mogelijk ook geen aan te raden keuze bij katten met een reeds bestaande lever- of nierziekte.

Bij katten zonder een reeds bestaande lever- of nierziekte en die de medicatie goed lijken te verdragen, kan het anders als een veilige medicatie worden beschouwd om ermee door te gaan, vooral als het helpt bij het beheersen van een epileptische aandoening.

Hoe lang duurt het voordat zonisamide werkt bij katten?

Bij katten heeft zonisamide een werkingsduur van ongeveer vier uur. Zoals bij veel anticonvulsieve medicijnen kan een bepaalde dosisperiode nodig zijn om een ​​stabiele toestand te bereiken waarin de medicijnniveaus consistent hoog genoeg zijn om aanvallen te voorkomen.

Telkens wanneer een patiënt langer dan drie minuten actief stuiptrekkingen heeft, moet onmiddellijk diergeneeskundige hulp worden ingeroepen. Probeer ook nooit een anticonvulsivum oraal toe te dienen terwijl een huisdier actief aan het epileren is, aangezien dit het risico op een bijtwond bij de persoon die het medicijn probeert toe te dienen aanzienlijk vergroot, het waarschijnlijk niet goed door de patiënt zal worden ingeslikt en een stikkingsgevaar.

Wat zijn de bijwerkingen van zonisamide?

Zonisamide kan verschillende bijwerkingen hebben, waaronder verminderde eetlust, braken, diarree, evenwichtsproblemen tijdens het lopen (wat ataxie wordt genoemd) en slaperigheid (overmatige slaperigheid).

In sommige onderzoeken zijn deze effecten bij ongeveer 50% van de katten waargenomen, terwijl in andere onderzoeken de percentages lager zijn gebleken.

Welk type aanvallen behandelt zonisamide?

Zonisamide wordt bij huisdieren meestal gebruikt als aanvullende therapie voor de behandeling van epilepsie. Epileptische aanvallen zijn aanvallen die het gevolg zijn van een overmatige opwinding van elektrische activiteit in de hersenen. Bij idiopathische epilepsie is er geen bekende oorzaak, hoewel er soms externe triggers, zoals stress of harde geluiden, met elkaar in verband kunnen worden gebracht.

vlampunt maine coon

Aanvallen kunnen ook worden veroorzaakt door een laesie in de hersenen, zoals een tumor of een ontstekingsmassa. Een eerder trauma dat tot schade aan hersenweefsel heeft geleid, kan ook bijdragen aan een epilepsiestoornis.

Zoals alle anticonvulsiva kan zonisamide in al deze gevallen waarin epileptische aanvallen optreden, worden gebruikt als een manier om de kans daarop te verkleinen door de elektrische overactiviteit in de hersenen via verschillende mechanismen te onderdrukken.

Verschillende anticonvulsiva hebben echter verschillende werkingsmechanismen en verschillende mate van werkzaamheid. Hoewel zonisamide kan worden gebruikt bij elke vorm van epilepsie, wordt het bij katten meestal gebruikt als aanvullende of secundaire keuze om te helpen bij het beheersen van aanvallen.