Clindamycine voor katten: overzicht, dosering en bijwerkingen

Clindamycine voor katten: overzicht, dosering en bijwerkingen

huisdiereigenaar die zijn kat een medicijn geeft

Clindamycine is een antibioticum dat bij katten kan worden gebruikt, vooral bij wonden, abcessen of tandgerelateerde infecties zoals tandwortelabcessen.

In dit artikel leert u hoe clindamycine werkt, de soorten infecties waarvoor het het vaakst wordt gebruikt, mogelijke bijwerkingen waar u op moet letten en enkele veelgestelde vragen.

Overzicht clindamycine voor katten

Medicatietype: Lincosamide-antibioticum Vorm: Orale capsules en tabletten, orale vloeibare oplossing, injecteerbaar Recept vereist?: Ja FDA goedgekeurd?: Ja (maar alleen het vloeibare product Antirobe Aquadrops is goedgekeurd voor gebruik bij katten). Merknamen: Antirobe, Clintabs, Antirobe Aquadrops, Cleocin, Algemene namen: Clindamycin Beschikbare doseringen: Diergeneeskundige producten: Capsules en tabletten in 25 mg, 75 mg, 150 mg. Orale oplossing van 25 mg/ml in een fles van 30 ml. Menselijke producten: capsules in de maten 75 mg, 150 mg en 300 mg. Orale oplossing 75 mg/5 ml in een fles van 100 ml. Vervaldatum: Bewaren bij kamertemperatuur. Heeft geen koeling nodig. Het product voor orale oplossing voor mensen is gedurende 2 weken stabiel bij kamertemperatuur. Het diergeneesmiddel heeft een verlengde houdbaarheid en mag eenvoudigweg vóór de vervaldatum op de verpakking worden gebruikt.

Over Clindamycine voor katten

Afbeelding van de behandeling van een kat

Clindamycine is een lincosamide-antibioticum dat een vrij breed spectrum heeft tegen bepaalde soorten bacteriën. De merknaam Antirobe Aquadrops, vervaardigd door Zoetis, is door de FDA goedgekeurd voor gebruik bij katten voor infecties geassocieerd met wonden, abcessen of tandziekte.

Hoewel de capsulevorm van clindamycine niet door de FDA is goedgekeurd voor katten, kunnen de capsules ook op een off-label manier worden gebruikt, vooral de capsules van 25 mg en 75 mg.

Wat doet clindamycine voor katten?

Afbeelding van een kat die herstelt na een operatie met een wond aan zijn poot.

Als lincosamide-antibioticum kan clindamycine bacteriedodend of bacteriostatisch zijn, afhankelijk van de dosering en concentratie van het medicijn op de beoogde plaats en hoe vatbaar de doelbacteriën ervoor zijn.

Hoewel het bacteriostatisch wordt genoemd, wat impliceert dat het alleen de groei van bacteriën remt, doodt een antimicrobieel middel dat als bacteriostatisch middel werkt, actief bacteriën. Het vereist eenvoudigweg een hogere concentratie dan een antibioticum dat als bacteriedodend is gelabeld.

Voor bacteriën die even gevoelig zijn, is clindamycine dus niet noodzakelijkerwijs een zwakker of minder effectief antibioticum bij gebruik als bacteriostatisch middel versus bacteriedodend middel.

Clindamycine werkt in op bacteriën door de eiwitsynthese van hun celwand te remmen.

Clindamycine heeft een breed scala aan effecten tegen bepaalde soorten bacteriën. Dit omvat aerobe (zuurstofafhankelijke) ronde bacteriën die kokken worden genoemd, zoals Staphylococcus en Streptococcus.

Clindamycine heeft ook een goede werking tegen niet-zuurstofafhankelijke bacteriën, de zogenaamde anaëroben, waaronder Clostridium perfringens en Bacteroides fragilis.

Alle vier deze bacteriestammen kunnen worden aangetroffen bij tandinfecties bij katten. Stafylokok- en Strep-bacteriën kunnen ook oppervlaktewonden compliceren, terwijl Clostridium en Bacteroides vaker voorkomen in abcessen, zoals die veroorzaakt door de beet van een andere kat.

Er bestaat een hele reeks bacteriën, de zogenaamde gram-negatieve bacteriën, waartegen clindamycine niet effectief is. Indien nodig zou een tweede antibioticum moeten worden gebruikt om deze bacteriën te helpen bestrijden.

Een groot deel van de tijd zullen dierenartsen het juiste antibioticum bepalen op basis van de waarschijnlijkheid van gevoelige bacteriën in het getroffen gebied. Er kunnen echter momenten zijn waarop een kweek en gevoeligheid nodig zijn om precies te bepalen welke bacteriestammen aanwezig zijn en welk type antibioticum daar het meest effectief tegen is.

mix van corgi en blauwe heeler

Hoewel het er niet voor is geëtiketteerd, heeft clindamycine ook een effect tegen het protozoaire organisme Toxoplasma gondii, dat toxoplasmose . Voor degenen die niet bekend zijn: dit is het organisme dat sommige katten in hun ontlasting kunnen dragen of uitscheiden, wat menselijke artsen ertoe aanzet zwangere moeders zorgvuldig te adviseren contact met de kattenbak te vermijden.

Bij gebruik voor de behandeling van toxoplasmose kan het nodig zijn dat clindamycine in hogere doses wordt gebruikt. Hoewel het sommige infecties kan onderdrukken, is het mogelijk dat het organisme niet in alle gevallen volledig wordt opgeruimd.

Dit is ook de reden waarom, als er een zwangere persoon in huis is en toxoplasmose een probleem is, het eerst testen van een kat in huis op blootstelling aan en aanwezigheid van toxoplasmose bloedonderzoek kan de voorkeur verdienen boven algemeen gebruik van clindamycine bij een verder gezonde kat.

Bijwerkingen van clindamycine voor katten

Afbeelding van een zieke kat die zorg nodig heeft.

Op enkele gevallen na lijkt het erop dat de meeste katten clindamycine zeer goed verdragen en zeer beperkte tekenen van toxiciteit vertonen.

De meest gemelde bijwerkingen bij katten zijn onder meer tekenen van maag-darmklachten braken En zachte ontlasting .

Het geven van een antibioticum met voedsel kan sommige van dit soort bijwerkingen helpen compenseren. In onderzoeken waarbij specifiek katten betrokken waren, werd het gebruik van pre- en probiotica heeft ook bijgedragen tot het verminderen van dit soort bijwerkingen.

Er zijn ook meldingen geweest dat katten die de capsulevorm van clindamycine kregen, tekenen ontwikkelden van slokdarmontsteking en iets dat een slokdarmstrictuur wordt genoemd.

Een strictuur in de slokdarm is een vernauwing van het weefsel waardoor het moeilijker wordt om ingeslikte voorwerpen te passeren. Een slokdarmstrictuur kan optreden als gevolg van irritatie of ulceratie van de weefsels nadat littekenweefsel is gevormd wanneer die laesies genezen.

Normaal gesproken raden dierenartsen het droogpillen van katten niet aan, vooral niet als er bepaalde medicijnen in zitten doxycycline en clindamcyine. Deze kunnen het beste worden gegeven in een traktatie die is ontworpen om rond medicijnen te wikkelen, zoals een pillenzakje.

Als dry-pilling moet worden gebruikt, wordt vaak aanbevolen om de medicatie te volgen met ongeveer 1 ml water, gedoseerd met een injectiespuit, om ervoor te zorgen dat de tablet of capsule niet aan de slokdarmwand blijft plakken.

Het gebruik van de vloeibare vorm van clindamycine (merken zijn onder meer Antirobe, ClinDrops, Clindacure en andere) draagt ​​niet bij aan de vorming van stricturen en kan in dit opzicht een veiliger alternatieve vorm zijn, zolang uw kat een vloeibaar medicijn verdraagt.

Het nadeel is dat de gebruikelijke concentratie van 25 milligram per milliliter minstens 2 of meer milliliter per dosis vereist voor een kat van 10-15 pond.

Bij sommige vormen van clindamycine kunnen katten zich ontwikkelen hypersalivatie (kwijlen) of smakken met de lippen na dosering vanwege de bittere smaak.

Gelukkig blijkt dat de meeste katten clindamycine overigens heel goed verdragen. Volgens de fabrikant van Antirobe vertoonden katten die gedurende 15 dagen een dosis van 10x de dosis kregen, zeer beperkte tekenen van toxiciteit en dit werd ook gevonden bij katten die gedurende 42 dagen een dosis tot 5x de dosis kregen.

Als uw kat tekenen van een nier- of leverfunctiestoornis vertoont, moet clindamycine met voorzichtigheid worden gebruikt. In ernstige gevallen kan het zelfs nodig zijn de dosis te verlagen.

Als u zich ooit zorgen maakt over bijwerkingen of toxiciteit bij uw kat bij het gebruik van clindamycine, neem dan contact op met uw dierenarts, het ASPCA Animal Poison Control Center (1-888-426-4435) of de Pet Poison Helpline (1-855-764). -7661) voor verder advies.

Clindamycine voor kattendosering

Afbeelding van een dierenarts die interactie heeft met een kat tijdens een dierenartsbezoek.

Hoe het ook zij, het is uiterst belangrijk om de instructies van uw dierenarts volledig op te volgen en altijd de volledige antibioticakuur af te maken.

De door de FDA goedgekeurde dosering voor katten die Antirobe druppels voor oraal gebruik gebruiken is 11-33 milligram per kilogram per 24 uur, toegediend via de mond. De maximale gelabelde behandelingsperiode is 14 dagen.

lynx kattenras

Er zijn enkele gevallen waarin een dierenarts een ander, off-label protocol kan kiezen op basis van wat er wordt behandeld. Het is bijvoorbeeld gebruikelijk om toxoplasmose gedurende 30 dagen te behandelen.

Hoe geef je een kat clindamycine?

Afbeelding ter illustratie van tandheelkundige problemen bij katten.

Zoals bij elk antibioticum mag het gebruik van clindamycine alleen plaatsvinden onder toezicht van een erkende dierenarts.

Het is uiterst belangrijk om de instructies van uw dierenarts volledig op te volgen en altijd de volledige antibioticakuur af te maken, zelfs als het lijkt alsof uw kat het beter doet of zich beter voelt.

Als u te vroeg stopt met een antibioticum, kan het risico toenemen dat bacteriën zich terugtrekken en resistentie tegen dat antibioticum ontwikkelen, waardoor het ineffectief wordt.

Conclusie

Afbeelding van een kat die een antibioticabehandeling krijgt.

Clindamycine is een zeer nuttig antibioticum voor katten, vooral in het geval van wonden, abcessen of tandinfecties. Katten verdragen het ook heel goed, hoewel sommigen een milde maag-darmklachten kunnen ontwikkelen.

Zoals alle antibiotica kan clindamycine echter niet tegen alle bacteriën worden gebruikt, en de indicatie voor gebruik moet worden beperkt tot het oordeel van een dierenarts.

Disclaimer voor medicijndosering: We kunnen alleen doses leveren voor medicijnen die door de FDA zijn goedgekeurd voor gebruik bij katten en alleen zoals de richtlijnen op het etiket dit voorschrijven. Voor medicijnen die off-label worden gebruikt, kunnen we alleen richtlijnen en veiligheidsinformatie voor gebruik geven. Een veilige en juiste dosering voor off-label medicijnen kan alleen worden bepaald door een dierenarts in de eerste lijn.

Wij raden u aan om samen met uw dierenarts te bepalen of een bepaald medicijn geschikt is voor uw kat. Zelf een dosis voor uw kat wijzigen of aanpassen zonder overleg met een dierenarts kan risico's met zich meebrengen. Wij moedigen het gebruik van medicijnen die zijn voorgeschreven voor menselijk gebruik bij huisdieren niet aan zonder eerst een dierenarts te raadplegen.

Veel Gestelde Vragen

Wat wordt clindamycine voor katten gebruikt om te behandelen?

In de eerste plaats wordt clindamycine het vaakst gebruikt voor de behandeling van wonden, abcessen zoals bij kattenbeetwonden en tandinfecties. Het kan in sommige gevallen ook worden gebruikt om bacteriële infecties op het huidoppervlak te behandelen.

Hoewel het er niet voor is geëtiketteerd, heeft clindamycine ook effect tegen het protzoale organisme Toxoplasma gondii. Toxoplasmose kan overdraagbaar zijn op mensen, waardoor het een zoönotische ziekte is, en is de belangrijkste reden waarom menselijke artsen zwangere vrouwen waarschuwen om niet in contact te komen met de kattenbak.

Hoewel veel katten met toxoplasmose mogelijk alleen drager zijn van het organisme en geen tekenen van ziekte vertonen, kunnen zeer jonge katten of katten met een aangetast immuunsysteem tekenen van een neurologische of oogziekte ontwikkelen.

Hoeveel clindamycine geef je een kat?

De aangegeven dosis Antirobe is 11-33 milligram per kilogram per 24 uur. Er kunnen echter enkele variaties in het doseringsprotocol bestaan, afhankelijk van de ziekte die wordt behandeld. Zorg er dus altijd voor dat u de richtlijnen en instructies van een dierenarts nauwgezet opvolgt.

Is clindamycine slecht voor katten?

Clindamycine is helemaal niet slecht voor katten; katten verdragen het zelfs heel goed. Elk antibioticum kan echter tekenen van spijsverteringsproblemen veroorzaken.

Elk antibioticum of ander medicijn kan als slecht voor een kat worden beschouwd als het op ongepaste wijze of in een ongepaste dosis wordt gebruikt. Daarom is het erg belangrijk om uw kat alleen clindamycine te geven op basis van de instructies van een dierenarts.

Kunt u uw kat clindamycine geven?

Hoewel mensen misschien zelf clindamycine (meestal capsules) voorgeschreven krijgen, is het belangrijk om uw kat nooit een medicijn te geven dat voor uzelf is voorgeschreven. Ten eerste zal de dosis die voor een persoon wordt voorgeschreven veel hoger zijn dan een dosis die voor een kat wordt voorgeschreven, en zelfs één capsule die voor een persoon wordt voorgeschreven, is waarschijnlijk een te hoge dosis voor een typische kat.

Ten tweede gaat de capsulevorm van clindamycine gepaard met een verhoogd risico op slokdarmirritatie en vernauwing (littekenvernauwing van de slokdarm). Via een dierenarts is voor katten een vloeibare vorm van clindamycine verkrijgbaar. Als een pil of capsule nodig is, kan uw dierenarts u de beste informatie geven over hoe u dit formulier het veiligst aan uw kat kunt toedienen.