Dit artikel is bedoeld om de details van Toxoplasmose uit te leggen, een parasitaire ziekte die zowel katten als mensen kan treffen. Er bestaan ​​veel misverstanden over deze infectie, en dit zal voor katteneigenaren een eenvoudige, duidelijke uitleg over Toxoplasmose opleveren.

Snel overzicht: Toxoplasmose bij katten

Wat is toxoplasmose?

Toxoplasmose is een aandoening die ontstaat na infectie met de microscopische parasiet Toxoplasma gondii. De parasiet kan alle zoogdieren treffen, maar vooral katten zijn belangrijk in de levenscyclus en overdracht van deze parasiet.

Het feit dat ook mensen kunnen worden geïnfecteerd, met zeer zeldzame mogelijke nadelige gevolgen, betekent dat dit een aandoening is die katteneigenaren veel zorgen kan bezorgen.

Hoe wijdverspreid is toxoplasmose?

De parasiet heeft een wereldwijde verspreiding en komt vaker voor in tropische klimaten. Over het geheel genomen wordt geschat dat ongeveer 50% van de katten in de wereld op een bepaald moment in hun leven met Toxoplasmose is geïnfecteerd. De meeste katten vertonen echter geen waarneembaar uiterlijk teken van een Toxoplasma-infectie, dus het is onwaarschijnlijk dat eigenaren zich ervan bewust zijn dat dit is gebeurd.

Wat is de levenscyclus van de toxoplasmoseparasiet?

Levenscyclus van Toxoplasma

Toxoplasmosis gondii (T.Gondii) is een protozoön, eencellige parasiet: dit betekent dat hij zo klein is dat hij alleen onder de microscoop te zien is. De levenscyclus is complex en omvat twee soorten gastheren, de zogenaamde definitieve gastheer en een tussengastheer. Het belangrijkste verschil tussen dit soort hosts is als volgt:

• De Toxoplasmose-parasiet kan eieren produceren wanneer ze eindgastheren (katten) infecteren
• De Toxoplasmose-parasiet kan geen eieren produceren wanneer ze tussengastheren (alle andere dieren) infecteren, maar in plaats daarvan produceren ze weefselcysten.

Katten (wilde katten en huiskatten, inclusief huiskatten en zwerfkatten) zijn de enige dieren die definitieve gastheren kunnen zijn, dus het Toxoplasmose-organisme kan alleen eieren produceren (bekend als oöcysten) als ze zich in het lichaam van een kat bevinden.

Alle andere warmbloedige dieren kunnen tussengastheren zijn, inclusief mensen, en ook vele soorten die voedsel voor katten leveren, van landbouwhuisdieren zoals runderen, schapen, pluimvee en varkens, tot kleine dieren zoals veldmuizen, muizen en vogels, tot schelpdieren zoals oesters en mosselen.

De toxoplasmose-parasiet kan geen eieren produceren als ze zich in tussengastheren bevinden; in plaats daarvan vormt de parasiet microscopisch kleine cysten in de weefsels van het dier (spieren en organen), en deze weefselcysten (bekend als zoitocysten) kunnen andere dieren infecteren als het vlees rauw wordt gegeten. Zoitocysten blijven gedurende de hele levensduur van het dier in de gastheer en blijven besmettelijk voor elk wezen dat het dier consumeert. De zoitocyste is als een capsule en bevat de actieve versie van de toxoplasma-parasiet in de capsule, die bekend staat als bradyzoïeten.

Tijdens de levenscyclus van T. Gondii veranderen individuele parasieten in verschillende stadia, met verschillende namen, waaronder de bradyzoïeten (aangetroffen in weefselcysten of zoitocysten), sporozoïeten (aangetroffen in oöcysten), evenals tachyzoïeten en merozoïeten. De details van deze parasitaire stadia hoeven niet bekend te zijn om te begrijpen hoe de T.Gondii-infectie onder controle kan worden gehouden.

Hoe raken katten, mensen en andere soorten besmet?

Katten, mensen en andere soorten kunnen besmet raken met toxoplasmose door oöcysten uit kattenuitwerpselen in te nemen, of door zoitocysten in te nemen door dierlijke weefsels te eten. Kittens kunnen ook besmet raken in de baarmoeder, door hun moeder, en ook via het zogen van de moedermelk, maar deze infectieroutes zijn zeldzaam. Het is ook mogelijk dat volwassen katten en mensen besmet raken na het drinken van ongepasteuriseerde melk van een besmette koe of geit.

Het koken van vlees doodt de zoitocysten, dus infectie komt vaker voor bij buitenkatten die jagers zijn, bij katten die rauw vlees krijgen (het koken dat betrokken is bij het maken van commercieel kattenvoer doodt de parasiet) en bij mensen die vers, onvoldoende verhit vlees eten (de parasiet komt vaker voor bij mensen in culturen die graag vlees eten dat niet zo grondig is gekookt (bijvoorbeeld Frankrijk). Het invriezen van vlees vermindert ook aanzienlijk het risico dat eventuele zoitocysten infectieus zijn.

Hoe geven geïnfecteerde katten een toxoplasmose-infectie door?

Onmiddellijk nadat katten besmet zijn geraakt, scheiden zij ongeveer twee weken lang in grote aantallen oöcysten uit in hun ontlasting. Zodra de twee weken voorbij zijn, pakt de immuunrespons van de kat de parasiet aan en worden de oöcysten niet langer via de ontlasting uitgescheiden.

Dit is een belangrijk punt: het is onwaarschijnlijk dat een kat die positief is voor toxoplamose, oöcysten zal afstoten. Pas in een zeer vroeg stadium – gedurende 14 dagen na de eerste infectie – is de kat besmettelijk.

Belangrijk is dat oöcysten die via de ontlasting van een kat worden uitgescheiden, niet onmiddellijk besmettelijk zijn voor andere dieren: er moet een proces plaatsvinden dat sporulatie wordt genoemd, en dit duurt één tot vijf dagen.

De betekenis van dit feit is dat het onwaarschijnlijk is dat verse kattenuitwerpselen besmettelijk zijn voor mensen, terwijl oude kattenuitwerpselen wel besmettelijk kunnen zijn.

Om deze reden moeten mensen die mogelijk gevoelig zijn voor de nadelige effecten van Toxoplasmose contact met de uitwerpselen van oude katten vermijden (ze mogen bijvoorbeeld de kattenbakken niet opruimen).

Oöcysten zijn taai en kunnen vele maanden in het milieu overleven, lang nadat de uitwerpselen die ze oorspronkelijk vervoerden zich hebben verspreid.

Er kunnen dus oöcysten in de grond aanwezig zijn als een kat ontlasting in de grond heeft gelaten en deze heeft begraven. Als een ander dier deze oöcysten binnenkrijgt, komen ze uit in de darmen van hun nieuwe gastheer. Vervolgens verspreidt de infectie zich van daaruit naar de bloedbaan en vervolgens naar de rest van het lichaam, waardoor overal waar ze zich vestigen nieuwe zoitocysten ontstaan.

Symptomen van toxoplasmose bij katten

Omdat oude ontlasting (datgene wat al een dag of langer buiten heeft gelegen) een grotere kans heeft om de oöcysten af ​​te werpen die toxoplasmose veroorzaken, moeten mensen die een risico lopen, vermijden dat ze de kattenbak van hun kat opscheppen.

niet-giftige kattenbakvulling

De meeste katten vertonen geen klinische tekenen van infectie met toxoplasmose, maar zelden kunnen koorts, verlies van eetlust, gewichtsverlies en lethargie worden opgemerkt, met een breed scala aan andere mogelijke symptomen, afhankelijk van het aangetaste lichaamsdeel. Dit kan onder meer longziekte, leverziekte, spierpijn, ontstekingsziekte die de ogen en hersenen aantasten, en vergrote lymfeklieren omvatten.

Symptomen van toxoplasmose bij mensen

Het belangrijkste probleem van toxoplasmose voor katteneigenaren is de zeldzame, maar mogelijke impact op de menselijke gezondheid. Gezonde mensen kunnen over het algemeen goed omgaan met een toxoplasmose-infectie: hun immuunsysteem elimineert de parasiet effectief, zonder tekenen, of misschien alleen maar griepachtige symptomen zoals lichte koorts met vergrote lymfeklieren.

Er wordt echter aangenomen dat sommige sectoren van de menselijke bevolking een hoog risico lopen op ernstigere gevolgen van toxoplasmose.

Dit komt omdat hun immuunsysteem niet effectief met de parasiet kan omgaan. Groepen met een hoog risico zijn onder meer baby's, jonge kinderen, ouderen en mensen met een verzwakt immuunsysteem, hetzij als gevolg van een ziekte, hetzij als gevolg van chemotherapie. Zwangere vrouwen lopen ook een hoog risico vanwege het risico voor hun ongeboren baby in de baarmoeder.

In deze risicogroepen omvatten de mogelijke gevolgen van een toxoplasmose-infectie ontstekingen van de hersenen, het zenuwstelsel en de ogen, evenals abortus, doodgeboorte en geboorteafwijkingen.

Deze potentieel ernstige gevolgen verklaren waarom het zo belangrijk is om Toxoplasmose te begrijpen en stappen te ondernemen om ervoor te zorgen dat niemand in gevaar komt.

Hoe vaak komt toxoplasmose bij katten voor?

Wereldwijd is ongeveer 50% van de kattenpopulatie ooit blootgesteld aan Toxoplasmose, maar nogmaals, het is belangrijk om te onthouden dat katten alleen besmettelijk zijn gedurende de periode onmiddellijke twee weken nadat ze zijn geïnfecteerd.

Het percentage katten dat actief besmettelijk is, is dus veel, veel lager, en hoewel het onmogelijk is om nauwkeurig te berekenen, is het waarschijnlijker dat het minder dan 0,1% bedraagt ​​(d.w.z. minder dan één op de duizend katten). Klinische ziekte bij katten veroorzaakt door Toxoplasmose is eveneens uitzonderlijk zeldzaam.

Hoe vaak komt toxoplasmose bij mensen voor?

Er bestaat aanzienlijke geografische variatie in de aantallen menselijke infecties met toxoplasmose. Onderzoek naar antilichamen tegen toxoplasmose heeft aangetoond dat in Groot-Brittannië 20 tot 30 procent van de mensen ooit aan de parasiet is blootgesteld, terwijl in Frankrijk en Duitsland 80 procent van de bevolking bewijs heeft van blootstelling, en in de Verenigde Staten volgens de CDC-website ligt dit cijfer rond de 12%.

De meest zorgwekkende dreiging van toxoplasmose is het risico op abortus of geboorteafwijkingen wanneer zwangere vrouwen besmet raken.

Er wordt geschat dat bij 20-50% van de zwangere vrouwen die tijdens de zwangerschap besmet raken, er nadelige gevolgen zijn.

Belangrijk is dat als een vrouw vóór de zwangerschap met toxoplasmose is geïnfecteerd, haar immuunsysteem antilichamen zal ontwikkelen, en als ze tijdens de zwangerschap opnieuw aan de parasiet wordt blootgesteld, is er geen risico voor haar ongeboren baby. Het enige risico geldt voor baby's van zwangere vrouwen die tijdens de zwangerschap voor het eerst aan toxoplasmose worden blootgesteld.

Verhoogt het bezitten van een kat het risico dat iemand toxoplasmose oploopt?

Uit onderzoek is gebleken dat, misschien onverwacht, contact met katten dat wel doet niet verhogen het risico op Toxoplasmose-infectie bij mensen.

Zoals hierboven vermeld, werpen katten alleen toxoplasmose-eieren uit gedurende de twee weken na de eerste infectie. Hoewel het dus gebruikelijk is dat katten positief zijn voor toxoplasmose, is het uitzonderlijk zeldzaam dat katten actief besmettelijk zijn voor mensen.

De meeste mensen worden besmet door het eten van rauw of onvoldoende verhit vlees (wat waarschijnlijk de reden is dat de infectie vaker voorkomt in Frankrijk en Duitsland). De twee risicogebieden waar katteneigenaren rekening mee moeten houden zijn zwangere vrouwen die met kattenbakken omgaan, en jonge kinderen die in tuinen of zandbakken spelen en met grond of zand omgaan die mogelijk in het verleden besmet zijn geweest met geïnfecteerde kattenuitwerpselen.

Diagnose van toxoplasmose

Als u vermoedt dat uw kat toxoplasmose heeft, kan uw dierenarts u helpen met het stellen van de diagnose.

Als u vermoedt dat uw kat toxoplasmose heeft (op basis van de hierboven genoemde symptomen), dient u uw plaatselijke DVM-dierenarts te bezoeken, waar de volgende stappen kunnen worden genomen.

1. Gedetailleerde anamnese

Uw dierenarts zal elk aspect van het leven en de gezondheidszorg van uw kat bespreken: toxoplasmose komt bijvoorbeeld vaker voor bij katten die jagers zijn, en katten die de hele tijd binnen blijven, lopen veel minder kans besmet te raken. Bij katten die FIV-positief zijn, is de kans groter dat ze tekenen vertonen als hun immuunsysteem is aangetast.

2. Lichamelijk onderzoek

Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren en eventuele fysieke tekenen van ziekte opmerken.

3. Routinematig bloedonderzoek

De gebruikelijke bloedtesten, inclusief hematologische en biochemische profielen, zullen informatie geven over de vraag of er bepaalde systemen bij betrokken zijn en hoe het immuunsysteem van uw kat reageert.

4. Gespecialiseerde bloedonderzoeken

Er zijn een aantal verschillende serumtiters voor antilichamen tegen Toxoplasma gondii beschikbaar, maar belangrijker nog: deze geven alleen aanwijzingen voor eerdere blootstelling aan het organisme.

Een zorgvuldige beoordeling van verschillende soorten antilichamen, samen met herhaalde monsters om veranderende trends te meten, kan nuttig zijn bij het identificeren van actieve infecties, maar een deskundige interpretatie van de resultaten is altijd nodig. Uw dierenarts werkt samen met de plaatselijke centra voor ziektebestrijding en -preventie om u hierover zo goed mogelijk te adviseren.

5. Fecale tests

Als een kat actief eicellen afstoot, kunnen deze in de ontlasting worden gedetecteerd, maar dit wordt zelden vastgesteld.

6. Histopathologie

De weefselcysten (zoitocysten) kunnen worden gezien in monsters die zijn verzameld via een biopsie.

7. Polymerasekettingreactie (PCR)-test

PCR-testen kunnen worden uitgevoerd op ontlasting, biopsiemonsters, hersenvocht (CSV) en respiratoire secreties. Dit is een gevoelige test die specifiek DNA-bewijs van toxoplasmose identificeert.

Hoeveel kost een kattentoxoplasmosetest?

U moet uw dierenarts vragen naar de kosten van dergelijke tests, maar deze zullen waarschijnlijk ergens tussen de $ 50 en $ 200 liggen, afhankelijk van welke specifieke test wordt uitgevoerd.

Behandeling voor toxoplasmose

De meeste katten hebben geen behandeling nodig voor Toxoplasmose: hun immuunsysteem gaat de infectie effectief af.

Katten die ziek worden door toxoplasmose kunnen worden behandeld met een aantal verschillende medicijnen, waaronder clindamycine, trimethoprim-sulfonamide, pyrimethamine, ponazuril en toltrazuril.

Dit zijn medicijnen die alleen op recept verkrijgbaar zijn en mogen dus alleen worden toegediend onder strikt veterinair toezicht. Sommige zijn off-label, wat betekent dat ze geen specifieke licentie hebben om toxoplasmose te behandelen, wat nog een reden is waarom ze veterinaire begeleiding nodig hebben.

Tips voor het voorkomen van overdracht van toxoplasmose

Hoewel de meeste mensen besmet kunnen raken met toxoplasmose en slechts milde symptomen ervaren, ervaren sommige mensen ernstiger gevolgen. Risicogroepen zijn onder meer baby's, jonge kinderen, ouderen en mensen met een aangetast immuunsysteem. Omdat ongeboren baby's een hoog risico lopen, moeten zwangere vrouwen heel voorzichtig zijn om infectie te voorkomen.

houden katten van basilicum?

Als u het risico wilt minimaliseren dat uw kat Toxoplasmose oploopt, houd hem dan binnen en geef hem alleen gekookt of verwerkt vlees.

Mensen moeten zich bewust zijn van de risicofactoren, zodat ze weten of ze mogelijk kwetsbaarder zijn voor de nadelige gevolgen van een Toxoplasmose-infectie.

Dit omvat baby's, jonge kinderen, ouderen en iedereen met een onderdrukt immuunsysteem, hetzij als gevolg van een ziekte, hetzij als gevolg van chemotherapie.

Zwangere vrouwen lopen ook een hoog risico vanwege het risico voor hun ongeboren baby in de baarmoeder. Mensen in deze groepen moeten specifieke stappen ondernemen, waaronder goede hygiëne rondom katten en voorzichtigheid bij ongekookt vlees in de keuken en eetkamer.

Hier zijn een paar manieren om infectie met kattengerelateerde toxoplasmose te voorkomen:

1. Vermijd het aanraken van kattenbakken en vermijd elk contact met kattenuitwerpselen.
2. Maak de kattenbak regelmatig schoon met afwasmiddel en warm water
3. Gooi kattenbakvulling veilig weg, b.v. verzegeld in een plastic zak en bij het huisvuil gegooid
4. Maak de kattenbak dagelijks leeg, dus als er oöcysten in de ontlasting van de kat zitten, zijn deze niet besmettelijk (aangezien het enkele dagen duurt voordat dit gebeurt)
5. Vermijd het hanteren van grond die in het verleden mogelijk besmet is geweest met geïnfecteerde kattenuitwerpselen
6. Was groenten en fruit zorgvuldig om alle sporen van vuil te verwijderen
7. Eet geen ongewassen fruit
8. Draag handschoenen en was uw handen na het tuinieren.

Hier zijn manieren om vleesgerelateerde Toxoplasmose-infectie te voorkomen:

1. Reinig en was alle oppervlakken voor voedselbereiding (inclusief snijplanken) en keukengerei voor en na gebruik
2. Kook al het vlees grondig om eventuele weefselcysten te doden
3. Overweeg om vers vlees in te vriezen en het vervolgens te ontdooien voordat u het gaat koken, omdat weefselcysten hierdoor minder besmettelijk worden
4. Vermijd het eten van rauwe schelpdieren (oesters, mosselen of mosselen)

Conclusie

Toxoplasmose is een complexe microscopische parasiet die zelden ernstige ziekten kan veroorzaken bij katten en mensen.

Het risico dat kattenbezitters toxoplasmose ontwikkelen is niet groter dan bij niet-kattenbezitters. U moet zich echter bewust zijn van de manier waarop de parasiet wordt verspreid, en als u tot een kwetsbare groep behoort zoals hierboven vermeld, moet u eenvoudige stappen ondernemen om het zeer kleine risico dat u de parasiet oploopt verder te minimaliseren.