Hoewel braken en oprispingen er op uw tapijt hetzelfde uit kunnen zien, zijn het heel verschillende processen met verschillende oorzaken en behandelingen. Kristi Blokhin / Shutterstock

namen voor ragdoll-katten

• Oorzaken van regurgitatie
• Katoprispingen versus braken
• Wanneer moet u de dierenarts bellen?
• Diagnose
• Preventie- en verzorgingstips
• Veel Gestelde Vragen

Oude katteneigenaren weten dat het ontbijt van hun kat af en toe op het tapijt terecht kan komen. Hoewel de resultaten er hetzelfde uit kunnen zien, braken en oprispingen bij katten zijn eigenlijk heel verschillend, met verschillende oorzaken en behandelingen. Dit artikel helpt u de verschillen tussen de twee te herkennen, waarom uw kat mogelijk oprispt en wat u kunt doen om te helpen.

Oorzaken van oprispingen bij katten

Regurgitatie kan optreden als katten te snel eten. Dit kan gebeuren als katten samen gevoerd worden, omdat ze dan een gevoel van concurrentie kunnen ervaren. Marian Weyo / Shutterstock

Incidentele regurgitatie komt zeer vaak voor bij katten en is zelden iets om u zorgen over te maken—vooral als ze de gewoonte hebben om te snel of te veel in één keer te eten. Dit gebeurt vaak wanneer katten samen worden gevoerd, omdat er concurrentie ontstaat: ze hebben het gevoel dat ze zoveel mogelijk voedsel moeten eten voordat iemand anders het van zich neemt! Als katten hun voedsel opslokken zonder te kauwen, hebben ze de neiging tegelijkertijd veel lucht in te nemen, waardoor de maag wordt gevuld. Het voedsel dat in de slokdarm achterblijft, wordt meestal direct na het eten uitgebraakt. Een grote drank drinken voor of na het eten kan hetzelfde effect hebben.

Frequente regurgitatie, vooral naast eventuele andere symptomen, kan een teken zijn dat er iets mis is. Dit is meestal een probleem in de slokdarm—de buis die voedsel van de mond van uw kat naar de maag brengt.

Er zijn verschillende veelvoorkomende gezondheidsproblemen die bij katten regurgitatie kunnen veroorzaken.

Oesofagitis

Slokdarmontsteking, of ontsteking van de slokdarm, is een van de meest voorkomende boosdoeners. Er zijn veel dingen die ervoor kunnen zorgen dat de slokdarm ontstoken raakt, van medicijnen tot virussen, zure reflux, anesthesie, kanker of het inslikken van irriterende stoffen. Recent braken kan ook oesofagitis veroorzaken vanwege de zuurgraad van de maaginhoud.

Hoewel katten met oesofagitis vaak zullen uitbraken, vertonen ze meestal ook andere symptomen. Deze omvatten:

• Kwijlen
• Moeite met slikken
• Verminderde eetlust
• Lethargie
• Hun hoofd en nek gestrekt houdend

Als uw kat aan slokdarmontsteking lijdt, kan uw dierenarts aanbevelen om hem te behandelen met een maagzuurremmer en pijnstiller. In zeer ernstige gevallen kunnen ze een voedingssonde rechtstreeks in de maag plaatsen om de slokdarm de tijd te geven om te herstellen, maar dit komt minder vaak voor.

Motiliteitsstoornissen

Er zijn een aantal aandoeningen die invloed kunnen hebben op de manier waarop de slokdarm beweegt, ook wel motiliteitsstoornissen genoemd. Deze resulteren vaak in een aandoening die mega-oesofagus wordt genoemd, waarbij de slokdarm verwijd (uitgerekt) raakt en het voedsel niet naar de maag kan verplaatsen, wat resulteert in regurgitatie. Deze aandoeningen komen niet zo vaak voor als slokdarmontsteking en gaan meestal gepaard met andere symptomen, zoals slikproblemen, gewichtsverlies of een slechte conditie, en ademhalingsproblemen.

is purina kattenvoer goed voor katten

Sommige motiliteitsproblemen die regurgitatie kunnen veroorzaken zijn onder meer:

• Myastenia gravis
• Katachtige dysautonomie
• Idiopathische mega-oesofagus
• Bepaalde gifstoffen, waaronder lood en organofosfaten

Kittens kunnen geboren worden met een motiliteitsstoornis of er later in hun leven een ontwikkelen. Motiliteitsproblemen worden meestal behandeld met een combinatie van medicatie en thuisbehandelingsstrategieën.

Slokdarmvernauwingen

Een slokdarmstrictuur is een vernauwing van de slokdarm. Dit gebeurt meestal daarna een verdoving omdat de maaginhoud in de slokdarm terecht kan komen als de sluitspier tussen de maag en de slokdarm ontspannen is. Het zuur en de enzymen uit het maagzuur beschadigen de wand van de slokdarm, waardoor littekenweefsel ontstaat dat de slokdarmbuis vernauwt. Dit gebeurt meestal tussen 1 en 6 weken na een verdoving.

Ze kunnen zich ook vormen als gevolg van chronische oesofagitis (ontsteking van de slokdarm), trauma aan de slokdarm door een vreemd lichaam of inname van bijtende stoffen.

Vernauwingen kunnen moeilijk te diagnosticeren zijn en vereisen vaak geavanceerde procedures zoals fluoroscopie of endoscopie. Sommige stricturen kunnen tegelijkertijd met endoscopie worden behandeld, met behulp van een ballonkatheter die wordt opgeblazen om de strictuur op te rekken.

Vreemde voorwerpen zitten vast in de slokdarm

Terwijl katten daar niet zo berucht om zijn voorwerpen inslikken als honden gebeurt het nog steeds. Botten, touwtjes, vishaken en haarballen Het is allemaal bekend dat ze vast komen te zitten in de slokdarm van een kat. De tekenen van een vreemd voorwerp in de slokdarm treden meestal plotseling op en omvatten:

• Hypersalivatie
• Kokhalzen
• Kokhalzen
• Moeite met slikken
• Regurgitatie
• Handtastelijkheden in de mond of keel

Vreemde lichamen moeten dringend worden verwijderd, met behulp van endoscopie of een operatie.

warme kat

Regurgitatie bij jonge kittens

Hoewel oprispingen in veel gevallen normaal gedrag kunnen zijn, maak ik me als dierenarts meer zorgen als ik zie dat dit vaak voorkomt bij een kitten. Dit komt omdat oprispingen een teken kunnen zijn van een reeks aangeboren aandoeningen (aandoeningen waarmee jonge dieren geboren kunnen worden). Deze omvatten afwijkingen in de anatomie van hun slokdarm, spijsverteringskanaal of hart, evenals afwijkingen in de manier waarop hun lichaam functioneert.

Helaas kan regurgitatie bij jonge dieren ertoe leiden dat ze hun uitgebraakte voedsel inademen, waardoor aspiratiepneumonie ontstaat, een potentieel levensbedreigende aandoening. Dit is de reden waarom kittens en jonge katten met frequente regurgitatie altijd zo snel mogelijk door een dierenarts moeten worden onderzocht, vooral als ze andere tekenen van een slechte gezondheid hebben. Hoe eerder ze kunnen worden gediagnosticeerd en behandeld, hoe beter.

Katoprispingen versus braken

Braken is een zeer actief proces waarbij de maag samentrekt om de inhoud eruit te stoten. Katten die op het punt staan ​​te braken zien er rusteloos uit en kunnen beginnen te kwijlen, hun lippen te likken of te slikken. Al snel begint hun buik te deinen (meestal vergezeld van een karakteristiek kreunend of kokhalzend geluid) en voedsel, vocht of schuim wordt snel uit hun mond verdreven.

Wanneer katten uitbraken, komt het voedsel passief in de slokdarm terecht, zonder samentrekking van de maag. Er zijn geen tekenen van misselijkheid vooraf geen deining van de buik en meestal weinig geluid. Dus vergeleken met braken is regurgitatie veel subtieler—het eerste wat je ervan merkt is een plas op de vloer!

Regurgitatie treedt meestal op kort nadat uw kat heeft gegeten, voordat het voedsel de maag heeft bereikt. Als gevolg hiervan verschijnt het voedsel onverteerd weer, hoewel het met een beetje speeksel of slijm kan worden gemist. Hoewel katten vaak onrustig of overstuur zijn tijdens het braken, zult u waarschijnlijk merken dat uw kat volledig in de war is door op te braken.

Wanneer moet u de dierenarts bellen?

Hoewel oprispingen niet altijd iets zijn om je zorgen over te maken, is het altijd een goed idee om je kat door een dierenarts te laten controleren als je je zorgen maakt. Vriendenvoorraad / Shutterstock

Als uw kat zijn eten slechts af en toe uitbraakt en er geen andere symptomen zijn, hoeft u zich waarschijnlijk nergens zorgen over te maken. Mogelijk moet u manieren zoeken om hen aan te moedigen het rustiger aan te doen. Als uw kat echter regelmatig voer of water naar boven brengt, is het tijd om uw dierenarts te bezoeken. Dit is vooral van toepassing als ze andere tekenen van onwelzijn vertonen, zoals:

• Moeite met slikken
• Weinig trek
• Kwijlen (overmatig speekselen)
• Lethargie
• Gewichtsverlies of het niet aankomen in gewicht
• Ongemak rond het hoofd of de nek
• Ademhalingsproblemen

Als u niet zeker weet of uw kat oprispt of braakt, kan het helpen om een ​​video te maken die u aan uw dierenarts kunt laten zien. U maakt zich misschien zorgen dat uw dierenarts niet blij zal zijn met een video waarin uw kat zijn eten naar voren brengt. Maar als dierenarts vind ik video’s een van de nuttigste aanwijzingen als ik probeer te achterhalen wat er bij mijn patiënten aan de hand is.—zelfs als je denkt dat ze een beetje vies zijn!

Diagnose van regurgitatie

Als u uw kat naar de dierenarts moet brengen voor oprispingen, is het eerste wat hij of zij zal doen, aandachtig luisteren naar wat u thuis hebt gezien. Vervolgens zullen ze uw kat grondig onderzoeken van neus tot staart. De meeste gevallen van regurgitatie hebben echter te maken met een probleem in de slokdarm van uw kat.

bruin kattenras

Helaas kan uw dierenarts niet van buitenaf in de slokdarm van uw kat kijken, dus het kan een lastig gebied zijn om te onderzoeken. Daarom kan uw dierenarts u aanraden om in eerste instantie enkele behandelings- of beheersstrategieën thuis uit te proberen.

In ernstigere of aanhoudende gevallen zal uw dierenarts rechtstreeks in de slokdarm van uw kat moeten kijken om erachter te komen wat er aan de hand is, meestal met behulp van endoscopie. Hierbij wordt een flexibele buis met een camera aan het uiteinde in de keel van uw kat en in de slokdarm en maag geplaatst. Uw dierenarts kan de binnenkant van het bovenste maagdarmkanaal van uw kat bekijken en indien nodig biopsiemonsters nemen.

Bij vermoedelijke gevallen van motiliteitsstoornissen kunnen zij ook een slikonderzoek aanbevelen. Hierbij wordt een speciale kleurstof gebruikt om op röntgenfoto's te zien hoe voedsel door de maag-darmkat van uw kat beweegt.

Regurgitatie bij katten behandelen

De meeste katten braken hun eten af ​​en toe uit, meestal omdat ze te veel of te snel hebben gegeten of veel gedronken hebben. Als dit niet vaak voorkomt en het verder goed gaat met uw kat, wordt dit doorgaans als normaal beschouwd en is er geen specifieke behandeling door uw dierenarts nodig. Maar het is natuurlijk altijd het veiligst om eventuele problemen langs uw dierenarts te laten gaan.

Wanneer regurgitatie optreedt als onderdeel van een onderliggende aandoening, heeft uw kat waarschijnlijk medicijnen nodig (zoals bij oesofagitis of een motiliteitsstoornis) of een procedure (zoals bij een vreemd lichaam of slokdarmstrictuur) om het te behandelen. Voorbeelden van veelgebruikte medicijnen zijn maagzuurremmers, pijnverlichting en soms antibiotica. Uw dierenarts zal u een volledig behandelplan geven nadat hij uw kat heeft onderzocht.

Thuismanagement is echter een van de belangrijkste factoren bij het beheersen van regurgitatie bij katten, of ze nu een medisch probleem hebben of niet.

Preventie van oprispingen bij katten: tips voor thuisverzorging

Slowfeeders kunnen katten helpen rustiger aan te doen tijdens het eten (waardoor oprispingen worden verminderd), terwijl ze ook een uitstekende mentale verrijking bieden. Veera / Shutterstock

Er zijn veel dingen die u thuis kunt doen om oprispingen bij uw kat te voorkomen of te verminderen: van wat hij eet tot hoe hij het eet. Omdat oprispingen vaak worden veroorzaakt door te veel of te snel eten, hebben veel van deze tips te maken met het helpen van uw kat om langzamer te gaan eten.

Weinig en vaak voeren:Als uw kat de neiging heeft om te veel te eten, kan het helpen om gedurende de dag kleinere hoeveelheden voedsel aan te bieden. Automatische, getimede voerbakken kunnen handig zijn als u de hele dag niet thuis bent. Overweeg een verandering in het dieet: Natvoer en diëten met weinig vet en vezels kunnen voor uw kat gemakkelijker verteerbaar zijn. Als uw kat de voorkeur geeft aan brokjes, kies dan een kleine brokgrootte en probeer hem in warm water te laten weken. Vergeet niet om elke verandering in het dieet van uw kat geleidelijk aan te brengen, gedurende minimaal een week. Verhoog de voer- en waterbakken: De voerbak van uw kat hoger zetten zorgt ervoor dat de zwaartekracht hun voedsel en water gemakkelijk door de slokdarm laat stromen – en het minder waarschijnlijk maakt dat het weer naar boven komt. Voer uw kat alleen:Katten samen voeren kan een gevoel van concurrentie veroorzaken, wat betekent dat ze snel eten. Door maaltijden apart te geven, kunnen ze het rustiger aan doen zonder bang te hoeven zijn dat hun partner hun eten steelt! Probeer slowfeeder-kommen: Slowfeeder-kommen zijn ontworpen om uw kat te helpen rustiger te worden terwijl hij aan het eten is, en zijn tevens een geweldige verrijkingsmogelijkheid. Ze zijn perfect voor katten die hun eten zo snel mogelijk opslokken. Sommige katten kunnen echter meer lucht inslikken tijdens het gebruik van deze kommen, wat de regurgitatie kan vergroten. Houd dus goed in de gaten wat het beste bij jouw kat past.

De beste manier om oprispingen bij uw kat te verminderen, hangt af van de oorzaak ervan. Alle katten zijn uniek en dat geldt ook voor hun eetgewoonten. Het is dus vaak een proces van vallen en opstaan ​​om te zien welke veranderingen uw kat het meeste helpen.

Veel Gestelde Vragen

Is het normaal dat katten braken?

Hoewel oprispingen niet 'normaal' zijn, is het af en toe naar boven brengen van voedsel heel normaal bij katten. Vooral bij degenen die de neiging hebben om te snel te veel voedsel te eten. Maar als uw kat heel vaak braakt, of andere tekenen van onwel zijn vertoont, kan dit een teken zijn van iets ernstigers.

Pedialyte voor katten

Hoe ziet uitgebraakt kattenvoer eruit?

Het uitgebraakte voedsel komt rechtstreeks uit de slokdarm van uw kat voordat het de maag bereikt. Daarom ziet het er meestal uit als onverteerd voedsel, mogelijk met een kleine hoeveelheid vloeistof of schuim. Het bevat geen gal of maagzuur zoals je zou verwachten in braaksel.

Wat kan ik mijn kat geven tegen oprispingen?

Tenzij uw kat oprispt vanwege een medisch probleem, heeft hij of zij gewoonlijk geen medicijnen nodig. Er zijn echter genoeg dingen die u thuis kunt doen om te helpen. Meestal houdt dit in dat u probeert uw kat langzamer en kleinere hoeveelheden voedsel tegelijk te laten eten. Bijvoorbeeld door vaker kleinere maaltijden met licht verteerbaar voedsel te geven, gebruik te maken van slow feeder-kommen, weg te voeren van andere katten en voer- en waterbakken hoger te zetten.

Moet ik mijn kat opnieuw voeden na regurgitatie?

Als uw kat het voer heeft uitgebraakt, kunt u meestal het beste even wachten voordat u hem weer voert. Als je ze toch voert, kan het helpen om een ​​kleinere maaltijd aan te bieden, zodat ze niet te snel te veel voedsel consumeren en weer uitbraken. Geef ze de rest van hun maaltijd 30-60 minuten later, zodat er voldoende ruimte is.

Wat is de beste voeding voor katten met oprispingen?

Het beste voer voor oprispingen hangt af van de individuele kat en de reden waarom hij oprispt. Maar over het algemeen is licht verteerbaar voedsel meestal het beste. Natvoer met een laag vet- en vezelgehalte is een goede keuze. Als uw kat echter de voorkeur geeft aan brokjes, kies er dan een met kleine stukjes en probeer hem in warm water te weken om hem zacht te maken. Wat het soort voedsel ook is, het helpt meestal om vaker gedurende de dag kleinere maaltijden aan te bieden.