• Soorten zweepwormen
• Oorzaken en transmissiemechanismen
• Hoe krijgen katten zweepwormen?
• Symptomen van zweepworm
• Hoe een zweepworminfectie te behandelen
• Veel Gestelde Vragen

Onze huisdieren kunnen gastheer zijn voor een aantal darmparasieten, waaronder rondwormen, haakwormen, lintwormen en zweepwormen. Deze parasieten kunnen de algehele gezondheid en het welzijn van onze gezelschapsdieren beïnvloeden. Zweepworminfecties kunnen bijzonder uitdagend zijn. Ze zijn moeilijker te diagnosticeren en te behandelen en hun eieren zijn veel steviger dan die van andere darmparasieten.

Soorten zweepwormen

Er zijn twee soorten zweepwormen die katten kunnen infecteren: Trichuris serrata komt voor in Noord-Amerika en Trichuris campanula komt voor in Europa. Zweepwormen zijn soortspecifiek en Trichuris vulpis overleeft niet bij katten.

Oorzaken en transmissiemechanismen

Volwassen zweepwormen zie je niet in de ontlasting van een besmette kat. Om deze diagnose te stellen, worden de microscopisch kleine zweepwormeieren geïdentificeerd in een speciaal behandeld ontlastingsmonster van de geïnfecteerde kat, meestal door middel van fecale floatatie. Daarom raadt uw dierenarts aan om bij de jaarlijkse controle van uw kat een ontlastingsmonster mee te nemen.

Volwassen wormen leven in de blindedarm – een C-vormig deel van de dikke darm waar de dunne darm de dikke darm ontmoet. Bij zware infecties kunnen ze ook in het darmbeen leven, het laatste deel van de dunne darm en de dikke darm waar ze larven vrijgeven.

De kop graaft zich in het slijmvliesweefsel van de darm en absorbeert bloed en voedingsstoffen. De staart van de worm bevindt zich vrij in het lumen van de darm en laat eitjes vrij die door de ontlasting worden gevoerd. De staart zwiept heen en weer terwijl het voedsel door de dikke darm beweegt, waardoor de parasiet de algemene naam zweepworm krijgt.

Hoe krijgen katten zweepwormen?

Eieren passeren de ontlasting en worden in de omgeving afgezet. Eenmaal buiten het lichaam zal zich in het ei een embryo vormen. Het ei wordt besmettelijk nadat er zich een embryo in heeft gevormd, een proces dat gewoonlijk twee tot vier weken duurt.

Een kat neemt een geëmbryoneerd ei op en wordt een gastheer voor de zweepworm. Het geëmbryoneerde ei komt uit in de dunne darm van de kat, waar het ongeveer een week leeft voordat het doorgaat naar de dikke darm en de blindedarm. De zweepworm voedt zich ongeveer drie maanden voordat hij eieren begint te produceren.

Symptomen van zweepworm

De tekenen van een zweepworminfectie variëren afhankelijk van het aantal wormen dat de kat herbergt. Als er maar een paar wormen zijn, zullen veel katten geen tekenen vertonen.

De klinische symptomen van een zweepwormbesmetting variëren afhankelijk van het aantal wormen dat de kat herbergt. Als er maar een paar wormen zijn, zullen veel katten geen tekenen vertonen. Katten met een groter aantal wormen kunnen bloederige diarree krijgen met overbelasting en frequente, dringende stoelgang.

Veel voorkomende klinische symptomen zijn onder meer:

• • Diarree (vaak met bloed of slijm)
  • Gewichtsverlies
  • Lethargie
  • Bloedarmoede (bleek tandvlees)
  • Uitdroging
  • Slechte vachtconditie
  • Scooteren of hun billen over de grond slepen

De diarree is vaak waterig en kan vers bloed en slijm bevatten. Als de wormlast zwaar genoeg is, kan de kat grote hoeveelheden eiwit verliezen via het darmkanaal, wat gewichtsverlies, lethargie, bloedarmoede en een dikbuikig uiterlijk veroorzaakt als gevolg van vochtophoping in de buik.

Engels lang haar

Grote aantallen zweepwormen kunnen darmobstructie of cecocolische intussusceptie veroorzaken, een telescoop van de darm in de blindedarm, beide levensbedreigende aandoeningen.

Hoe een zweepworminfectie te behandelen

Zweepworminfecties kunnen een uitdaging zijn om te diagnosticeren, omdat ze geen grote hoeveelheid eitjes produceren en het ook tot drie maanden kan duren voordat ze eitjes in de ontlasting vrijgeven.

Zweepworminfecties kunnen om een ​​aantal redenen een uitdaging zijn om te elimineren. De besmettelijke eieren kunnen tot vijf jaar in de grond overleven. In tegenstelling tot andere parasieten worden hun eieren niet gedood door vriestemperaturen of droge omstandigheden. Dit kan leiden tot terugkerende herinfecties vanuit de omgeving van het huisdier, zoals de kattenbak.

Naast de stevigheid van het ei, kunnen zweepworminfecties een uitdaging zijn om te diagnosticeren. Parasieten worden meestal geïdentificeerd door de eieren in een ontlastingsmonster te vinden. Zweepwormen produceren niet zo'n groot volume eieren als andere parasieten. Ook kan het tot drie maanden duren voordat ze eitjes in de ontlasting vrijgeven. Beide factoren maken het moeilijker om een ​​zweepworminfectie te diagnosticeren.

De behandeling van katachtige zweepwormen omvat ontwormen met beide fenbendazol of febantel dagelijks gedurende drie opeenvolgende dagen. Vanwege de levenscyclus van de zweepworm moet de behandeling drie weken na de eerste behandeling worden herhaald en nogmaals drie maanden later.

Veel Gestelde Vragen

Hoe krijgt een kat zweepwormen?

De overdracht van zweepwormen vindt plaats via fecale naar orale verspreiding. Het ei wordt uitgescheiden via de ontlasting van een besmette kat. Het ei wordt door een andere kat ingeslikt, waar het uitkomt en in de dikke darm terechtkomt. Katten kunnen zichzelf opnieuw infecteren door hun omgeving te besmetten met zweepwormeieren. De eieren kunnen maximaal vijf jaar in de grond leven.

Wat doodt zweepwormen bij katten?

Fenbendazol en Febantel zijn ontwormingsmiddelen die zweepwormen doden. Ze moeten dagelijks gedurende drie opeenvolgende dagen worden gegeven. Het wordt ook aanbevolen om de ontworming drie weken later nogmaals te herhalen en opnieuw na drie maanden vanwege de levenscyclus van zweepwormen. Milbamycine is een ander alternatief medicijn dat maandelijks kan worden gegeven in gebieden waar het milieu besmet is.

Hoe ziet een zweepworminfectie bij katten eruit?

Sommige katten hebben mogelijk zweepwormen en vertonen geen symptomen, vooral als ze maar een paar wormen in hun maag-darmkanaal hebben. Andere katten kunnen waterige diarree, winderigheid en bloed of slijm in de ontlasting hebben. Sommige katten kunnen aanzienlijk gewichtsverlies of vochtophoping in de buik hebben.

Hoe kreeg mijn binnenkat zweepwormen?

Uw kat heeft op een gegeven moment een besmettelijk zweepwormei ingeslikt. Dit kan zijn geweest voordat hij bij u kwam wonen of besmet kunnen zijn geraakt door een andere kat in het huishouden. Uit onderzoek is ook gebleken dat potgrond parasitaire eitjes kan bevatten. Daarom is het erg belangrijk om minimaal jaarlijks een fecale parasietentest bij uw kat te laten uitvoeren.