Eosinofiel granuloomcomplex bij katten

Eosinofiel granuloomcomplex bij katten

Eosinofiel granuloom

Het eosinofiel granuloomcomplex (EGC) bij katten is complex. In plaats van een ziekte op zichzelf te zijn, is de EGC een verzameling huidlaesies die katten treffen. In dit artikel vertellen we je wat je moet weten over het eosinofiele granuloomcomplex bij katten.

zeldzaamste kattenkleuren

Snel overzicht: Eosinofiel granulomacomplex bij katten

Andere namen : EGC Veel voorkomende symptomen : Er kan een combinatie van laesies aanwezig zijn, waaronder laesies die zweren, verschijnen als verheven plaques of als knobbeltjes of massa's. Laesies zien er vaak rood en geïrriteerd uit en kunnen op de buik, dijen, gezicht of mond verschijnen. Diagnose : Diagnose doorgaans gebaseerd op weefselbiopsiemonsters. Andere tests om te zoeken naar tekenen van bacteriële of schimmelinfectie. Onderliggende oorzaken houden doorgaans verband met allergie, waarbij voedingsproeven en/of allergietests worden uitgevoerd om de onderliggende allergie vast te stellen. Vereist voortdurende medicatie : Ja, in sommige gevallen. Vaccin beschikbaar : Nee Behandelingsopties : EGC is vaak gerelateerd aan een onderliggende allergie. Steroïden worden in eerste instantie vaak gebruikt. Zorg voor een goede vlooienbestrijding. Voerproeven met nieuwe of gehydrolyseerde eiwitten die leiden tot dieettherapie en/of intradermale of bloedallergietesten om allergie-immunotherapiebehandelingen te ontwikkelen. Andere medicijnen om de reactie van het immuunsysteem op allergenen te onderdrukken. Antibiotica voor secundaire huidinfecties. Huismiddeltjes : Hoewel dit zelden mogelijk is, kan het vermijden van allergenen thuis in enkele gevallen mogelijk zijn. Vrij verkrijgbare antihistaminica zijn zelden nuttig.

Basisdefinities

Voordat we het hebben over EGC-laesies, laten we eerst wat terminologie doornemen. Een eosinofiel is een ontstekingscel die vreemde indringers, zoals parasieten, bestrijdt en een rol kan spelen bij allergische reacties. Deze cellen zitten vol met korrels die chemische stoffen bevatten die vrijkomen om de indringer te vernietigen.

Een granuloom is een cluster van ontstekingscellen die ontstaat als reactie op een ontsteking.

Wat veroorzaakt de EGC?

Er is geen definitieve oorzaak van de EGC. De meest plausibele oorzaak zijn allergieën, in die zin dat de laesies een overdreven reactie zijn op een allergie, zoals een voedsel- of vlooienallergie.

Genetica kan een andere oorzaak zijn.

Het is onbekend hoe vaak de EGC bij katten voorkomt. Maar de laesies van het complex komen vaker voor bij vrouwelijke katten dan bij mannelijke katten.

Wat zijn EGC-symptomen?

Eosinofiel granuloom bij katten Voorbeeldfoto

Het eosinofiele granuloomcomplex omvat een verscheidenheid aan soorten huidlaesies bij katten, waaronder zweren, plaques en granulomen. De symptomen zijn gevarieerd en zijn afhankelijk van het type laesie dat erbij betrokken is.

Drie laesies vormen de EGC: indolente zweren, eosinofiele plaques en eosinofiele granulomen. Katten kunnen één of een combinatie van deze laesies hebben, die hieronder worden beschreven.

Indolente maagzweer

Indolente zweren worden ook wel eosinofiele zweren genoemd. Hun andere naam – knaagdierzweren – is een verkeerde benaming. Ze vormen zich op de randen van de bovenlip, meestal richting de voorkant van de bovenlip.

De zweren zijn stevig, hebben duidelijke randen en zijn oranjegeel. Ze variëren van klein tot behoorlijk groot en ontsierend. De bovenlip kan opzwellen als gevolg van de zweer.

Himalaya kat

Indolente zweren kunnen bloeden, maar zijn niet bijzonder pijnlijk of jeuken.

Eosinofiele plaque

Eosinofiele plaques kunnen in verschillende delen van het lichaam worden aangetroffen, meestal op de buik en de binnenkant van de dijen. Andere locaties zijn het anale gebied, het keelgebied, de borst en onder de voorpoten.

De plaques zijn dik en jeuken erg, wat veel ongemak voor katten veroorzaakt. Ze hebben duidelijke randen en zijn rond, verhoogd en rood. Haaruitval komt vaak voor in de buurt van de plaques.

De plaques kunnen groot worden. Katten hebben de neiging om aan de plaques te likken en te bijten, waardoor het risico op bacteriële infecties toeneemt.

Eosinofiel granuloom

Eosinofiele granulomen zijn ook bekend als lineaire granulomen en collagenolytische (collageenvernietigende) granulomen. Net als de plaques kunnen deze granulomen op veel plaatsen op het lichaam voorkomen, meestal op de onderlip, kin, achterkant van de dij en in de mond. Granulomen op de lip of kin geven katten een ‘pruilerig’ uiterlijk.

Granulomen kunnen ook op de voetzolen voorkomen, waardoor pijnlijke zwellingen en moeite met lopen ontstaan.

Granulomen zijn verhoogd, rozegeel en nodulair of lineair. Vaak is er haaruitval in het gebied. De huid rond het granuloom is meestal verdikt en kan zweren hebben.

Het klassieke uiterlijk van eosinofiel granuloom is een lineaire laesie die langs de dij loopt.

laperm kat prijs

Granulomen jeuken af ​​en toe.

Hoe wordt de EGC gediagnosticeerd?

EGC-laesies lijken op die van andere huidziekten, zoals bacteriële infecties of huidkanker. Daarom zou een dierenarts deze andere ziekten moeten uitsluiten voordat hij een EGC-diagnose bevestigt.

Om deze ziekten uit te sluiten, zal een dierenarts een klein weefselmonster onder een microscoop analyseren. Om een ​​monster te verkrijgen, zuigt een dierenarts cellen uit de laesies (‘fijne naaldaspiraat’) of neemt via een biopsie een klein stukje weefsel af.

Met behulp van de microscoop zal de dierenarts zoeken naar eosinofielen en andere aanwijzingen voor ontstekingen. Ze zullen ook zoeken naar microscopisch bewijs van ulceratie. De microscopische kenmerken van een EGC-laesie zullen helpen deze te onderscheiden van andere huidziekten.

Een dierenarts zal ook proberen vast te stellen of er een allergische oorzaak is van de EGC-laesies.

Een strikte vlooienbestrijding zou helpen een vlooienallergie te identificeren. Een voedseleliminatieproef, waarbij gedurende enkele maanden een dieet met beperkte ingrediënten wordt gegeven, zou een voedselallergie kunnen identificeren. Een omgevingsallergie zou kunnen worden geïdentificeerd met behulp van injecties onder de huid van kleine hoeveelheden potentiële allergenen, zoals pollen.

Lees ook: Schurft bij katten: symptomen, diagnose en behandeling

animax zalf voor katten

Hoe wordt de EGC behandeld?

Eosinofiel granuloomcomplex bij de behandeling van katten

Terwijl sommige gevallen van eosinofiele granuloomcomplexlaesies vanzelf verdwijnen, hebben andere katten steroïde-injecties of -tabletten nodig.

Idealiter wordt de onderliggende oorzaak van de EGC-laesie geïdentificeerd en behandeld. In de meeste gevallen kan een onderliggende oorzaak echter niet worden vastgesteld; in deze gevallen is de behandeling symptomatisch.

Soms verdwijnen kleine of milde EGC-laesies spontaan. De meeste laesies hebben medische behandeling nodig.

Steroïden zijn de meest voorkomende behandeling voor EGC bij katten. Ze onderdrukken het immuunsysteem en kunnen worden gegeven als langwerkende injecties of tabletten. Omdat EGC-laesies gedurende het hele leven van een kat kunnen terugkeren, kan een behandeling met steroïden soms levenslang nodig zijn.

Steroïden doen fantastisch werk bij het behandelen van de laesies. Ze hebben echter nadelen. Langdurig gebruik van steroïden heeft ernstige bijwerkingen, zoals urineweginfecties en een dunner wordende huid. Om deze bijwerkingen te minimaliseren, zullen andere ontstekingsremmende medicijnen, zoals cyclosporine, worden gegeven naast steroïden (om de vereiste dosis steroïden te verminderen) of in plaats van steroïden.

is purina goed voor katten

Antibiotica worden gegeven om secundaire bacteriële infecties te behandelen.

Vlooienbestrijding is vaak een onderdeel van de EGC-behandeling, omdat vlooienbeten intense allergische reacties kunnen veroorzaken. Een vlooienallergie kan de EGC-symptomen verergeren, dus een passende vlooienbestrijding is nodig om het risico op een nog grotere allergische reactie te verminderen.

Als de EGC-laesies ernstig zijn en niet op de behandeling reageren, is een geavanceerde behandeling door een dierenarts-dermatoloog gerechtvaardigd.

Houd er rekening mee dat huidbeschadiging permanent kan zijn, zelfs als de laesies met succes worden behandeld. Deze huidbeschadiging wordt veroorzaakt door de chemicaliën die vrijkomen door de eosinofielen.

Het samenbrengen

De EGC bij katten is een complexe en soms verwarrende medische aandoening. Breng uw kat naar uw dierenarts als u huidlaesies opmerkt die lijken op de laesies die in dit artikel worden beschreven. Een snelle diagnose en behandeling helpen de laesies onder controle te houden en zorgen ervoor dat uw kat zich prettiger voelt.