Wat is kattenziekte of panleukopenie?

Feline Panleukopenia (of Panleucopaenia, om de Brits-Engelse spelling te gebruiken), ook bekend als Feline Distemper, is een zeer besmettelijke virusziekte (dat wil zeggen dat deze zich zeer gemakkelijk verspreidt). Het veroorzakende virus wordt Feline Parvo Virus (FPV) of Feline Panleukopenia Virus genoemd.

Snel overzicht: Feline Panleukopenia Virus bij katten

Deze infectie is een van de belangrijkste ziekten die deel uitmaken van de routinematige vaccinaties die aan kittens en katten worden gegeven. Het enige goede aan deze ziekte is dat het zo is Makkelijk te voorkomen met vaccinaties .

Opmerking: Feline Panleukopenia / Feline Distemper is compleet anders dan verschillende andere katten- en hondenziekten die namen hebben die lijken op een onervaren oor.

Feline Panleukopenie/Feline Distemper moet niet worden verward met de volgende ziekten:

namen van twee kittens

• Kattenleukemievirus (FeLV): de katachtige en leuke delen van de ziektenaam brengen mensen soms in verwarring.
• Feline immunodeficiëntievirus (FIV): nogmaals, de Feline- en Virus-delen van de naam zijn de enige overeenkomsten tussen deze ziekten.
• Hondenziekte: deze hondenziekte wordt volledig veroorzaakt door een ander type virus en is op geen enkele manier gerelateerd aan kattenziekte.

Waarom wordt de ziekte panleukopenie genoemd?

De naam van de ziekte is afgeleid van de Griekse taal: Pan betekent alles, leuko betekent wit en penia betekent tekort of armoede.

Wanneer je dat in medische termen samenvoegt, betekent panleukopenie een tekort aan alle soorten witte bloedcellen.

In het echte leven heeft de ziekte deze naam gekregen omdat een belangrijk kenmerk van de aandoening de significante afname van het aantal witte bloedcellen is. De reden hiervoor is dat FPV het immuunsysteem en het beenmerg van de kat aanvalt.

Het meest zichtbare effect is de onderdrukking van het aantal witte bloedcellen van de kat. Een laag aantal witte bloedcellen maakt geïnfecteerde katten kwetsbaar voor secundaire infecties door andere ziekteveroorzakende stoffen waar hun immuunsysteem normaal gesproken mee te maken zou krijgen.

Hoe vangen katten kattenziekte?

Het virus tast het darmkanaal aan en veroorzaakt braken En diarree . Deze lichaamsuitscheidingen zullen beladen zijn met virusdeeltjes.

De ziekte wordt via de orale route verspreid, dat wil zeggen dat als een kat virusdeeltjes likt of inslikt, deze zelf besmet raakt.

Zogenaamde fomites verspreiden het virus gemakkelijk. Als een fysiek item besmet is met het virus, wordt het onmiddellijk zeer besmettelijk voor andere katten. Katten kunnen het virus oplopen via voorwerpen in de omgeving, waaronder voerbakjes, waterbakken, kattenbakken en -boxen, beddengoed en mensenhanden of kleding.

Het is gemakkelijk in te zien hoe niet-gevaccineerde katten in een huishouden, kennel of opvangomgeving gemakkelijk besmet kunnen raken als één kat de ziekte heeft.

Tot overmaat van ramp is FPV een taai virus dat een jaar of langer in de omgeving kan overleven. Het virus is resistent tegen veel ontsmettingsmiddelen, maar wordt geïnactiveerd door bepaalde specifieke producten, waaronder bleekmiddel, 4% formaldehyde, 1% glutaaraldehyde en andere specifieke ontsmettingsmiddelen die door dierenartsen worden gebruikt.

De zeer besmettelijke aard van het virus, gecombineerd met zijn vermogen om gedurende langere perioden in de omgeving te overleven, maakt de ziekte tot een bijzondere uitdaging voor dierenasielen.

Wat zijn de tekenen en symptomen van kattenpanleukopenie?

In sommige gevallen kan het voorkomen dat een kitten of kat dood wordt aangetroffen: de zogenaamde peracute gevallen. De diagnose kan dan worden gesteld na een postmortemonderzoek.

Vaker wordt de zogenaamde acute ziekte gezien.

Getroffen dieren zijn depressief en hebben geen eetlust, met braken en diarree. Soms wordt bloederige diarree gezien, en er kan sprake zijn van een Snot . Vanuit het perspectief van een eigenaar is het feit dat zijn huisdier saai is en niet eet vaak het eerste wat opvalt, waarna de andere signalen volgen.

Bij onderzoek door de dierenarts hebben ze vaak koorts of koorts hoge koorts (lichaamstemperatuur hoger dan 39,7° C of 103,5° F), hoewel de temperatuur in gevorderde ziektegevallen kan dalen tot subnormale niveaus. Sommige katten hebben buikpijn, kreunen wanneer hun buik wordt gepalpeerd, en soms verdikking van de darmen en vergrote lymfeklieren kan worden gevoeld.

Bengaalse katten prijs

Diagnose van kattenpanleukopenie

De symptomen die een kitten of kat met een parvovirusinfectie vertoont, zijn vaak voldoende om een ​​vermoedelijke diagnose te stellen; het lage aantal witte bloedcellen op basis van een compleet bloedbeeld (CBC) levert sterk ondersteunend bewijs op.

Indien nodig kunnen specifieke tests worden uitgevoerd om het virus te identificeren, hetzij door laboratoriumonderzoek naar viraal antigeen in de ontlasting of het bloed, hetzij door bloedonderzoek uit te voeren om te zoeken naar stijgende antilichaamniveaus gedurende een periode van dagen of weken.

Behandeling van kattenpanleukopenie

Vloeistoftherapie is een hoeksteen van de behandeling van panleukopenie bij katten.

Er is geen specifiek antiviraal medicijn beschikbaar voor panleukopenie bij katten, dus de belangrijkste behandeling bestaat uit eenvoudige ondersteunende zorg, met als doel het getroffen dier zo comfortabel en gezond mogelijk te houden totdat zijn lichaam het virus op natuurlijke wijze verslaat.

• Vloeistoftherapie is de hoeksteen van de behandeling, waarbij het vochtverlies door braken en diarree wordt vervangen door intraveneuze of subcutane toediening van vocht. Om dit in de volksmond te beschrijven: getroffen katten worden vaak aan het infuus gelegd.
• Antibiotica worden meestal toegediend om te voorkomen dat secundaire bacteriële infecties de toestand van de kat verergeren. De door het virus veroorzaakte daling van het aantal witte bloedcellen betekent dat getroffen katten bijzonder kwetsbaar zijn bacteriële infecties omdat hun immuunsysteem niet normaal kan functioneren.
• Vitamine B-injecties worden vaak gegeven om een ​​tekort aan thiamine (vitamine B1) te voorkomen.
• Aan zieke katten die herhaaldelijk moeten braken, kunnen anti-emetische medicijnen worden gegeven.
• Bloed- of plasmatransfusies kunnen aan personen worden gegeven bloedarmoede worden of die zeer lage plasma-eiwitniveaus hebben.
• In zeldzame gevallen kan serum van gevaccineerde katten worden gegeven, omdat dit hoge concentraties anti-FPV-antistoffen bevat. Dit is echter alleen nuttig in het begin van de ziekte; Zodra zich ziekteverschijnselen hebben ontwikkeld, is het doorgaans te laat voordat deze behandeling nog een significant effect heeft.

Wat is de prognose voor katten met kattenpanleukopenie?

Het sterftecijfer bij kattenpanleukopenie bedraagt ​​ongeveer 50%. Als de patiënt de eerste twee of drie dagen overleeft, is zijn of haar kans op overleving op de lange termijn veel groter.

Preventie van kattenziekte

Quarantaine en desinfectie

Bij een uitbraak is strikte isolatie van de getroffen katten essentieel, samen met de zorgvuldige desinfectie van alle voorwerpen in de omgeving met een goedgekeurd desinfectiemiddel.

Het virus wordt tijdens de eerste paar dagen van de ziekte overvloedig uitgescheiden door geïnfecteerde patiënten en kan in sommige gevallen tot wel zes weken doorgaan. Om deze reden moeten getroffen katten gedurende deze periode in isolatie worden gehouden, ook al lijkt het erop dat ze volledig hersteld zijn.

Vaccinatie

Vaccinatie tegen FPV is zeer effectief en biedt in vrijwel alle gevallen volledige bescherming. Er zijn zowel gemodificeerde levende als gedode virusvaccins beschikbaar.

De eerste is effectiever en biedt een snellere bescherming, maar levende virusvaccins mogen niet worden gebruikt bij drachtige katten en ook niet bij zeer jonge kittens (jonger dan vier weken oud). Ze kunnen hersenontwikkelingsproblemen veroorzaken bij kittens in de baarmoeder en bij zeer jonge dieren.

Vaccinatie tegen Feline Panleukopenie maakt deel uit van de standaard vaccinatieprotocol voor kittens : het eerste vaccin wordt gewoonlijk gegeven rond de leeftijd van 8 – 9 weken, terwijl het tweede en laatste vaccin wordt gegeven rond de leeftijd van ongeveer 12 weken.

De vaccinatieprotocollen variëren afhankelijk van het specifieke vaccin dat wordt gebruikt. U kunt het beste advies vragen aan uw plaatselijke dierenarts om er zeker van te zijn dat uw kitten goed wordt beschermd. Het vaccin tegen deze ziekte wordt gewoonlijk gecombineerd met een vaccin tegen de twee soorten Kattengriep : kattenherpesvirus en katachtig calicivirus .

Eigenaren van gezelschapsdieren moeten hun dierenarts altijd vragen welke vaccinatie precies wordt gegeven, zodat het duidelijk is waartegen hun huisdier is ingeënt.

beste waterfontein voor katten

Een vaccinatiebooster moet een jaar later worden gegeven (wanneer een kat ongeveer 15 maanden oud is) en vervolgens elke drie jaar gedurende de rest van het leven van de kat. Nogmaals, het is het beste om de details van het boostervaccinatieplan van uw kat met uw eigen dierenarts te bespreken. De kosten van het vaccin tegen kattenziekte kunnen tussen de $ 30 en $ 55 kosten.

Veel Gestelde Vragen

Kan een gevaccineerde kat panleukopenie krijgen?

Het vaccin tegen Feline Panleukopenia is zeer effectief en het is zeer onwaarschijnlijk dat gevaccineerde katten besmet raken met het virus. Bij een actieve infectie is echter geen enkel vaccin 100% effectief en bij een zeer laag percentage katten is het mogelijk dat het vaccin faalt.

Kunnen volwassen katten panleukopenie krijgen?

Als een volwassen kat niet is gevaccineerd, bestaat er een ernstig risico op infectie als hij wordt blootgesteld aan het Feline Panleukopenia Virus, hetzij in de omgeving, hetzij door een besmette kat te ontmoeten. Ook als oudere katten al meer dan drie jaar geen boostervaccinatie hebben gehad, bestaat er een risico dat zij de ziekte ontwikkelen.

Kunnen honden Feline Panleukopenie krijgen?

FPV kan honden infecteren, maar maakt ze niet zichtbaar ziek. Het bekende Canine Parvovirus, de oorzaak van verwoestende ziekten bij niet-gevaccineerde honden, ontstond echter in de jaren zeventig als een mutatie van het Feline Parvovirus.

Deze ziekten zijn bij hun eigen soort levensbedreigend, terwijl dieren van andere soorten nauwelijks worden getroffen. Niet-gevaccineerde honden sterven vaak aan het Canine Parvovirus, terwijl niet-gevaccineerde katten vaak sterven aan het Feline Parvovirus/Panleukopenie.

Is dit een ziekte waar katteneigenaren bang voor moeten zijn?

Helemaal niet. Deze ziekte is volledig te voorkomen door vaccinatie. Zolang u het advies van uw dierenarts over de vaccinatie van uw huisdier opvolgt, hoeft u zich geen zorgen te maken over deze ziekte.