Je kat ligt lekker in de vensterbank te loungen en ziet er volkomen sereen uit. Dan fleurt ze plotseling op, springt van de vensterbank en rent schreeuwend door je huis.

Wat is er in hemelsnaam net gebeurd?!

Nee, je kat is niet zomaar geschrokken van een geest. Ze heeft waarschijnlijk net een episode gehad van een zeldzame en bizarre ziekte, het feline hyperesthesiesyndroom (FHS).

Snel overzicht: Feline Hyperesthesiesyndroom

Wat is het kattenhyperesthesiesyndroom?

Hyperesthesie wordt gedefinieerd als een abnormaal verhoogde gevoeligheid van de huid. FHS is frustrerend voor zowel katten als kattenouders. Het is niet te genezen, maar kan worden beheerd met medicijnen en gedragsveranderingen.

Oorzaken en risicofactoren van het katachtige hyperesthesiesyndroom

FHS staat ook bekend als ‘ripple skin syndrome’ en ‘twitchy cat syndrome’. Bepaalde kattenrassen: Perzisch , Siamees , Abessijn , En Birmees – genetisch vatbaar zijn voor FHS. Hoewel katten van elke leeftijd kunnen worden getroffen, treedt de eerste episode van FHS meestal op tussen de leeftijd van 1 en 5 jaar. Mannetjes en vrouwtjes worden in gelijke mate getroffen.

namen met een kat erin

Katten die in een omgeving met veel stress leven of de neiging hebben dat te zijn nerveus of hyperactief lopen mogelijk een verhoogd risico op het ontwikkelen van FHS.

Hoewel de exacte oorzaak van FHS onbekend blijft, zijn er enkele theorieën over de oorsprong van deze ziekte. Eén theorie is dat FHS een vorm van epilepsie is. Een andere theorie is dat het een vorm van obsessief-compulsieve stoornis is.

Omdat bepaalde rassen vatbaar zijn voor FHS, wordt aangenomen dat genetica ook een rol speelt. Een aanvullende theorie is dat FHS wordt veroorzaakt door abnormale elektrische activiteit in verschillende delen van de hersenen.

Symptomen van katachtige hyperesthesie

FHS-symptomen zijn zeer variabel. De episoden van het syndroom treden doorgaans op bij zonsopgang of zonsondergang. Deze afleveringen variëren van enkele seconden tot enkele minuten, met variabele frequentie. Vaak kan een kattenouder een episode niet stoppen zodra deze begint, wat erg pijnlijk kan zijn.

De wervelkolom en de staart zijn de meest getroffen delen van het lichaam. De symptomen kunnen als licht onaangenaam beginnen, maar kunnen snel overgaan in irriterend en invaliderend.

Symptomen van kattenhyperesthesie zijn onder meer:

• Aanvallen
• Verwijde pupillen
• Huidtrekkingen
• Zelfverminking
• De staart aanvallen
• Pijn bij het aaien
• De poten likken of bijten
• Leeg staren inruimte
• Rennend en schreeuwend door het huis
• Een plotselinge stop in normaal gedrag, met een geschrokken blik
• Plotselinge en drastische gedragsveranderingen (bijvoorbeeld verhoogde of verminderde agressie, hyperactiviteit)

Jeukende huidaandoening Net als vlooienallergieën kunnen de symptomen verergeren. Veel van deze symptomen worden ook gezien bij andere gezondheidsproblemen, dus de aanwezigheid van deze symptomen duidt niet automatisch op FHS.

Diagnose van het katachtige hyperesthesiesyndroom

FHS is een uitsluitingsdiagnose, wat betekent dat andere ziekten moeten worden uitgesloten voordat FHS kan worden gediagnosticeerd. Het diagnostische proces voor FHS duurt lang. Als uw kat een van de hierboven genoemde symptomen heeft, moet u erop voorbereid zijn dat uw kat veel tests moet ondergaan voordat uw dierenarts een FHS-diagnose bevestigt.

Ten eerste heeft uw dierenarts een geschiedenis van de symptomen nodig:

• Welke symptomen u heeft waargenomen
• Toen de symptomen begonnen
• Ernst van de symptomen
• Frequentie en duur van FHS-episodes

Laat uw dierenarts indien mogelijk een video-opname zien van een van de FHS-episodes van uw kat.

Als uw dierenarts FHS vermoedt, zullen zij andere aandoeningen uitsluiten die de symptomen van uw kat kunnen verklaren. Fundamentele diagnostische tests beginnen meestal met een lichamelijk onderzoek, bloed werk , urineonderzoek, huidtesten, een neurologisch onderzoek en röntgenfoto's van de wervelkolom.

Hieronder staan ​​de ziektecategorieën die uw dierenarts zal uitsluiten:

dermatologisch

Veel voorkomende jeukende huidaandoeningen zijn onder meer vlooienallergiedermatitis en atopische dermatitis . Uw dierenarts zal eerst vlooienbestrijding en ontstekingsremmende medicijnen (corticosteroïden) voorschrijven om de jeuk onder controle te houden. Uw dierenarts kan ook omega-3-vetzuursupplementen aanbevelen.

Neurologisch

Als de symptomen na behandeling van de huid aanhouden, zal uw dierenarts dit overwegen neurologische aandoeningen , zoals epilepsie en aandoeningen aan de wervelkolom. Hiervoor zijn röntgenfoto's van de wervelkolom en een neurologisch onderzoek nodig. Uw dierenarts kan u doorverwijzen naar een dierenarts-neuroloog.

Musculoskeletaal

Als uw kat nog steeds niet beter wordt, kunnen er sprake zijn van pijnlijke orthopedische aandoeningen artrose zal moeten worden uitgesloten. Pijnmedicatie en aanvullende therapie ( acupunctuur , massage) kan worden geprobeerd.

Als al deze ziektecategorieën zijn uitgesloten, wordt FHS de waarschijnlijke oorzaak van de symptomen van uw kat.

FHS-behandeling

Zodra uw dierenarts de FHS-diagnose heeft gesteld, is het tijd om een ​​behandelplan op te stellen om het ongemak van uw kat weg te nemen en haar levenskwaliteit te verbeteren. Gedragsveranderingen en medicijnen worden gebruikt voor de behandeling. Behandelplannen moeten voor elke getroffen kat worden gepersonaliseerd.

Gedragsveranderingen

Als je beter wilt slapen, moet je eerst uitzoeken wat de stress bij je kat veroorzaakt

Gedragsveranderingen, zoals hieronder vermeld, kunnen de stress en angst van uw kat verminderen, die beide FHS-episodes kunnen veroorzaken.

De volgende aanpassingen kunnen helpen:

• Leid uw kat weg van stressvolle situaties
• Creëer en onderhoud een normale dagelijkse routine voor eten en spelen
• Elimineer de concurrentie om hulpbronnen in een huishouden met meerdere katten (bijvoorbeeld meerdere veilige ruimtes, aparte voerlocaties, meerdere kattenbakken)
• Zorg voor verrijking van de omgeving, zoals het verstoppen van lekkernijen in huis, deelnemen aan interactieve speeltijd en het aanbieden van katvriendelijke structuren zoals zitstokken op de vensterbank

Medicatie

Gedragsveranderingen zijn mogelijk niet voldoende om FHS adequaat te beheren. Dit is waar medicijnen binnenkomen.

Momenteel zijn er geen door de FDA goedgekeurde medicijnen specifiek voor FHS.

Gelukkig kunnen andere medicijnen worden gebruikt om de symptomen van het syndroom te beheersen:

• Specifieke serotonineheropnameremmers: Deze medicijnen zorgen ervoor dat er voldoende serotonine, een neurotransmitter, in de hersenen aanwezig is. Serotonine reguleert de stemming en kan zelfs het obsessief-compulsieve gedrag van een kat verminderen. Voorbeelden hiervan zijn Prozac® en Zoloft®.
• Medicijnen tegen epilepsie: Als er sprake is van FHS-afleveringen van uw kat aanvallen , dan anti-epileptica zoals fenobarbital En gabapentine kan de aanvalsfrequentie verminderen.

Deze medicijnen worden meestal gestart met een lage dosis. Houd de reactie van uw kat op de medicijnen in de gaten, zodat uw dierenarts kan weten of hij de dosering moet aanpassen. Uw dierenarts zal periodiek bloedtesten uitvoeren om de lever- en nierfunctie van uw kat te beoordelen.

Idealiter kan uw kat volledig van de medicatie afkomen, maar sommige katten hebben levenslange medische therapie nodig om FHS onder controle te houden.

Laatste gedachten

FHS is een complexe en frustrerende aandoening. Als FHS onbehandeld blijft, kan het invaliderend zijn voor uw kat en de levenskwaliteit aanzienlijk verminderen.

Als u symptomen van FHS bij uw kat opmerkt, wacht dan niet te lang met het plannen van een afspraak bij de dierenarts. Werk nauw samen met uw dierenarts om een ​​behandelplan te ontwikkelen om de symptomen van uw kat te verlichten en haar normale levenskwaliteit te herstellen.