Een diagnose van leverfalen bij uw kat kan zorgwekkend zijn voor katteneigenaren: dit artikel is bedoeld om kattenverzorgers duidelijke feiten te geven over wat dit betekent en over de mogelijke gevolgen voor de gezondheid van een kat.​

Snel overzicht: leverfalen bij katten

Wat is leverfalen?

De lever van een kat is een groot, stevig orgaan aan de voorkant van de buik van de kat, net achter het middenrif dat de buik van de borst scheidt.

De lever heeft een breed scala aan functies in het lichaam en speelt een sleutelrol bij de verwerking van voedsel nadat het uit de darmen is opgenomen, en is ook betrokken bij de verwerking van de afvalproducten en metabolieten die worden geproduceerd tijdens de normale werking van het lichaam. functioneren.

• Als de lever niet meer goed werkt, wordt dit genoemd leverziekte en katten kunnen nog steeds in een redelijke algemene gezondheid lijken te verkeren, ondanks dat ze aan een bepaalde mate van leverziekte lijden.
• Als de leverziekte echter verder gevorderd is, kan de lever vanwege het ziekteproces niet meer blijven functioneren. Dit wordt ook wel leverziekte genoemd. Leverfalen .
• Een kat met leverfalen wordt duidelijk onwel en heeft dringend behandeling nodig.

Wat veroorzaakt leverfalen?

Er zijn twee hoofdtypen van veelvoorkomende leverziekten bij katten die kunnen leiden tot leverdisfunctie en leverfalen. Deze zijn geclassificeerd als primair en secundair:

A. Primaire leverziekte kan te wijten zijn aan een aantal veelvoorkomende oorzaken

1. Aangeboren afwijkingen (waarmee dieren worden geboren), b.v. portosystemische shunt
2. Bacteriële infectie (bijvoorbeeld etterende cholangitis of cholangiohepatitis), waarbij vaak de lever, de galblaas en de galwegen betrokken zijn, die anatomisch nauw met elkaar verbonden zijn.
3. Immuunsysteemgerelateerde leverziekte, in het bijzonder lymfatische cholangitis, die vaak verband houdt met twee andere gerelateerde ontstekingsaandoeningen, pancreatitis En inflammatoire darmziekte (IBD), resulterend in een aandoening die gewoonlijk triaditis wordt genoemd.
4. Katachtige infectieuze peritonitis (FIP)
5. Toxische schade aan de lever: een aantal gifstoffen kunnen leverschade veroorzaken
6. Hepatische lipidose, ook bekend als leververvetting (gelinkt aan obesitas, wanneer de lever geïnfiltreerd raakt met abnormaal vetweefsel bij zwaarlijvige katten)
7. Tumoren, zowel goedaardig als kwaadaardig, inclusief lymfoom

B. Secundaire leverziekte kan bij een aantal aandoeningen voorkomen

De lever kan vaak nadelig worden beïnvloed door andere ziekten, zoals:

1. Pancreatitis
2. Suikerziekte
3. Hyperthyreoïdie
4. Andere aandoeningen zoals hartaandoeningen, nieraandoeningen enz.

Wat zijn de tekenen van een leverziekte?

De geschiedenis van uw kat is belangrijk bij het vaststellen van de oorzaak van leverfalen: oudere katten zijn gevoeliger voor sommige problemen dan jongere katten, katten die vrij rondlopen dan katten die alleen binnenshuis leven, enz.

In de vroege stadia kunnen leverproblemen asymptomatisch zijn (er zijn mogelijk geen externe klinische symptomen), maar naarmate de leverziekte zich ontwikkelt tot leverfalen, tekenen van ziekte steeds duidelijker worden.

Deze omvatten:

• Verlies van eetlust (niet zoveel eten als normaal) of zelfs anorexia (helemaal niet eten)
• Polydipsie (overmatig drinken van water)
• Saaiheid
• Gewichtsverlies
• Kwijlen, overmatige speekselvloed
• Maagdarmklachten zoals braken en diarree
• Opgezwollen buik, ook wel ascites genoemd
• Geelzucht (gele verkleuring van de slijmvliezen)
• Vertragingen in de bloedstolling, omdat de lever een rol speelt in dit proces

Hoe benadert een Dvm-dierenarts een geval van leverfalen?

1. Gedetailleerde anamnese

Uw dierenarts zal elk aspect van de toestand van uw kat bespreken en zijn algehele gezondheid beoordelen. Er zijn een aantal verschillende mogelijke oorzaken van de tekenen van leverfalen, en dit zorgvuldig verzamelen van de geschiedenis zal helpen de oorzaak te achterhalen.

Veel factoren zijn belangrijk in deze geschiedenis, b.v. oudere katten zijn gevoeliger voor bepaalde problemen dan jongere katten, katten die vrij rondlopen zijn gevoeliger voor sommige problemen dan katten die alleen binnenshuis leven, enz. Een voedingsgeschiedenis is belangrijk: wat voor soort kattenvoer eet uw kat?

Is er onlangs met een nieuw voedingsmiddel begonnen? Krijgen ze supplementen? Zijn er nog andere factoren die hun spijsverteringssysteem kunnen beïnvloeden? Plast de kat normaal? (katteneigenaren moeten het gedrag van hun huisdier in de kattenbak altijd nauwlettend in de gaten houden).

kegel voor katten

2. Lichamelijk onderzoek

Uw dierenarts zal het lichaam van uw kat overal zorgvuldig controleren, de kat overal voelen en controleren op eventuele afwijkingen. Normaal gesproken omvat dit het meten van de temperatuur van de kat, het luisteren naar de borstkas met een stethoscoop en het wegen van de kat (gewichtsverlies wordt vaak gezien bij leverfalen).

3. Routinematig bloed- en urineonderzoek

Het is zeer waarschijnlijk dat uw dierenarts bloedonderzoek zal uitvoeren, inclusief het gebruikelijke panel van diagnostische tests, zoals hematologie (aantal bloedcellen) en biochemische profielen (waaronder leverenzymen, elektrolyten en bilirubine).

Er kunnen ook eenvoudige urinetests worden uitgevoerd. Dit type onderzoek staat bekend als de minimale database en wordt uitgevoerd om de meeste zieke katten te beoordelen, ongeacht de tekenen van ziekte.

4. Gespecialiseerde bloedonderzoeken

Uw dierenarts kan specifieke bloedonderzoeken aanbevelen, zoals schildklierhormonen (om hyperthyreoïdie uit te sluiten), evenals tests voor bepaalde virale infecties zoals FeLV En FIV , aangezien er aanzienlijke gevolgen zijn als uw kat positief is voor een van deze factoren.

Soms kunnen er ook extra tests worden uitgevoerd, bekend als leverfunctietesten: deze meten de manier waarop sommige chemicaliën door de lever worden verwerkt, waardoor een duidelijker beeld wordt verkregen van hoe de lever daadwerkelijk werkt.

De stollingsfactoren in het bloed kunnen worden gemeten, vooral voorafgaand aan extra tests zoals leverbiopten, om complicaties van bloedingen tijdens deze procedures te voorkomen.

5. Andere tests:

Radiografie (röntgenfoto's) en echografie kunnen worden uitgevoerd om de details van de lever en gerelateerde structuren (zoals galblaas, pancreas en darmen) te onderzoeken. Afhankelijk van het geval kan in zeldzame gevallen meer gedetailleerde diagnostische beeldvorming (zoals CT- of MRI-scan) worden aanbevolen.

Om een ​​nauwkeurige diagnose te stellen van de oorzaak van een leverziekte, kan een biopsie van de lever worden aanbevolen, hetzij in de vorm van een fijne naaldaspiraat (om levercellen te verzamelen) of een trucutbiopsie (om een ​​stukje leverweefsel te verzamelen).

Deze kunnen via de huid worden uitgevoerd onder echografie (met of zonder verdoving) of er kan een volledige laparotomie (chirurgische ingreep) worden uitgevoerd, onder algemene anesthesie.

katten verwarmingskussen buiten

6. Verwijzing naar een specialist

Uw plaatselijke dierenarts kan een verwijzing aanbevelen naar een specialist in de diergeneeskunde, die een bijzondere belangstelling heeft voor leverziekten.

Behandelingsopties voor leverfalen bij katten

Behandeling voor leverproblemen bij katten omvat algemene leverondersteunende zorg, evenals behandelingen die specifiek zijn voor de werkelijke oorzaak van de leverziekte of leverfalen.

Er zijn twee brede soorten behandelingen voor leverfalen.

1. Algemene leverondersteunende zorg

Dit moet vooral worden gegeven tijdens de fase van acuut leverfalen, om de lever te helpen zijn belangrijke rol in de stofwisseling van het lichaam te blijven spelen.

Dit bevat:

• Intraveneuze vloeistoffen
• Speciale diëten inclusief goed verteerbare koolhydraten
• Een voedingssonde kan worden gebruikt om voeding aan te bieden als een kat is gestopt met eten vanwege bepaalde vormen van leverfalen
• Voedingssupplementen
• Vitamine K kan worden gegeven, vooral als er problemen zijn met de bloedstolling
• Geneesmiddelen om de ziekteverschijnselen van de kat te verzachten (bijvoorbeeld medicijnen tegen misselijkheid en pijnstillende medicijnen)
• Anti-oxidanten
• Galzuurmodificerende supplementen

2. Behandeling specifiek voor de precieze oorzaak van de leverziekte

• Antibiotica als bacteriële infecties zijn gediagnosticeerd
• Ontstekingsremmende medicijnen (zoals prednisolon) bij sommige soorten immuungerelateerde leverziekten

Wat is de prognose voor katten met leverfalen?

De prognose hangt af van de onderliggende oorzaak van leverfalen. Veel leverziekten hebben een goede prognose, met de juiste behandeling, maar andere, zoals leverkanker, kunnen niet worden genezen.

Katteneigenaren moeten de individuele aard van de toestand van hun kat bespreken met de dierenarts die hun huisdier behandelt, zodat geïndividualiseerd advies kan worden gegeven.

Wat is de levensverwachting van een kat met leverfalen?

De levensverwachting is afhankelijk van de oorzaak van het leverfalen: sommige katten kunnen vele jaren leven, terwijl andere een kortere levensduur hebben. Ook hier is een gedetailleerd gesprek met uw eigen dierenarts nodig om de verwachtingen voor uw individuele huisdier te kennen.

Conclusie

Als u wordt verteld dat uw kat leverfalen heeft, moet u dit uitvoerig met uw dierenarts bespreken, zodat de aandoening volledig kan worden onderzocht en een gedetailleerd behandelplan kan worden opgesteld.

Veel Gestelde Vragen

Hoe lang kunnen katten leven met leverfalen?

Dit hangt af van de oorzaak van het leverfalen: sommige katten kunnen een normale levensduur hebben, terwijl anderen slechts weken of maanden leven.

Wat zijn de tekenen van leverfalen bij katten?

Tekenen van leverfalen zijn onder meer gebrek aan eetlust, polydipsie (overmatig water drinken), saaiheid, gewichtsverlies, spijsverteringsstoornissen zoals braken en diarree, gezwollen buik en geelzucht.

Is leverfalen bij katten behandelbaar?

Ja, er zijn veel mogelijke behandelingsopties voor de meeste vormen van leverfalen bij katten, maar dit hangt wel af van de diagnose van het precieze type leverziekte.

Hebben katten met leverfalen pijn?

Leverfalen is over het algemeen niet pijnlijk, maar dit is een individueel probleem, en voor sommige katten kan pijnverlichting van goede kwaliteit een belangrijk onderdeel van de therapie zijn. U dient dit te bespreken met en u te laten begeleiden door uw dierenarts.