Wat is schurft bij katten?

Schurft is een algemene term die een besmettelijke huidziekte betekent die wordt gekenmerkt door intense jeuk , rode huid, en alopecia (haarverlies), veroorzaakt door parasitaire mijten. Terwijl schurft een soort is dermatitis (dat wil zeggen ontsteking van de huid), is specifiek omdat de onderliggende oorzaak specifiek wordt geïdentificeerd als een besmetting met een schurftmijt.

Veel andere soorten huidziekten kunnen op schurft lijken (d.w.z. de huid ziet er rood uit, met haaruitval), maar vereisen een andere diagnostische aanpak en behandeling.

Snel overzicht: Schurft bij katten

Oorzaken van schurft bij katten

Schurft wordt veroorzaakt door verschillende soorten parasitaire mijten, waaronder Notoedres cati, Demodex mijten en Sarcoptes scabiei var canis.

Er zijn drie parasitaire mijten die verschillende soorten schurft bij katten veroorzaken.

1. Notoedrische schurft

Dit wordt ook wel kattenschurft genoemd en is het meest voorkomende type schurft bij katten. De aandoening wordt veroorzaakt door een mijt genaamd Notoedres cati, die onzichtbaar is voor het blote oog en een diameter heeft van 200-250 µm (dit is 0,2 tot 0,25 mm: ongeveer de grootte van een speldenprik).

namen voor krijgerskatten

Onder de microscoop kan de mijt worden gezien als een klein, ovaal, wit insect met drie paar korte poten op de larven, en vier paar op de nimf- en volwassen stadia. De mijt is besmettelijk en verspreidt zich van kat tot kat door direct contact, waardoor extreme jeuk ontstaat wanneer de mijten zich in de huid nestelen.

De volwassen vrouwelijke mijten leggen de eieren diep in de huid en nadat ze uitkomen, verplaatsen de larven zich naar het oppervlak van de huid, waar ze zich ontwikkelen tot het nimfstadium voordat ze transformeren in volwassenen. Alle stadia van de mijt voeden zich met de huid en veroorzaken jeuk als gevolg van de schade door het voeden. De volledige levenscyclus van ei tot volwassen dier duurt drie weken.

Notoedrische schurft wordt het vaakst gezien bij katten met een slechter immuunsysteem (bijvoorbeeld kittens). Dit type schurft is zeldzaam bij katten: het wordt gezien bij minder dan 0,1% van de katten met huidaandoeningen in de VS en is in Groot-Brittannië al meer dan vijftig jaar helemaal niet meer gediagnosticeerd.

2. Demodectische schurft

Demodex-mijten worden bij veel zoogdieren (waaronder katten, honden en mensen) gezien. Ze beginnen als normale, ongevaarlijke, commensale parasieten, die in de haarzakjes, talgklieren en de oppervlakkige lagen van de huid leven.

Pas als er een vorm van immuundeficiëntie in de gastheer is, beginnen de mijten zich in grote aantallen te vermenigvuldigen, waardoor huidziekten ontstaan. Demodex-mijten zijn sigaarvormig, alleen zichtbaar onder de microscoop, en zijn ongeveer 350 µm of 0,35 mm lang.

De eieren zijn ook langwerpige ovalen; hieruit komen zespotige larven voort, die achtpotige nimfen worden en vervolgens achtpotige volwassenen. Demodectische schurft komt zelden voor bij katten en is verantwoordelijk voor minder dan 0,04% van de gevallen van huidziekten in de VS.

onderbedblokkers voor katten

3. Sarcoptische schurft

Sarcoptische schurft wordt veroorzaakt door een mijt die normaal op honden leeft: Sarcoptes scabiei var canis. Deze mijt wordt slechts uitzonderlijk zelden gezien bij katten, wanneer ze nauw contact hebben gehad met geïnfecteerde honden of vossen. Deze mijten zijn kleine, ronde, witte mijten, iets groter dan de Notoedres-mijten, met een diameter van 300-400 µm (0,3-0,4 mm). Ook hier hebben de larven drie paar poten, terwijl de volwassen mijten vier paar hebben.

Andere externe parasieten, waaronder oormijt (otodectes cynotis) en wandelende roos (cheyletiella) kunnen onder de microscoop op deze schurftmijten lijken, maar ze veroorzaken een ander patroon van oor- of huidziekten en worden over het algemeen niet geclassificeerd als schurft.

Ringworm kan kalende, rode plekken veroorzaken die op schurft lijken, maar dit wordt veroorzaakt door een soort schimmelinfectie , het vereist dus een heel andere aanpak.

Symptomen van schurft bij katten

Jeuk is het belangrijkste symptoom van schurft bij katten, samen met roodheid van de huid, haaruitval, roos en meer. De symptomen kunnen ook variëren, afhankelijk van het type en de oorzaak van de schurft.

Schurft veroorzaakt per definitie jeuk (jeuk), met een rode huid en haarverlies in de getroffen gebieden. Vaak is er roosachtige schilfering, met korstige ophopingen op de huid van de kat. De verschillende mijten veroorzaken een ander locatiepatroon van de aangetaste huid.

• Notoedrische schurft heeft de neiging de oren, nek en voorpoten aan te tasten.
• Demodectische schurft (ook bekend als demodicose) kan gegeneraliseerd zijn (over het hele lichaam) of gelokaliseerd zijn (bijvoorbeeld rond de ogen, hoofd, snuit of nek bij het ene type mijt, Demodex cati, of langs de rug, buik of ledematen bij het andere type). type, Demodex gatoi).
• Sarcoptische schurft heeft de neiging meer algemeen te zijn en treft de voeten, de zijkanten van het lichaam, de achterpoten, het gezicht, de oortips en de staart

Diagnose van schurft bij katten

Als uw kat tekenen van schurft vertoont, moet u uw plaatselijke DVM-dierenarts bezoeken. Er moet een monster van de kat worden afgenomen (meestal kan een huidafkrabsel, maar soms kan een afdruk van acetaattape van de vacht voldoende zijn om Notoedres- of Demodex-mijten te identificeren).

Onderzoek van het monster onder de microscoop is altijd nodig om de veroorzakende mijt positief te identificeren.

Behandeling van schurft bij katten

De behandeling hangt af van het type mijtenplaag en de juiste medicatie zal door uw dierenarts worden voorgeschreven.

teruggeroepen kattenvoer

Behandelingsopties omvatten:

• Selamectine als plaatselijke plaatselijke behandeling (een product dat eigenaren wellicht kennen als een preventieve behandeling tegen vlooien en hartworm )
• Milbemycineoxime als oraal medicijn
• Doramectine als injectie eenmaal per week
• Kalkzwaveldip als plaatselijke therapie
• Ivermectine als oraal of injecteerbaar medicijn
• Amitraz als een wekelijkse dip, op de kat laten drogen zonder af te spoelen.
• Moxidectine/imidacloprid ( Voorstander ) als een spot-on topisch preparaat
• Fluralaan ( moed ) als oraal medicijn
• Een combinatieproduct van fipronil 8,3%, (S)-methopreen 10%, eprinomectine 0,4% en praziquantel 8,3% ( Brede lijn )

Het aanvankelijke schurftprobleem kan gecompliceerd worden door een secundaire bacteriële infectie van de jeukende huid antibiotica en andere behandelingen voor huidinfecties kunnen ook nodig zijn.

Al deze producten kunnen giftig zijn als ze verkeerd worden gebruikt. Daarom mogen ze alleen worden toegediend op voorschrift en begeleiding van een dierenarts, als onderdeel van een breed, specifiek behandelplan.

Veel Gestelde Vragen

Doodt appelciderazijn schurft?

Ondanks advies van sommige websites is het onwaarschijnlijk dat appelciderazijn op zichzelf de schurft bij katten zal genezen, en het is veel effectiever om de juiste miticide therapie te gebruiken, zoals voorgeschreven door uw dierenarts.

Is schurft bij katten besmettelijk voor mensen?

Notoedrische en demodectische mijten zijn soortspecifiek en kunnen dus geen mensen infecteren, terwijl sarcoptische mijten mensen tijdelijk kunnen infecteren.

Hoe kan ik mijn kat thuis tegen schurft behandelen?

Er bestaat geen effectieve thuisbehandeling voor schurft bij katten: de enige manier om dit zeldzame probleem effectief op te lossen is het gebruik van producten die alleen op recept verkrijgbaar zijn en die door uw dierenarts zijn verstrekt.