Methimazol, waarvan de gebruikelijke merken Felimazol en Tapazole zijn, is een oraal medicijn dat in de diergeneeskunde vaak wordt gebruikt om katten te behandelen met hyperthyreoïdie . In dit artikel leert u wat methimazol is, hoe het werkt, de bijwerkingen waarop u moet letten en enkele veelgestelde vragen.

Methimazol voor kattenoverzicht

Over Methimazol voor katten

Methimazol is geclassificeerd als een antithyroid-medicijn. In wezen remt het de synthese of productie van schildklierhormoon dat door de schildklier wordt uitgescheiden.

Methimazol is een veelgebruikt en waardevol medicijn voor gebruik bij de behandeling van katten met hyperthyreoïdie, waarbij de schildklieren te veel schildklierhormoon (T4) produceren, wat leidt tot chronisch invaliderende effecten op het lichaam.

Eén merk methimazol, genaamd Felimazole en vervaardigd door Dechra Pharmaceuticals, is door de FDA goedgekeurd voor gebruik bij katten. Tapazole, een menselijk merk, wordt vaak off-label gebruikt bij katten. Er zijn ook veel generieke vormen van methimazol.

Hoewel er een aantal behandelmethoden voor hyperthyreoïdie beschikbaar zijn, waaronder methimazol, behandeling met jodium 131, chirurgische verwijdering van de overactieve schildklier en een dieet op recept, is het grootste voordeel van methimazol dat het een zeer goedkope manier is om de ziekte redelijk snel onder controle te krijgen. .

Wat doet methimazol voor katten?

Katachtige hyperthyreoïdie is een veel voorkomende ziekte bij oudere katten. Het wordt beschouwd als de meest voorkomende endocriene ziekte die oudere katten treft.

Lees ook: Beste kattenvoer voor hyperthyreoïdie

Een endocriene ziekte is een ziekte die klieren in het lichaam betreft die hormonen produceren. In het geval van hyperthyreoïdie bij katten produceren de klieren te veel T4- en T3-schildklierhormonen.

Het effect dat te veel schildklierhormoon op het lichaam heeft, kan van kat tot kat variëren, maar is over het algemeen wijdverspreid over het hele lichaam. Hoge schildklierniveaus verhogen de stofwisseling, waardoor het lichaam van een kat in feite overdriveert.

is kokosnoot slecht voor katten

Klassiek katten met hyperthyreoïdie zijn meestal minstens 10 jaar of ouder en ontwikkelen een hongerige eetlust die gepaard gaat met gewichtsverlies.

Hyperthyreoïdie bij katten wordt meestal veroorzaakt door een goedaardige tumor van de schildklier, een adenoom genoemd. Echte kankerachtige kwaadaardige tumoren van de schildklier worden bij katten gelukkig als zeer zeldzaam beschouwd, waardoor medische behandeling zeer haalbaar is.

Methimazol blokkeert de synthese en afgifte van schildklierhormoon uit de schildklier, waardoor de overproductie en de gevolgen van de ziekte onder controle worden gehouden. De hoeveelheid hormoonproductie die wordt geblokkeerd, is afhankelijk van de gebruikte dosering en van elke individuele kat. Op deze manier is methimazol echter een medicijn dat hyperthyreoïdie alleen kan behandelen, maar niet kan genezen.

Bijwerkingen van methimazol voor katten

Als katten bijwerkingen ondervinden van methimazol, treden deze gewoonlijk binnen de eerste drie maanden van gebruik op.

Veel katten verdragen methimazol goed, maar er zijn enkele meer algemene en ongebruikelijke bijwerkingen waar u rekening mee moet houden, die meestal optreden binnen de eerste drie maanden van gebruik van methimazol. De meest voorkomende bijwerkingen zijn onder meer braken , verlies van eetlust/ anorexie en overmatige vermoeidheid/ lethargie .

Maagdarmklachten effecten komen voor bij ongeveer 10% van de katten. Bij sommige katten kan dit te maken hebben met de bittere smaak van de tabletvorm, en het kan helpen om dit in voedsel of een lekkernij te verstoppen.

Andere, ernstiger bijwerkingen komen gelukkig minder vaak voor. Bloedaandoeningen, zoals stollings-/bloedplaatjesproblemen, bloedingen en lage celaantallen komen voor in ongeveer 4% van de katten .

Intensieve jeuk in het gezicht, pruritis genoemd, kan voorkomen 2% tot 3% van katten, en wordt vaak sneller gezien, binnen de eerste drie weken van de behandeling.

Andere zeldzame maar ernstige gevolgen kunnen een leverziekte en een immuungemedieerde aandoening zijn, die beide in minder dan 2% van de gevallen voorkomen.

Nog zeldzamer is een neuromusculaire aandoening, myasthenia gravis genaamd, waargenomen.

Omdat oudere katten vaker last hebben van hyperthyreoïdie, kunnen er soms al andere ziekten aanwezig zijn die de behandeling kunnen bemoeilijken. De meest voorkomende is nierziekte . Wanneer hyperthyreoïdie aanwezig is, verhoogt dit de filtratiesnelheid in de nieren drastisch, wat de onderliggende nierdisfunctie kan maskeren.

Deze disfunctie kan pas worden opgemerkt na het starten van de medicatie, omdat de filtratiesnelheid in de nieren vertraagt ​​naarmate de stofwisseling normaliseert. Dit is een van de belangrijkste redenen dat hercontroles van laboratoriumwerk vaak nodig zijn om de orgaanfunctie te controleren.

Bij katten met reeds aanwezige matige of ernstige nierziekte moet elke behandeling voor hyperthyreoïdie zorgvuldig worden besproken, aangezien de behandeling de nierziekte waarschijnlijk zal verergeren. Uit ervaring van de auteur blijkt dat zelfs bij katten met een milde nierziekte bij wie pas de diagnose hyperthyreoïdie is gesteld, de behandeling met voorzichtigheid moet worden benaderd.

zijn paddenstoelen slecht voor katten

Methimazol kan complicaties veroorzaken bij katten met andere aandoeningen die mogelijk aanwezig zijn, waaronder suikerziekte leverziekte of een reeds bestaande bloedgerelateerde stoornis of stoornis van het immuunsysteem.

Verschillende soorten medicijnen kunnen interageren met methimazol. Het is erg belangrijk om uw dierenarts op de hoogte te stellen van eventuele andere medicijnen of supplementen die uw kat momenteel gebruikt als u het gebruik van methimazol bespreekt.

Overdoses methimazol veroorzaken hoogstwaarschijnlijk tijdelijk de meest voorkomende bijwerkingen, zoals maag-darmklachten en lethargie. Er kunnen ook effecten op de lever optreden, evenals bloedaandoeningen zoals Bloedarmoede en een laag aantal bloedplaatjes. De effecten kunnen grotendeels afhangen van de dosis methimazol en eventuele andere ziekten die een kat ook kan hebben.

Als u zich ooit zorgen maakt dat uw kat mogelijk bijwerkingen heeft gekregen tijdens het gebruik van methimazol, of een overdosis van de medicatie heeft gekregen, neem dan contact op met uw dierenarts, de dierenarts. ASPCA Dierengifcontrolecentrum (1-888-426-4435), of Hulplijn voor huisdiergif (1-855-764-7661) voor verder advies.

Bij mensen wordt methimazol als teratogeen beschouwd, wat betekent dat het geboorteafwijkingen kan veroorzaken bij een zich ontwikkelende foetus. Zwangere vrouwen of vrouwen die zwanger kunnen worden, moeten handschoenen dragen bij het hanteren van methimazol, evenals het kattenbakvulling of lichaamsvloeistoffen (zoals urine of braaksel) van behandelde katten.

Bij katten die door methimazol bijwerkingen krijgen die de spijsvertering verstoren, kan het overstappen op de plaatselijke transdermale vorm een ​​optie zijn, omdat maagirritatie door de tablet wordt omzeild. Bij katten die een van de ernstigere bijwerkingen ontwikkelen waarbij methimazol moet worden stopgezet, zijn andere behandelingsmodaliteiten voor hyperthyreoïdie, zoals jodium-131, een operatie of een dieet op recept nodig om de ziekte onder controle te houden.

Methimazol voor kattendosering

Het door de FDA goedgekeurde merkproduct Felimazole (methimazol) is een tablet die via de mond wordt toegediend.

Volgens het etiket voor het door de FDA goedgekeurde product Felimazol voor katten begint de dosis voor methimazol elke 12 uur bij 2,5 milligram per kat. De dosis wordt vervolgens getitreerd/aangepast, afhankelijk van het laboratoriumwerk na drie weken. De dosis mag alleen worden aangepast in stappen van 2,5 milligram.

De maximale totale dosis voor Felimazol is 20 milligram per dag, verdeeld over twee doses van 12 uur van elk niet meer dan 10 milligram.

Veel katten met hyperthyreoïdie kunnen goed worden gereguleerd met tweemaal daags 2,5 milligram, hoewel aanpassingen nodig kunnen zijn. Daarom is het opnieuw controleren van laboratoriumwerk zo belangrijk, vooral als u begint.

Bij katten die de tabletvorm van methimazol niet verdragen, hetzij vanwege spijsverteringsproblemen, of omdat een kattenouder thuis moeite heeft om een ​​tablet aan hun kat te geven, kunnen orale vloeistoffen en plaatselijke transdermale preparaten worden geformuleerd via bereidingsapotheken.

Hoewel het gemakkelijker toe te dienen is, is het belangrijk op te merken dat het transdermale preparaat vaak niet zo efficiënt of zo goed werkt als de orale vorm, waardoor het vaak langer duurt voordat het controleniveau wordt bereikt en hogere doses nodig zijn.

De transdermale vorm moet ook altijd door een mens met handschoenen worden aangebracht om te voorkomen dat het medicijn per ongeluk via de eigen huid wordt opgenomen.

Voor ouders van huisdieren die een van de meer curatieve behandelingsopties voor hyperthyreoïdie overwegen, zoals chirurgische verwijdering van de overactieve klier of behandeling met jodium-131, wordt nog steeds vaak een korte kuur methimazol voorgeschreven om zowel de symptomen onder controle te krijgen tot de procedure, als om de symptomen onder controle te krijgen tot aan de procedure. om ervoor te zorgen dat controle mogelijk is en dat secundaire nierziekte zich niet ontwikkelt nadat de schildklierfunctie weer normaal is.

Conclusie

Methimazol is een zeer vaak voorgeschreven medicijn voor katten met hyperthyreoïdie. De voordelen zijn dat het binnen slechts een paar weken werkt om de tekenen van de aandoening onder controle te houden, en dat het erg goedkoop is.

Bijwerkingen komen over het algemeen minder vaak voor, maar zijn goed gedocumenteerd en mogelijk. Omdat andere behandelmethoden echter minder betrouwbaar kunnen zijn (dieet op recept) of onbetaalbaar zijn (chirurgie en behandeling met jodium-131), blijft methimazol nog steeds het favoriete medicijn voor de behandeling van deze veel voorkomende aandoening.

Disclaimer voor medicijndosering: We kunnen alleen doses leveren voor medicijnen die door de FDA zijn goedgekeurd voor gebruik bij katten en alleen zoals de richtlijnen op het etiket dit voorschrijven. Voor medicijnen die off-label worden gebruikt, kunnen we alleen richtlijnen en veiligheidsinformatie voor gebruik geven. Een veilige en juiste dosering voor off-label medicijnen kan alleen worden bepaald door een dierenarts in de eerste lijn.

Wij raden u aan om samen met uw dierenarts te bepalen of een bepaald medicijn geschikt is voor uw kat. Zelf een dosis voor uw kat wijzigen of aanpassen zonder overleg met een dierenarts kan risico's met zich meebrengen. Wij moedigen het gebruik van medicijnen die zijn voorgeschreven voor menselijk gebruik bij huisdieren niet aan zonder eerst een dierenarts te raadplegen.

Veel Gestelde Vragen

Wat zijn de bijwerkingen van methimazol voor katten?

Er zijn verschillende mogelijke bijwerkingen die kunnen worden waargenomen bij methimazol bij katten. De meest voorkomende zijn spijsverteringsproblemen zoals braken en slechte eetlust, evenals lethargie.

Soms is maag-darmklachten te wijten aan de bittere smaak van de orale tablet, en kan worden verholpen door een manier te vinden om de smaak te verbergen of door het medicijn in een gearomatiseerde vorm te laten bereiden.

Ernstigere bijwerkingen die minder vaak worden gezien bij methimazol zijn onder meer bloedaandoeningen zoals een laag aantal bloedplaatjes en bloedarmoede, leverziekte, ernstige jeuk in het gezicht en auto-immuunziekten.

geen kattenbakvulling

Gelukkig zullen deze effecten in veel gevallen verdwijnen als de medicatie wordt stopgezet. Maar helaas moet in deze gevallen het gebruik van methimazol in welke vorm dan ook doorgaans volledig worden stopgezet en moeten in plaats daarvan andere behandelmethoden voor hyperthyreoïdie, zoals een dieet op recept, een operatie of een behandeling met jodium-131, worden gevolgd.

Hoe lang kan een kat leven op methimazol?

Dit varieert, maar gemiddeld kan van een kat worden verwacht dat hij tussen de twee en vijf jaar leeft terwijl hyperthyreoïdie wordt behandeld met methimazol.

Variabiliteit in deze schatting kan te wijten zijn aan verschillende factoren. Jongere katten bij wie de ziekte eerder is vastgesteld, kunnen een langere levensverwachting hebben dan een veel oudere kat bij wie de diagnose wordt gesteld nadat de effecten van de ziekte (zoals gewichtsverlies, bloeddruk, hartdisfunctie, nierziekte) al hun tol van het lichaam hebben geëist.

Katten met reeds bestaande ziekten, zoals nierziekten, diabetes of primaire hartziekten, kunnen het ook minder goed doen met de behandeling van hyperthyreoïdie in het algemeen.

Volgens een studie gepubliceerd in 2006 in het Journal of the American Veterinary Medical Association, waarbij ongeveer 170 katten werden gevolgd, leefde ongeveer een derde die alleen met methimazol werd behandeld gemiddeld twee jaar. Nog eens een derde die met jodium-131 ​​werd behandeld, leefde gemiddeld vier jaar, terwijl het resterende derde deel dat eerst met methimazol en daarna met jodium-131 ​​werd behandeld, het langst leefde, namelijk ongeveer vijf jaar.

Houd er rekening mee dat, aangezien de meeste katten ergens tussen de 10 en 15 jaar oud worden gediagnosticeerd (gemiddeld 12 jaar), deze schattingen van de levensverwachting nog steeds kijken naar een kat die verder gaat in latere jaren met een behoorlijke levenskwaliteit.

Hoe lang duurt het voordat methimazol werkt bij katten?

Er is vastgesteld dat oraal methimazol in slechts 30 tot 60 minuten een piekconcentratie in het lichaam bereikt. Het duurt echter langer voordat het effect ervan op de tekenen en symptomen van hyperthyreoïdie wordt gerealiseerd.

De verwachting is dat drie tot vier weken na de eerste start van de behandeling het effect van de startdosis op de schildklierfunctie goed vertegenwoordigd zal zijn in het bloedonderzoek. Als de schildklierwaarden nog steeds hoog zijn, is het passend om de dosering te verhogen. De dosering mag nooit alleen worden verhoogd of verlaagd op basis van het uiterlijk of de tekenen die een kat vertoont (tenzij we een nadelig effect of bezorgdheid over toxiciteit waarnemen).

De effecten van hyperthyreoïdie op het lichaam van een kat, zoals gewichtsverlies, spierverlies, secundaire hartaandoeningen, hoge bloeddruk, enz., zijn doorgaans omkeerbaar, maar het zal meestal enkele weken duren voordat ze merkbaar veranderen.

Wat is de levensverwachting van een kat met hyperthyreoïdie?

Nogmaals, zoals hierboven op dezelfde manier is beantwoord, kan de uitkomst variabel zijn, maar bedraagt ​​deze vaak minstens twee jaar bij katten zonder andere ziekten die de zaken compliceren, zoals een nierziekte.

Over het geheel genomen, op basis van het hierboven genoemde onderzoek uit 2006, kwam het beste resultaat van katten die eerst met methimazol werden gereguleerd en vervolgens werden behandeld met jodium-131, die gemiddeld vijf jaar leefden.

Jodium-131 ​​wordt beschouwd als de ultieme behandeling bij uitstek voor katten met hyperthyreoïdie, omdat de behandeling zich alleen op het overactieve schildklierweefsel richt, terwijl normaal weefsel behouden blijft. Hoewel een operatie ook effectief kan zijn, wordt de gehele klier verwijderd en als er eventueel verdwaald overactief schildklierweefsel aanwezig is (dit wordt ectopisch schildklierweefsel genoemd), kunnen aanhoudende tekenen van hyperthyreoïdie aanhouden.

Hoewel I-131 en een operatie beide worden beschouwd als remedies voor hyperthyreoïdie en herhaling van de ziekte zeer zeldzaam is, zijn het beide duurdere opties, waardoor langetermijnbehandeling van de ziekte met methimazol voor veel mensen de meest haalbare optie is.

Er wordt vermoed dat de behandeling van hyperthyreoïdie met methimazol op de lange termijn nog steeds betekent dat de ziekte voortschrijdt, zij het in een aanzienlijk langzamer tempo, waarschijnlijk als gevolg van het verschil in uitkomst bij alleen medische behandeling versus het nastreven van genezing met I-131.