Een miskraam bij katten verwijst naar het verlies van een of meer foetale kittens tijdens de zwangerschap. Een miskraam kan verschillende oorzaken hebben en kan op verschillende tijdstippen tijdens de zwangerschap plaatsvinden. In dit artikel leest u over enkele van de onderliggende oorzaken van een miskraam bij katten, de tekenen waar u op moet letten, hoe u een miskraam kunt aanpakken en tips voor preventie.

Snel overzicht: miskraam bij katten

Kunnen katten miskramen hebben?

Een miskraam wordt ook wel spontane abortus genoemd. Deze termen verwijzen naar wanneer een zwangere poes onverwacht een of meer van haar foetale kittens verliest. De kittens kunnen om verschillende redenen sterven. Dit kan vroeg in de zwangerschap of later gebeuren.

Verlies van één kitten bij alle andere kittens is het succesvol voldragen van de volwassenheid gebruikelijk bij katten. Dit kan vooral voorkomen bij grote nesten.

Een miskraam verwijst over het algemeen niet naar het verlies van kittens tijdens het bevallingsproces van een koningin.

Hier zijn enkele eenvoudige feiten die u moet weten over de zwangerschap van katten:

• Katten zijn spontane ovulatoren. Dit betekent dat een poes krols kan worden door simpelweg in de aanwezigheid van een kater te zijn.
• Paring kan op vrijwel elk moment van het jaar plaatsvinden, maar meestal tussen februari en augustus.
• De zwangerschap van een kat duurt 60 tot 65 dagen , of ongeveer twee maanden.
• Katten bevallen ongeveer Gemiddeld 4 tot 6 kittens . Dit aantal kan kleiner of groter zijn.
• Zwangerschap bij een kat kan al na ongeveer 20 tot 30 dagen worden bevestigd met een echografie.
• Foetaal katje skeletten kunnen rond dag 43 tot 45 zichtbaar zijn met een röntgenfoto .

Oorzaken van een miskraam bij katten

Miskraam of spontane abortie kan om verschillende redenen voorkomen, waaronder infectie, hormonale veranderingen, slechte voeding, genetische afwijkingen bij de kittens, trauma, ernstige stress, medicijnen, medicijnen en gifstoffen.

Infectie

Virale infecties zijn de meest voorkomende oorzaak van een miskraam bij poezen. De meest voorkomende virussen die betrokken zijn bij een miskraam bij katten zijn:

• Katachtig calicivirus
• Katachtig herpesvirus
• Katachtig panleukopenie-virus
• Katachtig leukemievirus (FeLV)
• Katachtig immunodeficiëntievirus (FIV)
• Katachtig enterisch coronavirus, dat veroorzaakt infectieuze peritonitis bij katten (FIP)

Toxoplasmose , veroorzaakt door het protozoaire organisme Toxoplasma gondii, kan ook abortus veroorzaken.

Bacteriële infectie kan ook tot een miskraam leiden. Bij een infectie kan het voortplantingsstelsel betrokken zijn, maar als een kat erg ziek wordt door een bacteriële infectie ergens anders in het lichaam, kunnen de stress en de immuunreactie ook tot abortus leiden.

Hormonale veranderingen

Progesteron is het belangrijkste hormoon dat verantwoordelijk is voor het in stand houden van een zwangerschap. Een laag progesterongehalte kan tot een spontane abortus leiden. Een voorgestelde oorzaak is luteale insufficiëntie , waar het corpus luteum op de eierstok suboptimale niveaus van progesteron vrijgeeft. Hoewel het bij mensen algemeen wordt gewaardeerd, is het nog niet goed onderzocht bij katten.

Slechte voeding

Zwangere koninginnen kunnen tot twee keer hun normale voedingsbehoeften nodig hebben , vooral vlak voor het einde van de zwangerschap. Zwangerschap vereist ook hogere niveaus van calorieën en eiwitaandelen. Hoewel het mogelijk is een zwangere koningin te veel te voeren, zijn voedingstekorten meestal het gevolg van slechte kwaliteit of caloriearme diëten.

Genetische afwijkingen

De meeste aangeboren afwijkingen (die optreden tijdens de zwangerschap) bij foetussen zijn aanwezig geen aanwijsbare oorzaak . In sommige gevallen worden DNA-afwijkingen binnen chromosomen vermoed. Sommige van deze afwijkingen kunnen genetisch van de ouders worden geërfd. Het is ook bekend dat milieueffecten aangeboren veranderingen veroorzaken.

Trauma

Elke vorm van aanzienlijk fysiek trauma, zoals een val of ander letsel, of ernstige stress kan verhogingen van stresshormonen veroorzaken die tot een miskraam kunnen leiden.

Geneesmiddelen, medicijnen of gifstoffen

Een teratogen verwijst naar elke stof die abnormale veranderingen bij een embryo of foetus kan veroorzaken. Er zijn enkele medicijnen die deze effecten kunnen hebben, en nog veel meer chemicaliën en andere stoffen die dat ook kunnen.

Sommige medicijnen die met goede bedoelingen kunnen worden gebruikt om een ​​zwangere koningin te behandelen voor een ziekte of aandoening, kunnen een negatief effect hebben op de zwangerschap. Veel medicijnen zijn nog niet volledig geëvalueerd bij drachtige of zogende katten, dus deze moeten zeer zorgvuldig worden gebruikt.

Hoe ziet een miskraam bij een kat eruit?

Als het vroeg in de zwangerschap gebeurt, weet u misschien niet dat uw kat een miskraam heeft gehad bij een of meer kittens.

Symptomen van een miskraam bij katten kunnen afhankelijk zijn van wanneer dit tijdens de zwangerschap gebeurt. Dit kan worden onderverdeeld in vroege zwangerschap (vóór 30 dagen) en late zwangerschap (31 dagen tot volledige termijn).

doe-het-zelf kattenkleding

Symptomen tijdens de vroege zwangerschap

Vóór 30 dagen zijn zichtbare tekenen van een miskraam zeer ongebruikelijk . Dit komt omdat de foetus zal worden geresorbeerd door het lichaam van de koningin.

Als het fokken gepland was, zou het meest voorkomende teken van een vroege miskraam eigenlijk kunnen zijn dat de verwachte tekenen van een zwangerschap dichter bij de voldragen zwangerschap zich niet hebben voorgedaan. Vrouwtjes die actief worden gefokt, hebben doorgaans een langere periode voordat ze weer loops kunnen worden.

Symptomen tijdens de late zwangerschap

Na 30 dagen, maar vóór de volledige termijn, ongeveer 60 tot 65 dagen, gaat een miskraam meestal gepaard met het uitscheiden van de baarmoederinhoud. Tekenen die kunnen worden gezien zijn onder meer:

• Bloederige afscheiding uit de vulva
• Bruine, zwarte of groene afscheiding
• Tekenen van een koorts (lethargie, slechte eetlust)
• Buikpijn
• De bevalling van doodgeboren kittens

De hoeveelheid afscheiding en het uiterlijk ervan kan variëren, afhankelijk van hoe laat in de zwangerschap een abortus plaatsvindt en de onderliggende oorzaak. Houd er rekening mee dat een kleine hoeveelheid afscheiding door de koningin kan worden verwijderd door verzorging, dus nauwlettend toezicht is erg belangrijk.

Complicaties van een miskraam bij katten

Als u vermoedt dat uw kat een miskraam heeft gehad, breng haar dan naar een dierenarts voor onderzoek.

De meest opvallende complicatie van een miskraam of een spontane abortus is het volledige verlies van een of meer kittens. Mogelijk gaat het hele nest verloren, afhankelijk van de oorzaak en hoe laat tijdens de zwangerschap het gebeurt.

De koningin zelf zal misschien niet veel last hebben van de miskraam zelf, vooral niet in het begin. Het verlies van één of twee kittens tijdens de vroege zwangerschap kan vaak voorkomen, vooral bij grote nesten.

Uitzonderingen hierop kunnen afhankelijk zijn van de oorzaak. Als de koningin lijdt aan een verwonding, infectie of slechte voeding, kan haar eigen gezondheid zeker in gevaar komen en veterinaire zorg nodig hebben.

Diagnose van een miskraam bij katten

Hoewel de meerderheid van de poezen succesvol zwanger kan worden en zelf kittens kan baren, is het belangrijk om uw dierenarts erbij te betrekken als u vermoedt dat er iets mis is.

Uw dierenarts moet weten hoe laat uw poes bij een kater is geweest, zodat een schatting kan worden gemaakt van het stadium van de zwangerschap. Dit is vooral belangrijk in het begin van de zwangerschap, voordat de zwangerschap eenvoudig kan worden bevestigd met echografie na ongeveer 20 dagen.

Een dierenarts met ervaring in echografie moet mogelijk tot ongeveer 20 dagen wachten om te bepalen of er sprake is van een levensvatbare zwangerschap. Als er een bekende dekking heeft plaatsgevonden, maar er op dat moment geen zwangerschap kan worden vastgesteld met echografie, kan er sprake zijn van een miskraam.

Later in de zwangerschap kan uw dierenarts zich zorgen maken over een miskraam met de aanwezigheid van afscheiding uit de vulva, lethargie, koorts of het uitstoten van de baarmoederinhoud, inclusief doodgeboren kittens.

Omdat katten individuele kittens kunnen verliezen en anderen toch kunnen dragen, kan uw dierenarts nog steeds echografie gebruiken om de levensvatbaarheid van eventuele overgebleven kittens volledig te beoordelen.

Uw dierenarts zal u ook moeten helpen de oorzaak van een miskraam vast te stellen. Uw dierenarts wil mogelijk testen op virusziekten, toxoplasmose, hormoonspiegels of een bron van bacteriële infectie.

Behandelingen voor een miskraam bij katten

De behandeling van een miskraam bij katten zal afhangen van de onderliggende oorzaak. Vaak is de behandeling erop gericht de koningin gezond te houden. Door de koningin gezond te houden, kunnen eventuele resterende kittens ook nog steeds de volledige termijn bereiken.

Voeding:Als slechte voeding de oorzaak is, kan dit snel worden verbeterd. Voedsel samengesteld voor kittens is ideaal voor drachtige poezen en biedt veel energie en eiwitten. Antibiotica:Veel antibiotica zijn veilig te gebruiken bij drachtige poezen als er een bacteriële infectie aanwezig is.
• Toxoplasmose kan worden behandeld met het antibioticum clindamycine, dat ook werkt tegen sommige protozoaire organismen. Clindamycine is niet volledig geëvalueerd bij drachtige dieren, hoewel bekend is dat het geen teratogene effecten heeft. Het gebruik ervan kan afhangen van de mate waarin de voordelen van de therapie voor de koningin groter zijn dan de risico's.
Hormoonsuppletie: Progesteron-suppletie kan worden overwogen als wordt vastgesteld dat lage niveaus een oorzaak van een miskraam zijn. Progesteronsuppletie moet zeer zorgvuldig worden gecontroleerd. Andere ondersteunende zorg:De gevolgen van virusinfecties kunnen uitsluitend symptomatisch worden aangepakt. Koorts, uitdroging, slechte eetlust en andere symptomen kunnen allemaal worden aangepakt om de koningin door een ziekteperiode heen te helpen.

Verzorgingstips voor zwangere katten

• Zorg voor de juiste voeding voor een zwangere kat met voedsel dat is samengesteld voor kittens en rijk is aan calorieën en eiwitten.
• Houd de vaccins van uw katten up-to-date.
• Weet wanneer de zwangerschap van uw kat is begonnen, zodat u weet wat u kunt verwachten.
• Wees voorzichtig met het gebruik van medicijnen en medicijnen. Velen zijn niet geëvalueerd bij drachtige katten.
• Zorg voor een schone, veilige en stressarme omgeving voor uw kat.
• Raadpleeg uw dierenarts voor regelmatige gezondheidscontroles tijdens de zwangerschap.
• Een board-gecertificeerde theriogenoloog is een dierenarts die gespecialiseerd is in reproductieve gezondheid. Als er een bij u in de buurt is, kan hun hulp zorgen voor een gezonde zwangerschap. Zij zijn gespecialiseerd in de behandeling van voortplantingsstoornissen.

Preventie van een miskraam bij katten

Geef zwangere katten voldoende hoeveelheden voedzaam, calorierijk kattenvoer.

Sommige oorzaken van een miskraam kunnen niet gemakkelijk worden voorzien of voorkomen. Aangeboren afwijkingen en traumatische gebeurtenissen kunnen niet nauwkeurig worden voorspeld. Maar hier zijn enkele manieren om na te denken over de oorzaken waarop we kunnen anticiperen.

Voeding: Denk altijd aan de voedingsbehoeften van uw koningin. Zorg voor een calorierijk en eiwitrijk dieet, zoals een voerformulering voor kittens. Als je voldoende geeft, zullen de meeste drachtige katten consumeren wat ze nodig hebben.

Hormoonafwijkingen: Bij een eerste zwangerschap worden er mogelijk geen problemen met de progesteronspiegel verwacht. Maar als bij een eerder nest is vastgesteld dat dit de oorzaak is van een miskraam, kunt u samen met uw dierenarts of voortplantingsspecialist suppletie bieden voor toekomstige zwangerschappen.

Medicijnen/toxinen: Wees u altijd bewust van producten in uw huis die bij inademing of inname een toxisch effect op uw kat kunnen hebben. Als uw kat tijd buitenshuis doorbrengt, let dan op eventuele omgevingsbehandelingen die schadelijk kunnen zijn. Zorg ervoor dat ongediertebestrijders weten dat er huisdieren in huis zijn.

Een lijst met medicijnen die nog niet volledig zijn geëvalueerd bij drachtige dieren is tamelijk volledig. Voordat u uw kat medicijnen geeft, zelfs zelfzorgmedicijnen, dient u eerst contact op te nemen met uw dierenarts om te zien of er informatie is over de veiligheid van het gebruik bij drachtige dieren.

Besmettelijke oorzaken: Virussen zijn een primaire infectieuze oorzaak van een miskraam bij katten. Gelukkig bestaan ​​er vaccins tegen het calicivirus, het herpesvirus, de panleukopenie en het kattenleukemievirus (FeLV). Er bestaat geen aanbevolen vaccin tegen het feliene immunodeficiëntievirus, maar er zijn tests beschikbaar voor FIV, evenals voor FeLV en toxoplasmose om er zeker van te zijn dat uw koningin vrij is van deze infecties voordat ze gaat fokken.

Laatste gedachten

Een miskraam bij katten is zeer ongelukkig en heeft verschillende mogelijke oorzaken. Katten kunnen vroeg in de zwangerschap een miskraam krijgen zonder zichtbare nadelige gevolgen voor de gezondheid, maar katten die later in de zwangerschap een miskraam krijgen, kunnen er zwaarder door getroffen worden.

Sommige oorzaken van een miskraam bij katten zijn te voorkomen. Het is erg belangrijk bij het fokken van katten om op de hoogte te zijn van de risico’s die kunnen bijdragen aan zwangerschapsproblemen en om tijdens de dracht van uw poes contact te houden met uw dierenarts.

Lees ook: Wat u van uw kat kunt verwachten tijdens de zwangerschap

Veel Gestelde Vragen

Kan een kat één kitten een miskraam bezorgen en toch zwanger zijn?

Ja, een koningin kan zelfs meer dan één kitten verliezen en toch de resterende kittens voldragen. Dit kan vaker vroeg in de zwangerschap gebeuren zonder dat er uiterlijk iets mis lijkt te zijn.

Waarom bloedt mijn zwangere kat uit haar geslachtsdelen?

Bloedingen of andere afscheiding uit de vulva bij drachtige katten kunnen zeer zorgwekkend zijn omdat er een miskraam kan optreden. Tekenen als deze worden vaker later in de zwangerschap gezien.

Als u dergelijke symptomen ziet, is het erg belangrijk om uw kat door uw dierenarts te laten onderzoeken om zowel de gezondheid van uw kat te beoordelen als om de gezondheid van haar zwangerschap te beoordelen.

Hoe weet ik of mijn kat haar slijmprop heeft verloren?

De slijmprop is een geleiachtig materiaal dat de baarmoeder afsluit en foetale kittens tijdens de zwangerschap beschermt tegen verontreinigingen van buitenaf.

Verlies van de slijmprop treedt op tijdens de eerste fase van de bevalling. Als u rond de tijd dat de bevalling begint heel goed op uw kat let, ziet u hem mogelijk rond de vulva. De koningin verzorgt echter ook vaak overmatig als onderdeel van de vroege bevalling, waardoor de slijmprop kan worden ingeslikt als onderdeel van het verzorgingsproces en niet wordt gezien.

Het is belangrijker om op de hoogte te zijn van andere tekenen van vroege bevalling. Deze omvatten rusteloosheid en nestgedrag waarbij de koningin een plek voorbereidt om haar kittens te krijgen. Deze eerste fase van de bevalling kan bij de meeste katten tot 12 uur duren, bij sommige katten iets langer.

Als u niet zeker weet hoe dicht uw kat bij de bevalling staat, kan deze zwangerschapscalculator helpen. Het geeft ook een overzicht van de fasen van de bevalling en waar u op moet letten.

Wat is schijnzwangerschap bij katten?

Valse zwangerschap, ook wel genoemd schijnzwangerschap , komt niet vaak voor bij katten. Pseudopzwangerschap kan optreden wanneer een kat tot ovulatie is gebracht, maar niet daadwerkelijk zwanger wordt.

Een kat met schijnzwangerschap kan er in sommige opzichten zelfs zwanger uitzien, bijvoorbeeld door de ontwikkeling van de borstklieren en zelfs door de melkproductie. Gedrag kan ook veranderen. Een kat kan nestgedrag ontwikkelen om zich voor te bereiden op kittens.

Een dierenarts kan een schijnzwangerschap vaststellen door met röntgenfoto's of echografie naar foetale kittens te zoeken, afhankelijk van de tijd sinds de eisprong. Zodra de symptomen zich ontwikkelen, stoppen deze bij katten gewoonlijk na één tot drie weken vanzelf en vereisen geen specifieke behandeling.